gbatzas-eleftheroipolites: Η λύση τής μη λύσης...

4 Φεβρουαρίου 2010

Η λύση τής μη λύσης...

Ζητείται Αρχή που άνδρα αλλά και έθνη δείκνυσι...
Εκεί στην Κύπρο, αλλά και εδώ στην Ελλάδα.

Η Κύπρος έζησε και ζει τα 50 χρόνια τής Δημοκρατίας της. Δεν λέμε "γιόρτασε", γιατί ο γιορταστικός όρος δεν ταιριάζει στον ορισμό μιας χώρας που εδώ και 35 χρόνια το 38% τού εδάφους της παραμένει υπό τουρκική κατοχή. Βασικός συντελεστής τής θλιβερότητας αυτής είναι η πολιτική τής Αθήνας, που με την εσωτερική φαγωμάρα τών πολιτικών της όχι μόνο οδήγησε τη χώρα σε δύο δικτατορίες, αλλά έφερε στην εξουσία τον παρανοϊκό ταξίαρχο Δ. Ιωαννίδη που με το κατά τού Μακαρίου Γ' πραξικόπημά του, έδωσε στην Τουρκία την ...διαβολόσταλτη ευκαιρία να εισβάλει στρατιωτικά στην Κύπρο και να αρπάξει το 38% τού μαρτυρικού Ελληνικού νησιού.
Από τότε, Κύπρος και Ελλάδα είπαν κι επανέλαβαν τα γνωστά για Κοινό Αμυντικό Δόγμα, για αμετακίνητες πολιτικές θέσεςι, για πίστη στον διεθνή παράγοντα, για συμμαχία με τη Ρωσία, για εμπιστοσύνη στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ κι ένα τσούρμο παρόμοιες θεωρίες. Από τις οποίες ο Δυτικός παράγοντας ανταποκρίθηκε μηδενικά. Ενώ η Ρωσία ανταποκρίθηκε στέλνοντας στην Κύπρο τούς ισχυρότατους πυραύλους S-300. Τούς οποίους η Λευκωσία (τού Γλ. Κληρίδη) και η Αθήνα (τού Κ. Σημίτη) τούς ξαπόστειλαν στ' αγριοβούνια τής Κρήτης για αχρήστευση, κοινώς για βαθμιαίο σάπισμα. Κι αυτό διότι η πάνοπλη Άγκυρα θεώρησε τούς ρωσικούς πυραύλους ως ισχυρό όπλο στρεφόμενο εναντίον της!
Τώρα η Λευκωσία προχωρεί στα 51 χρόνια τής Δημοκρατίας της. Ουσιαστικά διχοτομημένη. Σε διάλογο με ένα σύνοικο (τούς τουρκοκύπριους) που και αυτοί είναι έρμαια τής Άγκυρας. Με βάση ένα παραλλαγμένο ―μάλλον προς το χειρότερο― σχέδιο Ανάν. Με περίπου 100.000 κουβαλητούς από την τουρκική Ανατολία, που σε μερικά χρόνια θα είναι περισσότεροι από τούς γηγενείς Τουρκοκυπρίους. Και με την Κυπριακή Δημοκρατία να αυτοχτυπιέται με μια σειρά εσωτερικές πράξεις ιεροσυλίας και βίας, όπως:
• Την εις διπλούν βεβήλωση τού τάφου τού ήρωα Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου (με το κάψιμο τής Ελληνικής Σημαίας που πλαισίωνε το μνήμα Του).
• Την βεβήλωση τού τάφου τού Σπύρου Κυπριανού.
• Την χτηνώδη δολοφονία τού Άντη Χατζηκωστή, εκδότη και διευθύνοντα Συμβούλου τού εκδοτικού συγκροτήματος ΔΙΑΣ, που μαζί με άλλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, περιοδικά) εκδίδει και την κυπριακή εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ. Και στην Ελλαδα τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
Όλα αυτά (καθώς και άλλα επίσης διαλυτικά) χαροποιούν τούς Τούρκους, που με την αγγλικής προέλευσης ιμπεριαλιστική ιδέα πρότειναν (έμμεσα, προς το παρόν) και το εξής αδιανόητο: η Τουρκία, ως υπερέχουσα δύναμη, να αναλάβει (κατά κάποιον τρόπο) και την εποπτεία τής Κυπριακής Δημοκρατίας, φροντίζοντας συνάμα για τη σωστή και δίκαιη (!) προς αυτήν εφαρμογή τών
διμερών συμφωνιών, που αφορούν την ελληνοκυπριακή συνιστώσα (πλευρά) τής ...διοχτομημένης ή δικοινοτικής Ομοσπονδίας (μάλλον Συνομοσπονδίας). Τί σημαίνει αυτό; Απλά και φανερά ότι η Άγκυρα ―και όχι η τουρκοκυπριακή πλευρά (συνιστώσα)― θα είναι ο βασικός επόπτης, ερευνητής, κριτής, δικαστής τού όποιου παραπόνου, τής όποιας ένστασης ή διαμαρτυρίας έχει η ελληνοκυπριακή πλευρά έναντι τών τουρκοκυπρίων! Δύο είναι οι ερμηνείες τής επιδιωκόμενης ανήκουστης τουρκικής πλεκτάνης:
• Το προς τη Διεθνή Κοινότητα μήνυμα πως η Τουρκία είναι και παραμένει ο αμετακίνητος και υπεράνω όλων παράγοντας για το Μέλλον τής Κύπρου.
• Ο προς τούς Ελληνοκυπρίους εκβιασμός ότι "ο χρόνος τής πλήρους υποταγής τους ολοένα πλησιάζει". Και ότι αν ο τωρινός διάλογος Χριστόφια-Ταλάτ δεν οδηγήσει σε συμφωνία με βάση ένα βρυκολακισμένο σχέδιο Ανάν, καιροφυλακτεί η λύση τής μη λύσης. Δηλαδή, το τουρκικό τετελεσμένο τής επίσημης ή ανεπίσημης τελικής ενσωμάτωσης τού ληστρικά κατεχόμενου 38% τού κυπριακού εδάφους στην τυρκική επικράτεια ως 69ο Νομό! Με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο που πριν 72 χρόνια (τον Σεπτέμβριο τού 1938)ο τότε άρρωστος Κεμάλ είχε αρπάξει την Αλεξανδρέττα από την Συρία, μεταβαπτίζοντάς την σε Hatay και ενσωματώνοντάς την de facto ως 68ο τουρκικό Νομό!

Ζητείται Αρχή που άνδρα αλλά και έθνη δείκνυσι... Εκεί στην Κύπρο, αλλά και εδώ στην Ελλάδα.

Ανδρέας Γ. Λαμπίκης, Εκδότης εφημερίδας "Κωνσταντινούπολης"

Ετικέτες Πολιτική-ανάλυση