29 Μαρτίου 2009

Ο ακρωτηριασμός της ιστορικής συνείδησης

Του Ευ. Π. Παπανούτσου, απόσπασμα από την Εισαγωγή του έργου του, Νεοελληνική Φιλοσοφία, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, σελ. 7-9)
Πηγή: Άρδην, τ. 54, Ιούνιος – Ιούλιος 2004, σ. 38-39.

Πραγματικά έχει δημιουργηθεί και πλατιά διαδοθεί (και έξω από την Ελλάδα και ανάμεσα μας) ο ιστορικά ανεδαφικός και για τη εθνική μας παιδεία επικίνδυνος μύθος, ότι σ' ολόκληρη τη βυζαντινή περίοδο, ιδίως όμως από τον καιρό που η βυζαντινή αυτοκρατορία αρχίζει οικονομικά και πολιτικά να αποσυντίθεται, καθώς και στους μαύρους για το δύστυχο έθνος μας αιώνες της δουλείας, ο Ελληνισμός χάνει την πνευματική του δημιουργικότητα, πέφτει σιγά-σιγά στην αμάθεια και στη βαρβαρότητα και τίποτα πια αξιόλογο, στην περιοχή της Επιστήμης και της Φιλοσοφίας, δεν παράγει, που να μπορεί να σταθεί κοντά στα εκπληκτικά προϊόντα των χρόνων του αρχαίου κλέους. Γι' αυτό και όταν ανασταίνεται πάλι από τη στάχτη του με την ηρωική πράξη του Εικοσιένα, πνευματικοί και πολιτικοί ηγέτες στρέφονται προς τους κλασικούς αιώνες της ελληνικής αρχαιότητας και εκεί αναζητούν τις βάσεις για να στηρίξουν την παιδεία της ελευθερωμένη• 

http://rapidshare.com/files/215051188/default_____________________________________________________________________________.doc.html

Ετικέτες

Μέρκελ και Χίτλερ

του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, 

υπεύθυνου για τη Γερμανία από μέρους του Εθνικού Συμβουλίου για τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

  Αθήνα, 29.3.2009


  Τι σχέση αλήθεια μπορεί να έχει η καγκελάριος της Γερμανίας με τον Χίτλερ; Ουσιαστικά καμία. Η κυρία ΄Ανγκελα Μέρκελ είναι καγκελάριος μιας δημοκρατικής χώρας της Γερμανίας, ενώ ο Χίτλερ υπήρξε ένας στυγνός δικτάτορας. 
΄Εχουν όμως ένα κοινό σημείο, που είναι μείζονος σημασία για μας ως ΄Ελληνες και που αφορά τα εθνικά μας θέματα. Και εξηγούμαι.
Ο Χίτλερ, για όσους έχουν ιστορική μνήμη, σχεδίασε, με την κατοχή της Ελλάδας από τα ναζιστικά στρατεύματα, τον διαμελισμό της.  
Παραχώρησε, εκτός των άλλων, τη Μακεδονία και τη Θράκη στους συμμάχους του Βουλγάρους. 
Ποια είναι η θέση της κυρίας Μέρκελ σήμερα; Παραχωρεί έμμεσα την ελληνική Μακεδονία στους Σκοπιανούς. Η κυρία Μέρκελ (αλλά και ο προκάτοχός της κύριος Σρέντερ) χαρακτηρίζουν την ΠΓΔΜ ως Μακεδονία. Στις 26.3.2009 δήλωσε στη Γερμανική Βουλή συγκεκριμένα, με αφορμή τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ την ερχόμενη εβδομάδα, ότι στο άμεσο μέλλον θα επιτευχθεί η ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και ότι η διαμάχη για την ονομασία δεν θα αποτελέσει εμπόδιο. ΄Αρα προεξοφλεί η κ. Μέρκελ την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, γράφοντας στα παλαιά των υποδημάτων της τις ευαισθησίες και τα δίκαια των Ελλήνων και έχοντας ως δεδομένη την υποτελή στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα αυτό. 
Με τη δήλωσή της αυτή αναγνωρίζει ότι υπάρχει «Μακεδονικό ΄Εθνος», το οποίο κατά λογική ακολουθία θα πρέπει να φέρει και το όνομα αυτό. Συνεπώς η ελληνική Μακεδονία θα πρέπει να ανήκει στη «Μακεδονία», δηλαδή στα Σκόπια, γιατί θα αποτελεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο απλούστατα επαρχία της.
Αυτά μας δηλώνει ουσιαστικά η κ. Μέρκελ. Με την έννοια αυτή ταυτίζεται απόλυτα με τα σχέδια του Χίτλερ, ο οποίος ακρωτηρίαζε την Ελλάδα, παραχωρώντας μέρος της επικράτειάς της στη Βουλγαρία. Σήμερα βέβαια η κ. Μέρκελ πράττει το ίδιο, αλλά αυτή τη φορά για τα Σκόπια. 
Αυτή η ιταμή στάση μιας υποτίθεται φίλης και συμμάχου χώρας (τι να τους κάνουμε τους εχθρούς, αν έχουμε τέτοιους φίλους!!!), δεν έτυχε καμίας αντίδρασης από πλευράς του Υπουργείου Εξωτερικών και της ελληνικής κυβέρνησης γενικότερα. Ούτε κανενός άλλου κόμματος ίδρωσε το αυτί.
Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όσους δεν το ξέρουν ή κάνουν ότι δεν το ξέρουν, λόγω ραγιαδισμού, αναφορά στο θέμα, ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν έλαβε αποζημιώσεις, για όλες τις καταστροφές σε έμψυχο και άψυχο υλικό που προξένησε στη χώρα η Γερμανία.
Η συμμαχική επιτροπή το 1946 στο Παρίσι, που απασχολήθηκε με το θέμα των αποζημιώσεων που έπρεπε να καταβάλει η Γερμανία στις κατεχόμενες χώρες, αποφάνθηκε ότι η Γερμανία έπρεπε να καταβάλει στην Ελλάδα το ποσό των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία δεν καταβλήθηκαν ακόμη και η Γερμανία με ένα τόκο του 3% σε τιμές του 1938 οφείλει στην Ελλάδα.  
Επιπλέον οφείλει στην Ελλάδα την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου των 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με μια προσθήκη του 3% τόκου. Επίσης οφείλει να επιστρέψει τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που τα κατοχικά στρατεύματα έκλεψαν από την Ελλάδα. Και πολλά άλλα φυσικά. Απλώς αναφέρουμε τα πιο σημαντικά.
Αντί να πιέσει η Ελλάδα τη Γερμανία για όλα αυτά και να απαιτήσει τα δίκαιά της, δέχεται την ταπεινωτική και αλαζόνα συμπεριφορά της, που προσβάλει το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των Ελλήνων και αποτελεί ανήκουστον «ύβριν».
Πως να μας λογαριάσουν οι «φίλοι και σύμμαχοί μας», όταν φερόμαστε ως ραγιάδες!

Μη ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί πρωτοστάτησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Μήπως θέλουν να τιμωρήσουν και την Ελλάδα με τη διάλυσή της, γιατί προέβαλε αντίσταση στον Χίτλερ ;! 

  Βλ. σχετικά: Μανώλης Γλέζος, Εθνική Αντίσταση 1940 -1945, τόμ. Α΄, Αθήνα 2006, σ. 247. 

  Για πλήρη ενημέρωση στα θέματα αυτά, μπορεί να ανατρέξει ο οποιοσδήποτε στην ιστοσελίδα του «Εθνικού Συμβουλίου οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», Holocaust. gr 

Ετικέτες

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ «ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΜΑΣ»


 Ανάλυση του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού
   
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και οι επιπτώσεις της στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και την Ελλάδα.
Εισαγωγή
Μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και την ανάδειξη της Αμερικής σαν της μόνης παγκόσμιας υπερδύναμης η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου πρυτάνευε ο κομμουνιστικός κίνδυνος που αποτελούσε τη μονοδιάστατη στρατηγική των δυτικών χωρών, σήμερα καθορίζεται από δύο παράγοντες: τα ανθρώπινα δικαιώματα και την τρομοκρατία, έτσι φυσικά όπως τα αντιλαμβάνονται και τα ερμηνεύουν οι Αμερικανοί.


http://rapidshare.com/files/215046353/Tromokratia_stin_Ellada.doc.html

Ετικέτες

26 Μαρτίου 2009

Το αστυνομικό μυθιστόρημα στην Τουρκία

 του Άρη Τσοκώνα 

Η παραδοσιακή τουρκική κοινωνία δεν παρέχει τις κατάλληλες συνθήκες για την συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος. Ο μαιτρ του είδους Αχμέτ Ουμίτ, συνδέει την αστυνομική λογοτεχνία με την βιομηχανοποίηση. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η αστυφιλία, η ταχεία συσσώρευση πλούτου, η δίψα των ανθρώπων για περισσότερο κέρδος και η προσπάθεια να υπερισχύσουν των αντιπάλων τους, τους ωθεί να επινοούν περίπλοκες συμπεριφορές και να καταφεύγουν σε περίπλοκα εγκλήματα. Στην αγροτική κοινωνία, κυριαρχούν τα εγκλήματα τιμής και η προσωπική απονομή δικαιοσύνης, η βεντέτα. Το έγκλημα διαπράττεται δημόσια και προς παραδειγματισμό, δεν εμπεριέχει στοιχεία μυστηρίου. Ο γνωστός συγγραφέας Τσετίν Αλτάν, που έχει γράψει και αστυνομικά διηγήματα, παρατηρεί ότι η Τουρκία δεν έχει αστική παράδοση. Οι χωρικοί, λεει, δεν γνωρίζουν τον αστυνόμο αλλά τον χωροφύλακα, και αναρωτιέται: «Πώς είναι δυνατόν να γραφτεί αστυνομικό μυθιστόρημα μ’ αυτές τις συνθήκες;» 

http://rapidshare.com/files/213820230/Astynomiko_Myth_Dekata_1_.doc.html

Ετικέτες

25 Μαρτίου 2009

ΤΟΥΡΚΙΑ = γείτονας-σύμμαχος να σού πετύχει

ΤΟΥΡΚΙΑ = γείτονας-σύμμαχος να σού πετύχει
«Κράτιστοι κριθείεν οι τα δεινά γιγνώσκοντες 
και μη αποτρεπόμενα εκ τών κινδύνων.»
Θουκυδίδης

Πολλές οι πρόσφατες τουρκικές ιταμότητες σε βάρος τής Ελλάδας, που το ελληνικό ΥΠΕΞ (και γενικότερα η καθ' ημάς Κυβέρνηση, καθώς και τα πολιτικά Κόμματα τής Αντιπολίτευσης) τις άφησαν, ουσιαστικά, να περάσουν σιωπηρά. Καταγράφω:

1.) Η τουρκική Κυβέρνηση και το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμενων σχεδιάσαν αεροναυτικά στρατιωτικά γυμνάσια που διχοτομούν το ελληνικό Αιγαίο. (α)

2.) Πολιτικοί και δημοσιογραφικοί κύκλοι τής Τουρκίας διαμαρτυρήθηκαν, θρασύτατα, επειδή έλληνας δημοσιογράφος πήγε στα Ίμια και ύψωσε την ελληνική Σημαία.

3.) Η τουρκική τράπεζα Ziraat (Αγροτική) έστειλε προσκλήσεις στην τουρκική και την αγγλική γλώσσα (όχι και στην ελληνική!) για τα εγκαίνια τών τραπεζικών υποκαταστημάτων της στην Αθήνα και την Κομοτινή. Τη δεύτερη πόλη την ονομάζει Γκιουμούλτζινε (οθωμανική ονομασία). Τα εγκαίνια έγιναν από τον Αντιπρόεδρο τής Κυβέρνησης και υπουργό Προεδρίας Nazim Ekren (β). 

Τις εμφανείς τουρκικές προκλήσεις 2. και 3. δεν θα τις σχολιάσω, αφού αυτές από μόνες τους εμφαίνουν το απεχθές τής τουρκικής πρόκλησης. Απλώς υπογραμμίζω, πάλι, τις επιφυλάξεις μου (για αρνητικές παρανέργειες) τής άστοχης πρωτοβουλίας τής δικής μας Εθνικής Τράπεζας ν' αγοράσει την τουρκική Finansbank. Ανοίγοντας, έτσι, το δρόμο για την αντίστοιχη τουρκική "επίθεση" στον τραπεζικό χώρο.

Μετά την κατάποση (άνευ ουσιαστικής ελλαδικής διαμαρτυρίας) τών παραπάνω δύο προκλήσεων τής Άγκυρας, ας σταθούμε ―εν ολίγοις― στην πρώτη και εξοργιστικότερη πρόκληση τής "φίλης" και "συμμάχου" χώρας, την οποία με απόλυτη εθνική τύφλωση προωθούμε στην Ε.Ε., αφήνοντάς την, συνάμα, να οργιάζει στο Αιγαίο, τη Θράκη και σ' αλλα σημεία τής ελληνικής Επικράτειας.

Οργάνωσε, λοιπόν, η Άγκυρα μεγάλα Αεροναυτικά Γυμνάσια στο Ανατολικό Αιγαίο (25ο Μεσημβρινό) περιφρονώντας την διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνικότητα τών ελληνικών νησιών σε γεωμετρική έκταση, δηλαδή από τη Θάσο ως το Καστελόριζο.

Τα Γυμνάσια, made in Turkey, θα διαρκέσουν 15 μέρες καλύπτοντας το χρονικό φάσμα 15-30 Μαρτίου 2009 (καθόλου τυχαία διαλεγμένες οι ημερομηνίες). Και συν τοις άλλοις μονοπωλούν υπέρ τής Άγκυρας το FIR Αθηνών (Flight Information Regions), οριοθετώντας, συνάμα, τις περιοχές έρευνας και διάσωσης ναυαγών, βάσει τού μονομερούς και επεκτατικού τουρκικού νόμου τού 1989.

Αλλά η τουρκική ιταμότητα έχει συνέχεια. Οι τούρκοι κυβερνητικοί και στρατιωτικοί βαφτίζουν το συγκεκριμένο σενάριό τους «Νατοϊκό» και με απολυταρχικό ύφος σουλτάνου οικοδεσπότη καλούν (προσκαλούν) τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία να πάρουν ενεργό μέρος στα Γυμνάσια, που σε τελευταία ανάλυση έχουν σαφώς κατακτητικό και ταπεινωτικό προγραμματισμό σε βάρος τής Ελλάδας. Απομένει να δούμε αν θ' ανταποκριθούν και σε τί βαθμό θ' ανταποκριθούν οι προαναφερθείσες χώρες που για την Αθήνα θεωρούνται φιλικές, ΝΑΤΟϊκά συμμαχικές, κοινοτικά συνευρωπαϊκές.

Από Ελλαδικής πλευράς σημειώθηκε κάποια χλιαρή αντίδραση από το Υπουργείο Άμυνας και το Πεντάγωνο, θεωρώντας το θέμα "μείζον" αλλά και παραπέμποντάς το στην κυβερνητική ολομέλεια αφ' ενός και στο ΥΠΕΞ αφ' ετέρου. Οπότε "ζήσε Μαύρε μου..." (εκτός από περίπτωση ...έκπληξης).
.......................................
Υστερόγραφο: Και κάτι ακόμα, που μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρό, αλλά οργανωτικά (πολιτικά και δημοσιογραφικά) είναι απαράδεκτο: η τουρκική κυβέρνηση και το τουρκικό στρατιωτικό επιτελείο βαφτίσανε τα προαναφερθέντα αεροναυτικά γυμνάσια Egemen. Κι εμείς εδώ (πολιτικοί και δημοσιογράφοι) αβασάνιστα και εκ τού προχείρου το μεταφράσαμε και το γράψαμε ως «Ηγεμών». Λάθος 100%. Η σωστή αντίστοιχη λέξη είναι κυρίαρχος-κυριαρχία. Δηλαδή πρόκειται για ονομαστικό προσδιορισμό πολύ πιο βαρύ, πολύ πιο προκλητικό για τα κυριαρχικά δικαιώματα (διεθνώς κατοχυρωμένα) τής Ελλάδας. Και ο νοών νοείτω.

Σημειώσεις: α) Η νέα και σοβαρότατη αυτή πρόκληση έγινε γνωστή από σχετικό αποκαλυπτικό γραφτό τής ημερήσιας εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ. Πρόκειται για σοβαρό εθνικό θέμα, που όμως δεν το σχολίασαν ευρέως (ως ώφειλαν) τα υπόλοιπα Μ.Μ.Ε., δυστυχώς. β) Φωτοτυπία τής προκλητικής και αντιεθυμοτυπικής πρόσκλησης τών εγκαινίων τής τουρκικής τράπεζας Ziraat στη στήλη τών φωτορεπορτάζ.

Ανδρέας Γ. Λαμπίκης

Δημοσιεύθηκε στην εφημ.''Κωνστατινουπολής'' τεύχος Μαρτίου 2009

Ετικέτες

23 Μαρτίου 2009

Οἱ προκλήσεις γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Ἀμερική καὶ ὁ ρόλος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

http://rapidshare.com/files/212690521/Omilia_Amerikis_1_.doc.html

Οἱ προκλήσεις γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Ἀμερική
καὶ ὁ ρόλος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

ὑπὸ
Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη,
Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

(Διάλεξη στὸ Ἱ. Παρεκκλήσιο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης)


Ετικέτες

22 Μαρτίου 2009

Διεθνείς σχέσεις και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ

Οι συζητήσεις με τον Νόαμ Τσόμσκι ολοκληρώθηκαν την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου και δημοσιεύθηκαν σε τρία μέρηστην Ελευθεροτυπία από τον Χρόνη Πολυχρονίου.Το α' μέρος περιστράφηκε γύρω από τις εξελίξεις στη σύγχρονη αμερικανική κοινωνία και πολιτική, το β' μέρος ήταν αφιερωμένο στην οικονομική κρίση και το σημερινό γ' μέρος, στις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ο Νόαμ Τσόμσκι είναι ομότιμος καθηγητής Ινστιτούτου στο ΜΙΤ και κατά γενική ομολογία «ο μεγαλύτερος διανοούμενος εν ζωή στον κόσμο» («New York Times»).

http://rapidshare.com/files/212296316/________________________________________________________________________________________III.doc.html

Ετικέτες

18 Μαρτίου 2009

Οι ταξικές συνέπειες της κρίσης

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ η παγκόσμια κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς καθημερινά επιδεινώνεται -ακόμη και το ΔΝΤ μόλις την «προήγαγε» στην κατηγορία «Μεγάλης Υφεσης» (Great Recession), ένα στάδιο πριν από αυτό της κατηγορίας «Μεγάλη Κρίση» (Great Depression), όπως αυτή του Μεσοπολέμου- οι ταξικές συνέπειές της άρχισαν να διαπιστώνονται ακόμη και στατιστικά. Το γεγονός, βέβαια, ότι σε μια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, τα οφέλη από την οικονομική «ανάπτυξη» κατανέμονται εντελώς άνισα, με βάση την άνιση κατανομή της οικονομικής δύναμης, στην οποία εγγενώς οδηγεί το σύστημα αυτό, είναι κοινός τόπος. Δεν είναι όμως τόσο γνωστό πως ισχύει και το αντίστροφο, ότι δηλαδή και το κόστος από κάθε οικονομική κρίση (στις οποίες τακτικά καταλήγει η «αναρχία» της αγοράς) κατανέμεται εντελώς άνισα, πάλι με βάση την ίδια ανισοκατανομή της οικονομικής δύναμης! Και δεν αναφέρομαι μόνον στα εκατομμύρια των ανέργων (άλλα 6 εκατ. προβλέπει τώρα η Ε.Ε. να χάσουν τις δουλειές τους τη διετία 2009-10) και των «απασχολήσιμων» που δημιουργεί η κρίση, όπως προσπάθησα να δείξω πρόσφατα από τη στήλη αυτή. Αναφέρομαι στα ακόμη περισσότερα εκατομμύρια πολιτών, κυρίως στα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα, που με διάφορους τρόπους καλούνται να πληρώσουν την κρίση.
http://rapidshare.com/files/210828482/__________________________________________________________.doc.html

www.enet.gr 14/3/2009

Ετικέτες

14 Μαρτίου 2009

Η κρίση ως πρόσχημα


Η κρίση ως πρόσχημα

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Η διεθνής κρίση, προϊόν των νεοφιλελεύθερων επιλογών, απελευθερώσεων και απορρυθμίσεων των τριών τελευταίων δεκαετιών, βαθαίνει, οι σταθμοί της εκτυλίσσονται με αναπότρεπτο ρυθμό αρχαίας τραγωδίας ή κλασικής κινηματογραφικής ταινίας φρίκης. Ατελείωτος αριθμός επιχειρήσεων χρεοκοπούν, εκατομμύρια εργαζομένων χάνουν εργασία, τροφή, στέγη. Ταυτόχρονα, ενώ τα εργαλεία της οικονομικής πολιτικής προς περιστολήν της κρίσης είναι γνωστά, εντούτοις οι κυβερνήσεις δεν προσφεύγουν σε αυτά, αλλά σε μέτρα που επιδεινώνουν την ύφεση, μετακυλίοντας συνεχώς το βάρος της προς τους κοινωνικά αδύναμους. Η σημερινή κρίση, όπως και οι προηγούμενες της οικονομικής ιστορίας, αποβαίνει αιτία πρόσθετης κερδοσκοπίας εις βάρος όσων δεν διαθέτουν τίποτε άλλο εκτός από την εργασία τους.
http://rapidshare.com/files/209033923/___________________________________.doc.html

kvergo@gmail.com
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/03/2009
Copyright © 2008 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.




Ετικέτες

12 Μαρτίου 2009

ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟ

ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟ (μέρος Α) 

του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ 

Από τον Μεταξά στους Πλέυρη και Νακρατζά

ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟ (μέρος Α΄)

Ανεξάρτητα από την ένταση και τις διακυμάνσεις της ιδεολογικής σύγκρουσης και την επικράτηση των κραυγών και από τις δύο πλευρές, δόθηκε η ευκαιρία να καταγραφούν τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης, οι ιδεολογικές μετατοπίσεις, και οι μεταλλάξεις των πολιτικών χώρων. 
Κατά τη σύγκρουση αυτή προβλήθηκαν δημοσίως κυρίως ζητήματα όπως το «κρυφό σχολειό» και αναδείχθηκαν ζητήματα όπως ο εθνοκεντρισμός και η επιχειρούμενη αποδόμηση στην εκπαιδευτική λειτουργία. Όμως, παρεμπιπτόντως, έλαβε κεντρική θέση και το ζήτημα του «συνωστισμού» στην παραλία της Σμύρνης. Η ένταση της σύγκρουσης αυξήθηκε με την εμπλοκή των απογόνων των προσφύγων του ’22, που αμφισβήτησαν την ουδέτερη ιστοριογραφία της κ. Ρεπούση, την υποτίμηση της ελληνικής Ανατολής που επιχείρησαν οι λεγόμενοι «μεταμοντέρνοι» ιστορικοί και την ενσυνείδητη παρερμηνεία των ιστορικών γεγονότων που συνέβησαν εκεί. 

http://rapidshare.com/files/208437935/__________________________________________________________________________.doc.html

Ετικέτες

Περιοδικό Περιεκτική Δημοκρατία

Αγαπητοί φίλοι

περιοδικό Περιεκτική Δημοκρατία
Το διπλό τεύχος 18-19 του ελληνικού περιοδικού Περιεκτική Δημοκρατία κυκλοφόρησε και βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία. Η αποστολή στους συνδρομητές έγινε την Τρίτη 3 Μαρτίου.
Αρχικά θα θέλαμε να απολογηθούμε στους συνδρομητές και αναγνώστες μας για την καθυστέρη­ση στην έκδοση του τεύχους αυτού, η οποία όμως οφείλεται στο γεγονός ότι τα καταιγιστικά γεγονότα των τελευταίων μηνών επέβαλαν τις συνεχείς αναβολές. Ελπίζουμε όμως ότι το πολύ πλούσιο αυτό διπλό τεύχος (180 σελίδες) που καλύπτει σε βάθος όλα τα σημαντικά θέματα της επικαιρότητας θα ανταμείψει δίκαια την υπομονή σας!
Το τεύχος χωρίζεται σε τρεις ενότητες:

Ετικέτες

6 Μαρτίου 2009

«Κρατική οντότητα» η «Εργκενεκόν»

του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ

Μέσα στη γενικότερη σύγχυση που προκαλεί στην τουρκική κοινή γνώμη η υπόθεση Εργκενεκόν, η οποία όσο διευρύνεται και αναλύεται τόσο μας θυμίζει την υπόθεση «Γκλάβδιο» της Ιταλίας, άλλο τόσο η διακλάδωση της ιεραρχίας, η διαβάθμιση των ατόμων που την απαρτίζουν, οι διασυνδέσεις που έχουν με τα ενδότερα του στρατού και το τμήμα ειδικού πολέμου, καθώς και οι δράσεις της, δηλώνουν ότι πραγματικά αποτελεί μέρος ενός στρατιωτικο-πολιτικού τμήματος, που καταργήθηκε στην Ευρώπη και διατηρείται ακόμη στην Τουρκία.
Σε έρευνα που έκανε η δημοσιογράφος Νουρ Μπατούρ και δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Σαμπάχ», μπορεί κανείς να αναζητήσει ομοιότητες στην οργανωτική δομή και φυσικά να καταλήξει ότι η σημερινή Εργκενεκόν είναι μια παρακρατική ή καλύτερα παράλληλη με το κράτος «κρατική οντότητα».Η έγκυρη Τουρκάλα δημοσιογράφος συνομίλησε με τον πρώην Ιταλό πρόεδρο της Δημοκρατίας Φραντσέσκα Κοσίγκα, «πατέρα» της οργάνωσης «Γκλάβδιο», η οποία, όπως υποστήριξε ο Ιταλός πολιτικός, ιδρύθηκε τα χρόνια του ψυχρού πολέμου κατά της ρωσικής διείσδυσης στην Ευρώπη στις χώρες Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Νορβηγία, Ελλάδα, Τουρκία, καθώς και στις Αυστρία, Σουηδία και Ελβετία.Αναφερόμενος ο Ιταλός πολιτικός στην οργάνωση αυτή, τόνισε ότι με το τέλος του ψυχρού πολέμου και την αλλαγή που υπήρξε στην πρώην Σοβιετική Ενωση, διαλύθηκε, αφού προηγουμένως υποστήριξε ότι χρηματοδοτούνταν από μυστικά κονδύλια, ότι πολλές φορές αγνοούσαν την ύπαρξή της σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα των χωρών αυτών, ότι κυρίως η οργάνωση αυτή δημιουργήθηκε από την Αγγλία και αποτέλεσε τη βάση για τη CIA και ότι στη δομή της μέσα, εκτός από την ιεραρχία που την αποτελούσαν στρατιωτικοί, κυρίως απαρτιζόταν από απλούς ανθρώπους «της διπλανής πόρτας». Σκοπός της οργάνωσης ήταν η σύλληψη δημοτικών, κυρίως, αρχόντων σε χώρες επιρροής της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και συνεργατών της KGB.Ο υπ' αριθμόν ένα του ιταλικού «Γκλάβδιο» αναφέρθηκε στην Τουρκία και τόνισε ότι η οργάνωση αυτή, που δρούσε στη γειτονική χώρα, μάλλον δεν διαλύθηκε όπως έγινε με τις άλλες ευρωπαϊκές και «ίσως χρησιμοποιήθηκε από τον τουρκικό στρατό για την προάσπιση του λαϊκού κράτους». Σημείωσε ότι η οργάνωση στην Τουρκία δρούσε και λίγο ημιαυτόνομα, αφού ήταν μέσα στην επιτροπή συνεργασίας αλλά όχι στην επιτροπή υλοποίησης των εφαρμογών και στο πολιτικό σκέλος αφού, κατά τον Κοσίγκα, «η Τουρκία δεν επέτρεπε την ανάμιξη του ΝΑΤΟ στα εσωτερικά της». «Η Τουρκία», συνέχισε, «θα συμμετείχε μόνο σε καιρό πολέμου».Στην Τουρκία η ύπαρξη της οργάνωσης αυτής έγινε γνωστή επί Ετζεβίτ το 1974, αλλά «κουκουλώθηκε» αμέσως. Μετά την υπόθεση Σουσουρλούκ και την πρόσφατη ανακάλυψη της οργάνωσης Εργκενεκόν, οι περισσότεροι Τούρκοι πολιτικοί αναλυτές στράφηκαν πίσω, στα χρόνια όπου οι παρακρατικές οργανώσεις βρίσκονταν «επί ποδός πολέμου» κατά της κομμουνιστικής διείσδυσης, της προόδου και ανάπτυξης των μειονοτήτων, της διασφάλισης, με βάση τη Λωζάννη, των δικαιωμάτων τους. Θέτουν, λοιπόν, σήμερα το ερώτημα: «Η τουρκική Γκλάβδιο, μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου, διαλύθηκε όπως διαλύθηκαν οι άλλες παρόμοιες οργανώσεις της Ευρώπης ή συνέχισε τη δράση της»;Ο Χουσνού Ντογάν, συνεργάτης του Τουργκούτ Οζάλ και επί 3,5 μήνες υπουργός Αμυνας, απαντά: «Η χώρα για τον άλφα ή βήτα λόγο, εάν βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση και οδηγηθεί σε απελευθερωτικό πόλεμο, θα πρέπει να είναι έτοιμη γι' αυτή τη δράση». Σε ερώτηση της Μπατούρ «εάν ο κίνδυνος αυτός δεν προέλθει από το εξωτερικό αλλά από το εσωτερικό, η οργάνωση αυτή θα επιλαμβανόταν της κατάστασης;», ο Τούρκος πολιτικός απάντησε: «Θα λάβει μέτρα για τον κίνδυνο από όπου και αν προέλθει».Το ερώτημα που σήμερα πλέον τίθεται είναι: το τουρκικό παρακράτος ή παράλληλο κράτος ποιες δράσεις εννοεί ως «κίνδυνο»; Γιατί, εάν εννοεί τον εκδημοκρατισμό και εναντιώνεται σε αυτόν, παραμένοντας πιστό στην εποχή του ψυχρού πολέμου, μάλλον μετατρέπεται σε κίνδυνο για το ίδιο το κράτος και τους πολίτες του. Η πρόσφατη ανακάλυψη πολεμικού υλικού (κατά τον Κοσίγκα προέρχεται από τη στρατοχωροφυλακή), σχεδίων δράσης κατά της νόμιμης κυβέρνησης και του πολιτεύματος, δολοφονικών ενεργειών και ακόμη η δημιουργία μέσα στον λαό ενός κλίματος «κινδυνολογίας και διαμελισμού της χώρας από εχθρούς της» μόνο κακό κάνουν και ταυτόχρονα παρεμποδίζουν, όχι μόνο τον εκδημοκρατισμό της χώρας, αλλά και την οικονομική και πολιτική εξέλιξη της γείτονος.Φαίνεται, λοιπόν, ότι «η αντικομμουνιστική οργάνωση» της περιόδου του ψυχρού πολέμου και οι παρακρατικές οργανώσεις που ιδρύθηκαν από το τουρκικό κράτος με υπόδειξη των τότε μεγάλων κρατών της Ευρώπης, πρωτοστατούντων της Γερμανίας και της Αγγλίας κατά των μειονοτήτων, με σκοπό τη διάλυσή τους και τη μεταφορά των μειονοτικών οικονομικών δυνατοτήτων στα ξένα χέρια, καλά κρατούν. Με τη διαφορά ότι τώρα στρέφονται κατά του ίδιου του κράτους που τις ίδρυσε και τις έθρεψε, αφού δεν έμειναν μειονότητες για να δραστηριοποιηθούν εναντίον τους.

Soltaridis@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/03/2009
Copyright © 2008 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

Ετικέτες