1 Σεπτεμβρίου 2009

Επιστροφή στούς ελληνοτουρκικούς Γόρδιους Δεσμούς

του Ανδρέα Λαμπίκη
Που έχουν αρχή μα που δεν έχουν τέλος

Μετά την Πρίγκηπο και την Παναγία Σουμελά πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα Τέμενος-Τζαμί, στην Αθήνα, με δύο νέους γνώμονες. Την κατασκευή Τεμένους (σε τελική απόφαση και φάση) στον εντός τής Ελλάδας γεωγραφικό χάρτη αλλά και προσεκτικά επιλεγμένα. Όχι πια στο ενδεχόμενο τού Μοναστηρακίου και μάλιστα σε μερικές εκατοντάδες μέτρα από την Ακρόπολη! Οι τούρκοι πολιτικοί απέδειξαν, επανειλημμένα, ότι είναι αδίστακτοι στην εκμετάλλευση κάθε δυνατότητας που τούς προσφέρεται για τη χείριστη προβολή κάθε δεδομένου, κάθε ευκαιρίας. Ακόμα και στην πιο καλοπροαίρετη προσφορά από μέρους τής Ελλάδας κινούνται αρνητικά. Μην ξεχνάμε το κάλεσμα τών ελληνικών μεγαλοκομμάτων σε μουσουλμάνους τής Δ. Θράκης να θέσουν υποψηφιότητα για βουλευτές και όχι μόνο. Πρόσωπα που μόλις εκλέχτηκαν ή και μόλις χρίστηκαν υποψήφια, θυμήθηκαν πως είναι Τούρκοι 100% (Αχμέτ Αχμέτ, Μπιρόλ Ακίφογλου, Αχμέτ Σαδίκ, Γκαλίπ Γκαλίπ, Μουσταφά Μουσταφά, Αχμέτ Φαΐκογλου). Και ένα σωρό άλλοι, ανάμεσά τους και η ιδιαίτερα προκλητική Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν, υποψήφια τού ΠΑΣΟΚ για την υπερνομαρχία Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης!

Ακόμα, επί βασιλείας Παύλου χτίστηκε στη Δ. Θράκη το Λύκειο Τζελάλ Μπαγιάρ και δωρίστηκε στην εκεί μουσουλμανική μειονότητα. Η οποία το μετέτρεψε σε φωλιά μισελληνισμού! Και σε μερικά χρόνια άρχισαν έντονες τουρκικές διαμαρτυρίες για τη σταδιακή υποβάθμιση τού Λυκείου που τούς είχε δωρηθεί! Υποβάθμιση που εστιάζεται κατά 100% σε κατόπιν εντολών προς ντόπιες μουσουλμανικές προσπάθειες να μετατραπεί το μεγάλο Λύκειο από σοβαρό εκπαιδευτήριο σε σταθμό ανθελληνικής προπαγάνδας.

Αλήθεια, τί περιμένουμε από την Τουρκία; Μήπως αλλαγή πολιτικής, γειτονικής, στρατιωτικής και στρατηγικής ρότας; Ουαί στούς αφελείς! Η Άγκυρα και οι κατά καιρούς ηγέτες της, από το 1930 κι εδώ, στοχέψανε σε τρία τινά:

• Στην de facto κατάργηση τής Σύμβασης τής Λωζάνης, εκτός από μερικά σημεία που προσφέρονταν και προσφέρονται για τουρκική εκμετάλλευση.

• Στην εθνοκάθαρση σε όλη τη Μικρασία και σε όλο τον Πόντο, με εξόντωση ή εκδίωξη τών εθνικά αλλόφυλων χριστιανικών μειονοτήτων. Ελλήνων, Ελληνοποντίων, Αρμενίων.

• Στην βαθμιαία μηδενοποίηση (φυσική, οικονομική, κοινωνική, πνευματική) τής Πολίτικης Ρωμιοσύνης, που παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη βάσει τής αμοιβαίας Ελληνοτουρκικής Συμφωνίας για τούς εκατέρωθεν μη ανταλλάξιμους πληθυσμούς τής Πόλης και τής Δ. Θράκης. Καθώς και τα καθεστώτα αυτοδιοίκησης τών νήσων Ίμβρος και Τένεδος, που αφέθηκαν στούς Τούρκους για γεωγραφικούς λόγους, μονάχα (επειδή γεωγραφικά βρίσκονταν, κυριολεκτικά, κάτω απ' την "μύτη" τής Τουρκίας).

Η σύγκριση για τη "μη ανταλλαγή" είναι και παραμένει εγκληματικά ανισοβαρής στη συνείδηση ακόμα και τού πιο ανθελληνικά ουδέτερου παρατηρητή. Η Κωνσταντινούπολη, η Ίμβρος και η Τένεδος ερημώθηκαν ομογενειακά. Είναι αμφίβολο αν παραμένουν πλέον εκεί 1.200 Ρωμιοί και μάλιστα με ποσοστό μη ελληνόφωνων ορθοδόξων να κυμαίνεται (στην Πόλη) σε πάνω από το 50%.

Ναι, όλα τα ανωτέρω τα έχω γράψει επανειλημμένα. Και θα τα ξαναγράψω, για τούς εξής εν ισχύϊ λόγους:

• Η Ιστορία τών λαών συνθέτει αναγκαστική επανάληψη, χωρίς την οποία δεν είναι δυνατόν οι κατά καιρούς μελετητές να καταλήξουν σε λογικά τίμιο συμπέρασμα.

• Η Ιστορία τών Εθνών είναι κάτι σαν αυτήν τού όποιου βαριά ασθενή. Ο γιατρός που τον κουράρει (και όχι μόνον) χρειάζεται το προηγούμενο ιστορικό του.

• Η Ελλάδα πάσχει (αιώνες τώρα) από μία φοβερή γεωγραφική αρρώστεια: έχει μόνιμο γείτονα τον άρπαγα και μισέλληνα Τούρκο.

......................................................

Αυτά, φίλε αναγνώστη, σαν μια εποχική επιστροφή στα καθ' ημάς ελληνοτουρκικά, που ένεκα τού κακού γείτονα η απειλητική συνέχειά του έχει αρχή μα δεν έχει τέλος. Θα τα ξαναπούμε. Εύχομαι κατά το δυνατόν "καλό πολιτικό χειμώνα".

Ανδρέας Γ. Λαμπίκης

Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα