2 Ιανουαρίου 2009

Η Παλαιστίνη και το Ισραήλ

Το μακελιό της Γάζας

του Γιώργου Μπατζά



Το Ισραήλ και πάλι αιματοκύλησε τον άμαχο πληθυσμό των Παλαιστινίων μη λαμβάνοντας υπόψη τις άγιες μέρες των χριστιανών αλλά ούτε και τη Πρωτοχρονιά.
Μπορούμε να πούμε ότι οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους τριακοστούς. Αυτή είναι η χώρα που πρωταγωνιστεί μαζί με τις ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και υποστηρίζει τον σεβασμό στην ετερότητα. Αλλά δυστυχώς στην πράξη εφαρμόζει τα χειρότερα από αυτά που έκανε το χιτλερικό ναζιστικό καθεστώς στους λαούς της Ευρώπης αλλά και στους ίδιους τους Εβραίους. Είναι γνωστό ότι οι εξτρεμιστές της Χαμάς από την περιοχή της Γάζας προκάλεσαν αυτή την κατάσταση. Δεν υπάρχει διαφορά ως προς την πρακτική της Χαμας και του Ισραήλ και οι δύο πλευρές σφυροκοπάνε τους αμάχους.
Οι σύγκρουση βέβαια είναι τελείως άνιση. Το Ισραήλ βασίζεται στις ΗΠΑ και είναι σχεδόν τέλεια οργανωμένο το κράτος του και δεν διστάζει να πνίγει στο αίμα τους άμαχους Παλαιστινίους. Το ίδιο κάνει και η Χαμάς με βομβιστικές της επιθέσεις στο Ισραήλ.
Ο πρόεδρος των Παλαιστινίων Μαχμούντ Αμπάς άσκησε έμμεση κριτική στη Χαμάς. Δήλωσε ότι τους είχε προειδοποιήσει να μην σπάσουν την εύθραυστη εκεχειρία. Έτσι ξεκίνησε το μακελειό με την δολοφονία αμάχων Παλαιστινίων από τους βομβαρδισμούς των Ισραηλινών.
Η Τουρκία αυτή την περίοδο έπαιζε διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Συρίας και του Ισραήλ. Αλλά μετά από τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ αναβλήθηκαν αυτές οι πρωτοβουλίες.
Το ερώτημα είναι αυτοί οι πιλότοι που βομβαρδίζουν την Γάζα εκπαιδεύονται σίγουρα στην περιοχή του Ικονίου της Ανατολής.
Ποια χώρα υποβοηθά στις σχέσεις του Ισραήλ με την Ιορδανία και την Αίγυπτο σίγουρα η Τουρκία.
Έναντι του Αρμενικού λόμπι στην Αμερική ποιο είναι το ισχυρότερο λόμπι το Εβραικό.
Και για αυτό οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ είναι πολύ ευαίσθητες, παρόλο που της Άγκυρας ο λόγος εισακούεται στον ισλαμικό κόσμο δεν μπορεί να κάνει πολλά. Διότι είναι αντιφατική αυτή η σχέση.
Από την εποχή του Κλίντον να σημειώσουμε ότι έγιναν κάποια βήματα θετικά για τους Παλαιστινίους, κυρίως η ειρηνευτική συμφωνία του Οσλο. Όπως αργότερα η εκκένωση της περιοχής της Γάζας από τους Ισραηλίτες που θεωρείται σημαντικό βήμα.
Χονδρικά να περιγράψουμε την πολιτική κατάσταση που υφίσταται είναι ότι στην πλευρά των Παλαιστινίων, άτυπα υπάρχουν δυο ειδών Παλαιστινιακές διοικήσεις της Φατάχ και της Χαμάς και από την άλλη το οργανωμένο Ισραηλινό κράτος.
Φαίνεται ότι το Ισραήλ διανύει μια δύσκολη περίοδο. Η Δημοκρατία του μπορεί να πάει περίπατο λόγω των εμπόλεμων καταστάσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Για το Ισραήλ, αυτό που μπορεί να θεωρηθεί απειλή είναι οι Σιίτες που πλειοψηφούν στο Ιράκ, η Χεζμπολλάχ στο Λίβανο, η Χαμάς στην Παλαιστίνη, και οι μεγάλες δηλώσεις του προέδρου του Ιράν για τον αφανισμό του Ισραήλ και το πυρηνικό "εξοπλιστικό" του πρόγραμμα. Αν συμπεριλάβουμε και το δημογραφικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει μελλοντικά, θα αποτελέσει σοβαρούς κινδύνους για την ίδια την υπάρξει του.
Όλα αυτά ισχύουν εφόσον συνεχίζει το Ισραήλ να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τους Παλαιστίνιους μελλοντικούς συγκάτοικους του, κατά προέκταση με τον ισλαμικό κόσμο και γενικότερα με τον Αραβικό.
Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της Μέσης-Ανατολής εντάσσεται προφανώς στην πολιτική φιλοσοφία της "σύγκρουσης πολιτισμών" που γενικότερα "υποβαθμίζει τον Αραβικό κόσμο" αυτή η θέση και τίθεται ζήτημα ύπαρξης του κράτους αυτού από τους ιθύνοντες προφανώς Ισραηλίτες. Κάτω από αυτό το πρίσμα της συγκεκριμένης πολιτικής φιλοσοφίας δεν δύναται να βρεθεί λύση για συγκατοίκηση των δυο εθνών εντός του 2009.

Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα