gbatzas-eleftheroipolites

Σε υπερδύναμη της Ευρασίας επιχειρεί να αναδειχτεί η Άγκυρα

Το μεγάλο παιχνίδι της Τουρκίας

Κυριακή, 04.01.09

Δομική αλλαγή του δόγματος της εξωτερικής πολιτικής στα Ελληνοτουρκικά εισηγούνται έμπειροι παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας, διαπιστώνοντας ότι η Αγκυρα απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και «μεσανατολικοποιείται».

Η ελληνική θέση παραμένει αγκυλωμένη στο «πλήρης συμμόρφωση σημαίνει πλήρης ένταξη στην Ε.Ε.», καθώς η Αθήνα αντιμετωπίζει ως πανάκεια για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων την προσαρμογή της γειτονικής χώρας στο κοινοτικό κεκτημένο.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, διαψεύδει τις προσδοκίες της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας, που βρίσκεται εκ των πραγμάτων αντιμέτωπη με σοβαρό δίλημμα: Είτε να αναθεωρήσει την ως σήμερα στρατηγική (να «σπρώχνουμε» την Τουρκία προς την Ε.Ε., προσπερνώντας τις επιφυλάξεις των σκεπτικιστών της Ευρώπης σχετικά με το ενταξιακό ζήτημα της Αγκυρας) είτε να επιμείνει στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων (ότι είναι νομοτέλεια η είσοδος της Τουρκίας στην Ε.Ε.).

Η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί δεν έκρυψε ποτέ ότι το μόνο που μπορεί να περιμένει η Τουρκία από την Ε.Ε. είναι μία ειδική σχέση. Η κυβέρνηση Ερντογάν το έχει συνειδητοποιήσει και σε κάθε περίπτωση δεν δείχνει διάθεση εκπτώσεων προκειμένου να εκπληρωθούν τα αναγκαία κριτήρια.

Η πολιτική και η στρατιωτική τάξη, όπως όλα δείχνουν, συνεργάζονται αρμονικά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και έχουν συμφωνήσει στην προσπάθεια ανάδειξης της Τουρκίας ως περιφερειακής υπερδύναμης στη γεωπολιτική περιοχή της Ευρασίας, με καθοριστικό ρόλο στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή.

Απειλή για την περιοχή
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τουρκία προχωρά ακάθεκτη στη δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου. Πέραν του αυτονόητου οικολογικού κινδύνου, η μετατροπή της Τουρκίας σε πυρηνική δύναμη αποτελεί πραγματικό εφιάλτη για την ευρύτερη περιοχή. Παράλληλα, η Αγκυρα βρίσκεται σε διάλογο με τη Συρία, διατηρεί ανοιχτό δίαυλο με το Ιράν, συνεννοείται με τους Αμερικανούς προκειμένου να αποτρέψει την τριχοτόμηση του Ιράκ, που θα προκαλέσει ανάφλεξη του Κουρδικού στο εσωτερικό της.

Την ίδια ώρα, θέτει σε εφαρμογή το δόγμα του παντουρκισμού, δρομολογώντας διάλογο με όλους τους τουρκογενείς πληθυσμούς του κόσμου, προκειμένου να ενισχύσει την επιρροή της σε τρίτες χώρες και να αναδείξει το «μεγάλο τουρκικό έθνος».

Προτεραιότητα δίνεται επίσης στη μετατροπή της χώρας σε παγκόσμιο ενεργειακό κόμβο και με αυτό το σκεπτικό ενισχύονται οι σχέσεις με τη Ρωσία αλλά και η συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν, την οποία πριμοδοτούν οι ΗΠΑ.

Το αμερικανικό ενδιαφέρον για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και η ένταση στις σχέσεις Ινδίας-Πακιστάν αναδεικνύουν τη γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας ως αναγκαίου συμμάχου για την ανάπτυξη οποιουδήποτε σχεδίου δράσης.

Στην Αγκυρα, άλλωστε, θα στραφεί η διοίκηση Ομπάμα, αν αποφασίσει να πιάσει το νήμα του Παλαιστινιακού, προκειμένου να επιτύχει το ιστορικά ανεκπλήρωτο. Είναι ίσως αυτή η αιτία της εθνικής αυτοπεποίθησης, που κάνει στελέχη του οικονομικού επιτελείου της Τουρκίας να υποστηρίζουν ότι η παγκόσμια κρίση δεν αγγίζει την τουρκική οικονομία, παρόλο που είναι γνωστές οι παθογένειες και τα δομικά της προβλήματα.

Αξονας
Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει διαμορφώσει άξονα με την κυβέρνηση Γκρούεφσκι στα Σκόπια, με την οποία έχει ως κοινό τόπο την ελληνική «απειλή» και η οποία την εξυπηρετεί στην προσπάθεια διείσδυσης με όρους ισχύος στα Βαλκάνια.

Στο Κυπριακό, η τουρκική πλευρά εμφανίζεται στο προσκήνιο πρόθυμη για λύση και στο παρασκήνιο επιμένει στο σχέδιο Ανάν, που απορρίφθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, ενώ προσπαθεί να αναδείξει το αναπόφευκτο της αναγνώρισης του ψευδοκράτους, εφόσον το αδιέξοδο παραμείνει και η διχοτόμηση παγιωθεί. Προς αυτή την κατεύθυνση, η τουρκική διπλωματία εργάζεται δραστήρια στο πλαίσιο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης προκειμένου να επιτύχει καθολική στήριξη.

Το βλέμμα των στρατηγών είναι σταθερά στραμμένο στο Αιγαίο, το οποίο αντιμετωπίζουν ως χώρο ζωτικών συμφερόντων. Η μέθοδος που ακολουθούν τους τελευταίους μήνες προκειμένου να αμφισβητήσουν το νομικό καθεστώς στο Αιγαίο είναι οι συνεχείς και επίμονες υπερπτήσεις σε νησιά, τα οποία «δείχνουν» ως γκρίζες περιοχές.

Στην ιστοσελίδα του τουρκικού γενικού επιτελείου στρατού έχει συγκεντρωθεί μία κρίσιμη πρώτη ύλη με δήθεν παραβιάσεις του τουρκικού εθνικού εναέριου χώρου από ελληνικά μαχητικά και των τουρκικών χωρικών υδάτων από ελληνικές ακταιωρούς. Ιδιαίτερη επιμονή εκφράζεται από την απέναντι πλευρά στον 25ο μεσημβρινό, τη νοητή γραμμή που τέμνει το Αιγαίο στα δύο.

Αν συνυπολογίσει κανείς το θρίλερ διαρκείας με την προώθηση λαθρομεταναστών στα ελληνικά χωρικά ύδατα, τις έρευνες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας χωρίς άδεια και τις προκλήσεις με τις οποίες απαντούν στις πετρελαϊκές έρευνες που επιχειρεί η Κυπριακή Δημοκρατία, έχει τον πλήρη ορισμό που δίνει η τουρκική διπλωματία στην «ύφεση», που -τυπικά- αποτελεί κεντρική επιδίωξη των κυβερνήσεων Καραμανλή και Ερντογάν.

Ενα χρόνο πριν, ο Ελληνας πρωθυπουργός ξεπέρασε στερεότυπα δεκαετιών και πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία, με την αισιοδοξία ότι θα γίνει ένα σοβαρό βήμα προόδου. Πρόοδος δεν υπήρξε. Ο διάλογος για τα ζητήματα του Αιγαίου είναι αποτελματωμένος, γιατί η τουρκική πλευρά διατυπώνει σε κάθε ευκαιρία ισχυρισμούς που θίγουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Παράλληλα, αναπτύσσεται συστηματική πολιτική κηδεμόνευσης της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, όπου ενθαρρύνεται η δημιουργία «τουρκικών συλλόγων», οι οποίοι βάσει καταστατικού δεσμεύονται να φτιάξουν νοσοκομεία, νηπιαγωγεία και άλλα κοινωφελή ιδρύματα για τους μουσουλμάνους της περιοχής. Προωθούν, δηλαδή, την ιδέα και τη λογική της αυτονομίας.

Αυτά είναι τα κεντρικά επιχειρήματα των παραγόντων της ελληνικής διπλωματίας που επιμένουν ότι απαιτείται αναθεώρηση του δόγματος στα Ελληνοτουρκικά. Το ΠΑΣΟΚ, μέσω του εκπροσώπου του, Ανδρέα Λοβέρδου, έχει προτείνει ήδη επανεξέταση των βασικών κατευθύνσεων της πολιτικής στα εθνικά θέματα και, συνεπώς υπάρχει έδαφος για επίτευξη συναίνεσης, εφόσον καταλήξει σε μια τέτοια απόφαση η κυβέρνηση.


ΣΠΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Ελεύθερος Τύπος

Ετικέτες Πολιτική

αναρτήθηκε από το χρήστη george batzas @ Κυριακή, Ιανουαρίου 04, 2009