gbatzas-eleftheroipolites

Στην κουζίνα του... ΡΚΚ

Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ

ΕΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ένα ψυχρό πολιτικό ζήτημα που προσφέρει αντικείμενα μόνο για την πολιτική αντιπαράθεση και ρητορεία, ενδεχομένως να μην ήταν τόσο έντονο πρόβλημα στην Τουρκία.
Ο λόγος για το Κουρδικό, που είναι για άλλη μία φορά το κύριο θέμα στη γείτονα. Οι προβληματισμοί, οι ανησυχίες και γενικά οι απόψεις που διατυπώνονται στην Τουρκία αφορούν σε πολιτικό επίπεδο το πλέγμα που απαρτίζεται αφενός από την επίσημη ιδεολογία και τις επί μέρους τάσεις, όπως ο εθνικισμός, το πολιτικό Ισλάμ, ο φιλελευθερισμός κ.λπ., και αφετέρου από τις όποιες διεθνείς διαστάσεις του κουρδικού ζητήματος.
ΩΣΤΟΣΟ, μαζί με όλα αυτά, το Κουρδικό είναι και θέμα συμβίωσης Τούρκων και Κούρδων. Με άλλα λόγια, είναι από τα βασικά σημεία στην κοινωνική και καθημερινή ζωή σε πολλές πόλεις της Τουρκίας. Η συνύπαρξη των όποιων στοιχείων πολιτισμού, ο μεταξύ τους ανταγωνισμός, αλλά και οι αλληλοεπιδράσεις, οι καταστάσεις που προκύπτουν λόγω μικτών γάμων μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, όλα αυτά συνιστούν ένα τεράστιο πλαίσιο μέσα στο οποίο, αν δεν υπήρχε, το κουρδικό πρόβλημα δεν θα είχε τέτοιες διαστάσεις.
Σε αυτό συμβάλλει φυσικά και το πλήθος των Κούρδων, γεγονός που εκφράζεται με εκατομμύρια, χωρίς να είναι δυνατόν να εξακριβωθεί ο αριθμός των Κούρδων, αφού οι υπολογισμοί ποικίλλουν.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΚΚ, δηλαδή, υπάρχει και η κουζίνα. Η τουρκική κουζίνα που, αν τεθεί θέμα ορισμού της, σαφώς και ο ορισμός θα περιλαμβάνει και κουρδικά χρώματα. Η κουρδική επιρροή στην κουζίνα και σε άλλα στοιχεία της κοινωνικής ζωής έχει αυξηθεί, επειδή αυτό που λέμε «αστικά κέντρα» στην Τουρκία είναι χώροι όπου κατοικούν πλέον και πάρα πολλοί Κούρδοι. Οπως κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων είναι, κατά πλειοψηφία, πληθυσμοί από την Ανατολή (Μικρασία). Το κουρδικό χρώμα στην κουζίνα ήταν απλώς γραφικό και πολύ περιορισμένο στην Κωνσταντινούπολη του 1970. Σήμερα είναι πολύ πιο έντονο και καθημερινό. Ο,τι ισχύει για την κουζίνα ισχύει και για τον χώρο της μουσικής και ειδικά αυτής που καταναλώνεται μαζικά. Δεν είναι μόνο τα πολλά νυχτερινά μαγαζιά που τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν ανοίξει, για παράδειγμα, στην περιοχή του Πέρα στην Πόλη και παίζουν αποκλειστικά δημοτική μουσική. Μεταξύ των μαγαζιών αυτών υπάρχουν και τα κουρδικά.
ΚΙ ΑΥΤΟ, ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ είδους μουσικής που παίζει στα μαγαζιά αυτά. Διότι η ιδιοκτησία ή η «προστασία» των μαγαζιών αυτών ανήκει σχεδόν αποκλειστικά στη «σχετική» μαφία» που είναι κουρδική. Ιδού ένα χαρακτηριστικό σημείο από τον χώρο της διασκέδασης στο Πέρα. Στις «συσκέψεις» ασφαλείας που γίνονται κάθε τόσο στο Πέρα μετέχουν εκπρόσωποι από την τοπική αστυνομία, τους μαγαζάτορες και την (κουρδική) μαφία. Είπαμε όμως ότι δεν είναι μόνο τα μαγαζιά και η μουσική τους. Είναι εν γένει τα χρώματα της σύγχρονης μουσικής μαζικής κατανάλωσης που συναντά κανείς στον δρόμο, στα τηλεοπτικά σίριαλ και παντού.
www.enet.gr

Ετικέτες Πολιτικές ειδήσεις

αναρτήθηκε από το χρήστη george batzas @ Σάββατο, Οκτωβρίου 24, 2009