3 Δεκεμβρίου 2010

Έπειτα από πολλά (ντροπιαστικά) η Κύπρος οδεύει σε Ομοσπονδία

Έπειτα από πολλά (ντροπιαστικά)


η Κύπρος οδεύει σε Ομοσπονδία  
Και σε 100% τουρκική γεωπολιτική-στρατηγική     κηδεμονία. Σε διεθνές εύρος!...

Πολλές οι ενδείξεις ότι το Ελεύθερο Τμήμα τής Κύπρου προχωρεί στη λύση (που καθόλου λύση δεν είναι) τής Ομοσπονδίας με τούς τούρκους επιδρομείς. Την οποία φαίνεται πως η Λευκωσία συζητά έχοντας υπόψη και το έκτρωμα τής διζωνικής. 
Ο Δημήτρης Χριστόφιας, ηγέτης τού Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου, συνομιλητής τού τουρκοκύπριου ηγέτη Έρογλου, ήταν και είναι λίγος για να χειριστεί ένα τόσο ακανθώδες πλαίσιο διαπραγμάτευσης, όπως είναι η μελλοντική κρατική μορφή τής άτυχης Κύπρου. Τόσο μάλλον που στην Αθήνα ο ΠΑΣΟΚ ηγέτης Γιώργος Παπανδρέου, ακολουθώντας πιστά τ' αχνάρια τού πατέρα του, ο οποίος το μόνο που ήθελε ήταν το όπως-όπως κλείσιμο τού Κυπριακού (δες και τη συμφωνία στο Davos, 30 Ιανουαρίου 1988, με την οποία το Κυπριακό μπήκε στο ...ράφι) επιδιώκει, κι αυτός, με κάθε τρόπο, το κλείσιμο τού εθνικού κυπριακού προβλήματος. Εικοσιδύο χρόνια πέρασαν από τότε. Οι Παπανδρέου πατέρας και γιος ― ίδια αρνητική γεύση στα εθνικά τής Ελλάδας. Σε αντίθεση με τον παπού Γεώργιο Παπανδρέου (τον Γέρο τής Δημοκρατίας) που αισθανόταν και έπραττε εθνικά. 
...............................................   
Με τα ανωτέρω δεν εννοούμε πως και επί ημερών Νέας Δημοκρατίας η Αθήνα αντιμετώπιζε το Κυπριακό διαφορετικά. Τόσο μάλλον που τα εσωτερικά τής Λευκωσίας και τής Αθήνας δεν επέτρεπαν, στην ελλαδική πλευρά, τίποτ' άλλο από τον ρόλο ...τού συμφωνούντος ακολούθου. Γι' αυτό και εφαρμόστηκε εκείνο το άχρωμο και άνοστο σλόγκαν (η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται), που αργότερα συμπληρώθηκε με τη σαπουνόφουσκα τού "Δόγματος Ενιαίας Άμυνας"! Για να φτάσουμε στην αποχώρηση τής ελληνικής Ταξιαρχίας από την Κύπρο. Οπότε η Κύπρος, προδομένη και σακατεμένη από πολλές πλευρές, σχεδόν αφοπλισμένη, δέχτηκε ―μετά το παλαβό πραξικόπημα τής Αθηναϊκής δικατατορίας― την τουρκική πειρατική εισβολή και κατοχή (στο 38%). Για να καταλήξουμε, τελικά, στην ντροπή τής απόκτησης τών ρωσικών πυραύλων S-300 (κατόπιν παραγγελίας τής Λευκωσίας) και τής τουρκικής αντίδρασης που ακολούθησε. Καθώς και τού ελέω Σημίτη θαψίματος τών πυραύλων κάπου στην Κρήτη (1998).  
Τώρα, ελέω Δ. Χριστόφια συζητείται, ετοιμάζεται η "λυπητερή" τής Κυπριακής Ομοσπονδίας. Με το πάντα εν ισχύϊ σάπιο σύνθημα "η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται"!
Εν κατακλείδι, σημειώνουμε ότι υπήρξε και συνάντηση, στη Νέα Υόρκη, τών δύο Κυπρίων ηγετών με τον Γενικό Γραμματέα τού ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν (έναν διεθνή αχυράνθρωπο και ετεροκινούμενο) ο οποίος εξέφρασε τη λύπη του, διότι "το Κυπριακό παραμένει σε στασιμότητα, χωρίς προοπτική για σύντομη λύση". Και τελικά ανακοίνωσε, εν είδει απειλής, ότι "μετά την Πρωτοχρονιά θα έχει νέες επαφές με την ηγεσία τής Κύπρου"!   
...............................................  
Η Κύπρος είναι πλήρες μέλος τής Ενωμένης Ευρώπης. Η Τουρκία κρούει την πόρτα τής Ε.Ε. για να γίνει το 28ο (ή και μεταγενέστερο) μέλος της. Ενώ, συγχρόνως, αρνείται προκλητικά την αναγνώριση τής Κύπρου ως μέλους τής Ε.Ε. Και οι Βρυξέλλες, φιλότουρκες ως συνήθως, καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν την κραυγαλέα τουρκική προσβολή, και συζητούν για κάποια κεφάλαια τών οποίων η υλοποίηση θα άνοιγε τις ευρωπαϊκές πύλες στούς Γκιουλ, Ερντογάν και Νταβούτογλου! Ενώ θά 'πρεπε να τούς ξεκαθαρίσει ότι "πρώτο και βασικό μέλημά τους θα έπρεπε να είναι η άμεση και έντιμη αναγνώριση τής επίσημης ευρωπαϊκής ταυτότητας τής Κυπριακής Δημοκρατίας". Όλα τ' άλλα κεφάλαια έπονται και κάνενα δεν προηγείται.  
Πέρα από το βασικό θέμα αρχής για την Ε.Ε. υπάρχει και η υποχρέωση σεβασμού προς όλες τις χώρες-μέλη τής Ε.Ε. Η άμεση τουρκική προσβολή που γίνεται κατά τής Λευκωσίας είναι χαστούκι που καταφέρεται στο σύνολο τών χωρών-μελών τής Ε.Ε. Και όμως:  
• Ο ΟΗΕ λέγει: «Δεν μπορεί να συνεχίζεται εσαεί το "κουβεντολόι" με τούς τουρκοκύπριους (λέγε με Άγκυρα).» Και σαν μπαμπούλας προσθέτει: «Μετά την Πρωτοχρονιά θα τα ξαναπούμε.» 
• Στην Ε.Ε.: «Σχεδόν πλειοψηφία είναι οι χώρες (κυρίως οι πρώτην ανατολικές) που θεωρούν τούς ελληνοκύπριους ως υπεύθυνους για το συνεχιζόμενο κυπριακό αδιέξοδο!» Ωσάν αυτοί να είναι οι εισβολείς και οι παράνομα κατέχοντες το 38% τής κυπριακής επικράτειας!  
Την ανθελληνική πρωτοπορία διατηρεί "παραδοσιακά" η Βρετανία, η κάποτε σύμμαχος τής Αθήνας (1940). Συνεπικουρούμενη και από τον "καθρέφτη" αγγλικό Τύπο. Όπως: 
TIMES: «Σε περίπτωση που οι συνομιλίες δεν αποδώσουν, η βρετανική Κυβέρνηση πρέπει να μελετήσει το σχέδιο τής επίσημης διχοτόμησης τής Κύπρου.»     
FINAΝCIAL TIMES: «Ε.Ε. και ΟΗΕ κουράστηκαν και δεν ανέχονται πια την παρούσα κατάσταση. Αποτέλεσμα τής οποίας είναι η παράλυση τών σχέσεων με την Τουρκία.»    
Ενώ όλα αυτά κινούνται και αλληλοσυμπληρώνονται γύρω από το ελληνικό νησί, το καθ' ημάς Υπουργείο Εξωτερικών καμώνεται πως αγνοεί ότι η Τουρκία προπολλού έχει διευρύνει τούς επί τού Κυπριακού στόχους της. Έτσι, θεωρώντας ούτως ή άλλως, παγιωμένη την τουρκική κατοχή της στο 38% τού νησιού επιδιώκει, πλέον, κάτι το πολύ ευρύτερο: την υπ΄αυτής γεωπολιτική και στρατηγική κηδεμονία ―σε διεθνές εύρος― ολόκληρης τής Κύπρου!   
.............................................
Αυτό είναι το σκηνικό εντός τού οποίου κινείται, σήμερα, η Κύπρος. Με τέτοιους συνεταίρους στην Ε.Ε. και τέτοιους πρώην συμμάχους, το μόνο συναίσθημα που σε κυριεύει είναι η σιχασιά.  

Ανδρέας Γ. Λαμπίκης

Ετικέτες