gbatzas-eleftheroipolites: Η Τουρκία σε πολύπλοκο σταυροδρόμι...

10 Οκτωβρίου 2010

Η Τουρκία σε πολύπλοκο σταυροδρόμι...

Η Τουρκία σε πολύπλοκο σταυροδρόμι...

Ανδρέας Γ. Λαμπίκης

Ο επιδιωκόμενος εξοστρακισμός τού Κεμαλικού Κράτους σε συνδυασμό με την υποβάθμιση τών στρατηγών-παπάδων ενέχει κινδύνους. Με πρόσθετο μείον το Ναπολεόντειο σύνδρομο τού Ερντογάν

Μεγάλη νίκη κατήγαγε ο Ερντογάν στην Τουρκία και μάλιστα σε συνταγματικό επίπεδο. Από εδώ κι εμπρός το Κεμαλικό Καθεστώς θα ακολουθεί ―δεν θα προηγείται― τού Ισλαμισμού. Και μαζί με αυτήν τη σημαντική θρησκευτικής υφής πρωτοπορία, οι μέχρι πρόσφατα υπεράνω όλων Στρατηγοί (που σχεδόν απόλυτα κυριαρχούσαν στο Εθνικό Συμβούλιο τής Τουρκίας) θα έπονται τών υπουργών και τού Κοινοβουλίου. Περασμένα μεγαλεία, αφού τελευταίος εν δυνάμει στρατηγός και δικτάτορας ήταν ο στρατηγός Κενάν Εβρέν...

Εικοσιέξι σημαντικές αλλαγές περιέχονται στο Σύνταγμα με το οποίο ο Ερντογάν καθίσταται ―εκτός απροόπτου― παντοδύναμος ηγέτης και εξ αντικειμένου αφεντικό πάντων τών Τούρκων. Οι βασικοί στόχοι τού οποίου είναι:
• Απόλυτη επικράτηση τού Ισλάμ εντός τής Τουρκίας.
• Ανάδειξη τής Τουρκίας σε προστάτιδα δύναμη τού ευρύτερου ισλαμικού Κόσμου.
• Εδραίωση τής Άγκυρας σε περιφερειακή στρατιωτική δύναμη στην στρατηγικά νευραλγική περιοχή τών Βαλκανίων και όχι μόνον.
• Διάσπαση τών εντός τής τουρκικής επικράτειας κινούμενων Κούρδων, τών οποίων βασικός στόχος είναι η δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους. Περίπτωση που αποτελεί θανάσιμο πλήγμα για την Άγκυρα, δεδομένου ότι τα νοτιοανατολικά σύνορα τής Τουρκίας είναι εκτεθειμένα (άμεσα) στο ημιαυτόνομο κουρδικό Κράτος, που ήδη λειτουργεί στα βόρεια τού σημερικού Ιράκ. Από όπου εξορμά (αλλά και επιστρέφει) το αντάρτικο ΡΚΚ.

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι οι 26 αλλαγές στο Σύνταγμα τής Τουρκίας ενισχύουν ακόμα περισσότερο τον Ερντογάν και το πολιτικό Κόμμα του (Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης-AKP). Τόσο μάλλον που ο βασικός κομματικός αντίπαλός του, το Λαϊκό Κόμμα (Cumhuriyet Halk Partιsι-CHP) που ήταν πανίσχυρο επί ημερών Ίνονου (Ισμέτ πασά, στρατηγού και συντρόφου εν όπλοις τού Μουσταφά Κεμάλ-Ατατούρκ) έχει αποδυναμωθεί σημαντικά.
.........................................
Η παγκόμια Ιστορία διδάσκει πως η συγκέντρωση μεγάλης δύναμης σ' έναν ηγέτη αποτελεί, κυρίως, κίνδυνο για τον ίδιο. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν, μετά τον Συνταγματικό θρίαμβο τής 12/9/2010, καθώς και την πιθανή επικράτησή του στις γενικές (βουλευτικές) εκλογές τού προσεχούς έτους (2011), θα αυτοπαρασυρθεί σε κινήσεις Ναπολεόντειας απολυταρχίας. Οπότε...

Και κάτι τελευταίο: ο τουρκικός Στρατός (οι πασάδες) έχουν μεν ταπεινωθεί επανειλημμένα από τον Ερντογάν, αλλά οπωσδήποτε διατηρούν τη δύναμη τής σκανδάλης.