gbatzas-eleftheroipolites

ΣΥΝΑΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΜΕ ΡΩΣΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ

Γρηγόρης Κεσίσογλου*
anatoli@hol.gr

Τους ενώνει το όραμα για μια αυτοκρατορία


«…Η Τουρκία δεν έχει την παραμικρή βοήθεια από την Ε.Ε. Θεωρώ ωφέλιμο για την Τουρκία να βρίσκεται σε μία αναζήτηση που θα περιλαμβάνει την Ρωσική Ομοσπονδία και το Ιράν».
Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν στις 6 Μαρτίου 2002, σ’ ένα συμπόσιο που οργάνωσε η Διοίκηση Ακαδημιών Πολέμου του τουρκικού στρατού και ανήκουν στον αντιστράτηγο Τουντζέρ Κιλίντς, τον τότε Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Η δήλωση έκανε μεγάλη αίσθηση τότε, ως προς τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της Τουρκίας. Στο θέμα είχε αναφερθεί και η «Ανατολή», επισημαίνοντας την ύπαρξη κύκλων στην Τουρκία που επιδιώκουν την απομάκρυνση της χώρας από το δυτικό στρατόπεδο.
Οι αποκαλύψεις στην υπόθεση της παρακρατικής οργάνωσης «Εργκενεκόν», απέδειξαν ότι οι δηλώσεις Κιλίντς δεν ήταν τυχαίες. Στα έγγραφα της δικογραφίας γίνονται αναφορές σε ένα όνομα, που προκαλεί εντύπωση. Πρόκειται για τον Ρώσο Alexandr Dugin.
Ο Alexandr Dugin, εμφανίζεται ως φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμων, ακροδεξιών πολιτικών απόψεων. Για ένα διάστημα συμμετείχε στην ρατσιστική οργάνωση Pamyat και σε άλλες εθνικιστικές οργανώσεις της Ρωσίας. Με τα άρθρα, τα βιβλία και τις ομιλίες του απέκτησε δημοσιότητα. Το 2002 ίδρυσε το «Διεθνές Ευρασιατικό Κίνημα» και παρουσιάστηκε ως θωρητικός της Ευρασιατικής στρατηγικής.
Η θεωρία του τον έφερε κοντά στους κύκλους της Τουρκίας, που αυτοχαρακτηρίζονται «συμμαχία της Κόκκινης Μηλιάς». Η «συμμαχία» αυτή ήταν ο ιδεολογικός βραχίωνας της παρακρατικής οργάνωσης «Εργκενεκόν». Μάλιστα, ο Dugin που στα πρώτα βιβλία του θεωρούσε εχθρό την Τουρκία, στη συνέχεια άλλαξε στάση και άρχισε να υποστηρίζει τον «άξονα Μόσχας – Άγκυρας κατά του ιμπεριαλισμού».

Ο Ρώσος σύμμαχος των Τούρκων εθνικιστών

Ο Alexandr Dugin όταν έγιναν οι συλλήψεις των κατηγορουμένων για συμμετοχή στην οργάνωση «Εργκενεκόν» δήλωσε: «Οι συλλήψεις αυτές είναι πρόκληση για την Ρωσία. Η επιχείρηση που γίνεται στην Τουρκία, στρέφεται κατά ενός κύκλου φιλικού στην Ρωσία.. Τα άτομα που συλλήφθηκαν στην υπόθεση Εργκενεκόν, είναι εκπρόσωποι του αντι-ΗΠΑ λόμπι. Αυτοί οι άνθρωποι ήθελαν η Τουρκία να εγκαταλείψει τις φιλοαμερικανικές πολιτικές και να προσεγγίσει την Ρωσία. Εδώ το πειστήριο του εγκλήματος ήταν η αντίθεση τους στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό οι φιλοΝΑΤΟικές δυνάμεις έδρασαν για να τους απομακρύνουν από την κοινωνία…»
Ο Dugin αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την σύσταση της οργάνωσης «Εργκενεκόν», όμως παραδέχτηκε ότι είχε προσωπικές σχέσεις με πολλούς από τους συλληφθέντες. Αναφέρθηκε επαινετικά για τις πρωτοβουλίες του υποστράτηγου Βελή Κιουτσούκ μέσα στον τουρκικό στρατό, για την στροφή της Τουρκίας προς την Ρωσία. Υπερασπίστηκε τον πρόεδρο του εθνικιστικού Εργατικού Κόμματος Ντογού Περιντσέκ, ο οποίος μάλιστα κατέχει μία συμβολική θέση στο «Διεθνές Κίνημα Ευρασίας».
Να υπενθυμίσουμε ότι ο Βελή Κιουτσούκ είναι ο στρατιωτικός που οργάνωσε τις παραστρατιωτικές συμμορίες, οι οποίες κατηγορούνται για τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες χιλιάδων αμάχων.

Ο πλασιέ της Ευρασιατικής στρατηγικής

Ο Dugin το 2004 ως προσκεκλημένος του τότε πρύτανη του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης Κεμάλ Αλεμντάρογλου (σήμερα είναι προφυλακισμένος για την υπόθεση «Εργκενεκόν») έδωσε διάλεξη για την θεωρία του Ευρασιατικής στρατηγικής. Στην ομιλία του συμμετείχε ο Ντογού Περιντσέκ (προφυλακισμένος και αυτός για την ίδια υπόθεση) και ο απόστρατος αντιστράτηγος Τουντζέρ Κιλίντς!
Όπως φαίνεται οι θεωρίες του Dugin στην Τουρκία είχαν βρει τους κατάλληλους αποδέκτες.
Ο ίδιος σε συνέντευξη του στην ιστοσελίδα www.inosmi.ru μεταξύ άλλων είπε για το βιβλίο του «Τα θεμέλια της γεωπολιτικής – Η Ρωσική Γεωπολιτκή»: «Πριν πέντε – έξη χρόνια συνέβη ένα γεγονός που με ξάφνιασε, αυτό το βιβλίο είχε μεταφραστεί στα τουρκικά. Από τότε διαδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές της χώρας αυτής. Γνωρίστηκα με πολλούς αξιωματικούς του τουρκικού στρατού που είχαν διδαχθεί το βιβλίο μου».

Η Ρωσικές διασυνδέσεις της Εργκενεκόν

Η Ρωσική εφημερίδα Komersant αφιέρωσε εκτενές άρθρο στις διασυνδέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών της οργάνωσης Εργκενεκόν και της Ρωσίας. Εκτός των άλλων αναφέρεται στον απόστρατο στρατηγό Σενέρ Ερουϊγκούρ, ο οποίος αποδεχόμενος Ρωσικές επιρροές πρότεινε την αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και την ένταξη της στην «Συνεργασία της Σαγκάης». Σε αυτήν συμμετέχουν η Ρωσία, η Κίνα, το Καζαχστάν, η Κιργιζία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που εμφανίστηκε το 1996, ως προσπάθεια δημιουργίας μίας αντι-ΝΑΤΟικής συμμαχίας στην Ασία. Έχει στόχο την αναχαίτιση της επιρροής των ΗΠΑ στην αχανή περιοχή που καλύπτουν τα μέλη της Συνεργασίας.
Η εφημερίδα Komersant επίσης ισχυρίστηκε ότι οι Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες παρενέβαιναν στις υποθέσεις της Τουρκίας, χρησιμοποιώντας ως ενδιάμεσο τον Dugin.
Ακόμη και η ανακάλυψη στη Μόσχα του υποστράτηγου Ισμαήλ Χακκί Σοϊγκενίς, ο οποίος καταζητείται στα πλαίσια της υπόθεσης «Εργκενεκόν», συσχετίστηκε με τις Ρωσικές διασυνδέσεις της παρακρατικής οργάνωσης.

Ταύτιση οραμάτων Ρώσων και Τούρκων εθνικιστών

Το «κίνημα της Ευρασίας» που προωθεί ο Dugin, σύμφωνα με τον έγκυρο Τούρκο δημοσιογράφο Τζενγκίζ Τσαντάρ, όταν ιδρύθηκε το 2002 είχε την οργανωτική και οικονομική υποστήριξη του Βλαδίμιρ Πούτιν. Ο οποίος στη συνέχεια φαίνεται να πήρε αποστάσεις από τον Dugin, οι θεωρίες του οποίου ήταν τουλάχιστον άβολες για τον πραγματιστή Πούτιν.
Ο Dugin έχει ως όραμα του την δημιουργία μίας στρατηγικής συμμαχίας της Ρωσίας με την Ευρώπη και τις χώρες της Μέσης Ανατολής, κυρίως το Ιράν. Το μέτωπο της συμμαχίας θα είναι κατά των ΗΠΑ και του ατλαντισμού.
Ο Τσαντάρ γράφει: «Εμείς αυτές τις ιδέες τις έχουμε ακούσει από τον Γεν. Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Τουντζέρ Κιλιντς και γι αυτό δεν μας είναι ξένες». Όμως ο αρθρογράφος παραθέτει και την εκδοχή η πατρότητα αυτών των θεωριών να ανήκει στους Τούρκους θεωρητικούς της «Κόκκινης Μηλιάς». Γράφει: «Ο Ιλχάν Σελτσούκ (σ.σ. και αυτός κατηγορείται για συμμετοχή στην «Εργκενεκόν») από το 1992 είχε γράψει για την «Κόκκινη Μηλιά», ακριβώς δέκα χρόνια πριν εκδηλωθεί το κίνημα της Ευρασίας του Dugin. Η «Κόκκινη Μηλιά» του Ιλχάν Σελτσούκ ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό με τις απόψεις του Dugin…»
Να σημειώσουμε ότι ο Ιλχάν Σελτσούκ είναι αρχισυντάκτης της κεμαλικής εφημερίδας Τζουμχουριέτ.

Μία θεωρία με προϊστορία

Ένας άλλος που διεκδικεί την πατρότητα της θεωρίας του «Ευρασιατικού κινήματος» είναι ο Ντογού Περιντσέκ. Αυτός δηλώνει «…εγώ είμαι ο θεωρητικός του Ευρασιατικού κινήματος. Διότι από το 1996, όταν ακόμη δεν είχε εμφανιστεί ο Dugin, είχα οργανώσει διαλέξεις για το θέμα».
Σύμφωνα με τον Περιντσέκ το Διεθνές Ευρασιατικό Κίνημα που ιδρύθηκε στη Μόσχα, είναι η συνάντηση των Ευρασιατικών κινημάτων που αναπτύσσονται στην Τουρκία και την Ρωσία.
Αλλά κάποιοι ερευνητές, όπως ο Βισνέ Κορκμάζ που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Γιλντίζ της Τουρκίας ισχυρίζεται ότι το «κίνημα» έχει την αφετηρία του στο 1921. Αποδίδει την σύλληψη της «Ευρασιατικής στρατηγικής» στην Ρωσική πολιτική σκέψη που επεδίωκε την αναβίωση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, μέσα στο νέο διεθνές πλαίσιο. Κατά τον ερευνητή η Ευρασιατική θεωρία παρέμεινε για μία μακρά περίοδο στην αφάνεια και επανήλθε στο προσκήνιο την δεκαετία του ’90.

Ευρασιατική αυτοκρατορία εναντίον Τουράν

Αξίζει να εξετάσουμε και τις απόψεις του Dugin, όπως καταγράφονται στην εισαγωγή του βιβλίου του «Η Ρωσική γεωπολιτική». Γράφει:
«…Από θέση αρχής η Ευρασία είναι ο δικός μας χώρος, η Ρωσική γη είναι ο τόπος που θα ξεκινήσει μία νέα αντι-μπουρζουά, αντι-αμερικανική επανάσταση. Η νέα Ευρασιατική αυτοκρατορία θα ιδρυθεί στη βάση της αρχής του κοινού εχθρού. Είναι η άρνηση να μας κυβερνήσει ο ατλαντισμός. Είμαστε κατά του στρατηγικού ελέγχου των ΗΠΑ…»
Όμως στο ίδιο βιβλίο γράφει και τα εξής: «Πρέπει να υψώσουμε ένα τοίχο παρεμπόδισης κάθε σχεδίου τουρανικής ενοποίησης, που είναι αντίθετη στην γεωπολιτική της Ευρασίας. Σε όλη την έκταση του τουρκικού χώρου θα πρέπει να επιδιώξουμε τον κατακερματισμό του σε τοπικές, αυτόνομες οντότητες…»
Ακόμη υποστηρίζει το αυτονομιστικό κίνημα των Κούρδων της Τουρκίας, την συμμαχία Κούρδων και Αρμενίων, την υποστήριξη της Κύπρου κατά της τουρκικής κατοχής κ.α.

Αλλαγή λόγω σκοπιμότητας

Ο Dugin, αργότερα και με την επίδραση του πρέσβη Αλμπερτ Τσερνίσεβ άλλαξε στάση κι άρχισε να εκφράζεται φιλικά προς την Τουρκία. Ο Χακάν Ακσάϊ στην εφημερίδα Ταράφ υποστηρίζει τα εξής:
«…Αυτή η «φιλία» βασίζεται στην «από κοινού έκφραση της εχθρότητας» κατά κάποιων. Πρόκειται για τακτικό ελιγμό. Ο Dugin που ακόμη προχτές έγραφε «στην διάρκεια της ιστορίας η Τουρκία που ελέγχει τα Στενά ήταν το εμπόδιο στην διεθνή κυριαρχία της Ρωσίας», τώρα προσπαθεί να τραβήξει κοντά του «τον μικρό εχθρό», προς το παρόν το παίζει φίλος, για να τον χρησιμοποιήσει κατά του «μεγάλου εχθρού» που είναι οι ΗΠΑ… Από την άλλη ο Ντογού Περιντσέκ που μισούσε την Ρωσία και την χαρακτήριζε «σοσιλφασιστική» άρχισε να τρέφει θερμά συναισθήματα για παρόμοιους λόγους…»

Ποιός χρησιμοποίησε ποιόν;

Η συμμαχία μερίδας Ρώσων εθνικιστών με Τούρκους ομολόγους τους είναι ένα γεγονός περάν πάσης αμφιβολίας. Τους ένωσε η εχθρότητα κατά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. όμως η κάθε πλευρά είχε τις δικές της επιδιώξεις.
Το περιοδικό Aksiyon ρώτησε τον Ντογού Περιντσέκ «γιατί αντί της συμμετοχής σε μία κίνηση που υποκρύπτει την ιδέα μίας Ρωσικής αυτοκρατορίας, δεν ανέπτυξε την ιδέα για Τουρκική αυτοκρατορία».
Η απάντηση του ήταν: «Οι Ευρασιάτες δεν είναι φαντασιόπληκτοι αλλά ρεαλιστές. Όσο πιο πολύ η Ρωσία εναντιώνεται στην επέκταση των ΗΠΑ, αυτό είναι τόσο περισσότερο υπέρ της Τουρκίας. Και συνεχίζει, «εμείς δεν επιδιώκουμε την δημιουργία αυτοκρατορίας… στην πραγματικότητα η Ευρασία είναι μία τουρανική αυτοκρατορία χωρίς ρατσιστικές διακρίσεις…», υπονοώντας την τουρανική καταγωγή των λαών της Ευρασίας, όπως υποστηρίζουν οι ακραίοι Τούρκοι εθνικιστές.
Βέβαια όσοι στην Τουρκία βλέπουν τον κόσμο χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά του εθνικισμού, μάλλον ειρωνικά αντιμετωπίζουν αυτή τη συμμαχία. Ο Χακάν Ακσάϊ στην εφημερίδα Ταράφ γράφει «φάνηκε ότι αυτοί που ισχυρίζονται ότι το Ευρασιατικό κίνημα είναι η ασφάλεια για την προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας που απειλείται, δεν γνώριζαν τίποτα για τα χαρακτηριστικά του κινήματος».
Ο Τζενγκίζ Τσαντάρ στην Ραντικάλ έγραψε: «αυτοί της Εργκενεκόν που συνεργάζονται με τον Ρωσικό εθνικισμό και επεκτατισμό δεν είναι και τόσο «πατριώτες» όσο ισχυρίζονται… Αντιλαμβάνομαι ότι ακόμη δεν έχει λήξει η «περίοδος χρήσης» κάποιων τάσεων, οργανώσεων και ατόμων στην Τουρκία από το Ρωσικό κράτος».
Εμείς να προσθέσουμε ότι σε αυτή τη «χρήση» δεν θα μπορούσαν να μείνουν αδιάφορες οι υπηρεσίες των ΗΠΑ και άλλων δυτικών κρατών. Οι οποίες πρέπει να έπαιξαν κάποιο ρόλο στην εξάρθρωση μερίδας της παρακρατικής οργάνωσης «Εργκενεκόν». Κυρίως αυτής που εκτέθηκε με τις αντιδυτικές δηλώσεις και ενέργειες της.


Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 62/Οκτώβριος 2008 της εφημερίδας «Ανατολή»

Ετικέτες Πολιτική

αναρτήθηκε από το χρήστη george batzas @ Κυριακή, Δεκεμβρίου 21, 2008