Μίσος ΗΠΑ-ΕΕ κατά Σερβοβόσνιων
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Εντυπωσιακή είναι η επιμονή και το μίσος που εξακολουθούν να τρέφουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εναντίον των Σέρβων της Βοσνίας. Τώρα έχουν κυριολεκτικά λυσσάξει να καταλύσουν τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας, την ύπαρξη της οποίας οι ίδιοι οι Αμερικανοί επέβαλαν στους Σερβοβόσνιους με τις συμφωνίες του Ντέιτον, το 1995! Παρόλο που οι Σέρβοι είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη εθνική ομάδα της Βοσνίας, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θέλουν όχι μόνο να τους καταστήσουν μειονότητα μέσα στην ίδια τους τη χώρα, αλλά και να τους εξανδραποδίσουν, να τους κάνουν υποτελείς των Κροατών και των Μουσουλμάνων (οι οποίοι γράφονται με κεφαλαίο «Μ» προκειμένου να δηλώσουν εθνότητα, υποτίθεται, και όχι θρήσκευμα και τους οποίους τελευταία τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης αποκαλούν «Βόσνιους» -μόνο αυτούς!- με στόχο να σφετεριστούν πολιτικά ολόκληρη τη χώρα).
Παταγώδη αποτυχία σημείωσε την περασμένη εβδομάδα η αιφνιδιαστική σύγκληση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων μεταξύ των ηγετών των τριών εθνοτήτων της Βοσνίας, με αντικείμενο τη ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος που επέβαλαν στη χώρα οι Ευρωαμερικανοί και στόχο τον δραστικό περιορισμό της αυτονομίας των Σερβοβόσνιων.
Τελικά, μετά την κατηγορηματική άρνηση των Σερβοβόσνιων ακόμη και να συζητήσουν τις συγκεκριμένες απαιτήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, απέρριψαν το «πακέτο» οι ηγέτες και των τριών εθνοτήτων.
Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες είχαν προσπαθήσει να δελεάσουν τους Σερβοβόσνιους με υποσχέσεις ένταξης της Βοσνίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, αν αποδέχονταν τους όρους τους. «Η συνάντηση θα αποτελέσει σημαντική ευκαιρία για τους πολιτικούς ηγέτες να δείξουν την πολιτική τους βούληση να υπερβούν το αδιέξοδο και να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα από την οποία η Βοσνία μπορεί να σημειώσει συγκεκριμένη πρόοδο στην ατζέντα μεταρρυθμίσεων τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ» ανέφερε χαρακτηριστικά η κοινή ανακοίνωση ΗΠΑ - ΕΕ, η οποία ανήγγειλε τις συνομιλίες.
«Μείναμε παντελώς κατάπληκτοι από το περιεχόμενο της πρότασης πακέτου μεταρρυθμίσεων. Τις θεωρούμε αντίθετες προς το Ντέιτον, μη ορθές πολιτικά και απαράδεκτη βάση συνομιλιών» έγραψε χωρίς περιστροφές ο πρωθυπουργός της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας Μίλοραντ Ντόντικ σε επιστολή που απηύθυνε προς την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Σεράγεβο και προς τη σουηδική προεδρία της ΕΕ.
«Μη αναγκαίες και απαράδεκτες» χαρακτήρισε ο Ντόντικ τις προτάσεις, υπογραμμίζοντας ότι «μπορούσαν να ικανοποιήσουν μόνο μία από τις συνιστώσες εθνότητες της Βοσνίας, τους Μουσουλμάνους» - και πραγματικά ο Σουλεϊμάν Τίχιτς, ο ηγέτης των Μουσουλμάνων, ήταν ο μόνος που ήταν πρόθυμος να υιοθετήσει το πακέτο των συνταγματικών αλλαγών. «Εμείς παλεύουμε για να μη γίνει μουσουλμανικό κράτος κάποια μέρα η Βοσνία - Ερζεγοβίνη» δήλωσε ο Μίλοραντ Ντόντικ, προσθέτοντας ότι «η Βοσνία είναι μια χώρα που δεν μπορεί να επιβιώσει» και ότι «η διεθνής κοινότητα υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της στη Βοσνία».
Το πρόσχημα που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ για να προωθήσουν τον στόχο του εξανδραποδισμού των Σερβοβόσνιων είναι η «δυσλειτουργία» του τερατώδους κρατικού μορφώματος που δημιούργησαν οι ίδιοι με το απολύτως τεχνητό και θνησιγενές κράτος της Βοσνίας που εγκαθίδρυσαν. Αυτό που αντιλαμβανόταν εξαρχής και ο τελευταίος πολίτης των Βαλκανίων -ότι δηλαδή αυτό το κράτος είναι αδύνατον να λειτουργήσει ως ενιαίο κράτος και μακροπρόθεσμα είναι αδύνατον να επιβιώσει- υποκρίνονται ότι το αντιλαμβάνονται τώρα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί, οι οποίοι δεκαπέντε χρόνια πανηγυρίζουν για την «επιτυχία» τους στη Βοσνία.
«Οι άνθρωποι της κυβέρνησης Ομπάμα, κληρονόμοι της εποχής Κλίντον, θέλουν ένα ενιαίο κράτος με πρωτεύουσα το Σεράγεβο» γράφει η γαλλική «Μοντ» και συνεχίζει: «Υποστηρίζουν την ιδέα ότι μια διεθνής διοίκηση μπορεί να οικοδομήσει ένα νέο καθεστώς πάνω στα ερείπια ενός άλλου που ανέτρεψε».
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΝΩΣΗ
Συνένοχος το Βελιγράδι
ΗΠΑ και ΕΕ προσπαθούν να στραγγαλίσουν τώρα τους Σερβοβόσνιους επειδή στο Βελιγράδι τόσο η κυβέρνηση όσο και ο πρόεδρος της Σερβίας είναι απολύτως υποτελείς στις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και έτσι αδιαφορούν για την τύχη των Σερβοβόσνιων, οι οποίοι φυσικά το γνωρίζουν. «Είμαι ολοκληρωτικά εχθρικός» απέναντι στο ενδεχόμενο διαμελισμού της Βοσνίας, δήλωσε προ δύο εβδομάδων ο Σέρβος πρόεδρος Μπορίς Τάντιτς.
«Θα ήταν καταστροφικό να υπάρξει ένα βοσνιακό έθνος ταπεινωμένο και συνθλιβόμενο ανάμεσα σε μια Μεγάλη Κροατία και μια Μεγάλη Σερβία» ισχυρίστηκε, αναφερόμενος στους Μουσουλμάνους. Ούτε λέξη για τους εθνικούς πόθους των απειλούμενων Σερβοβόσνιων.
Ethnos Online
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Η κληρονομιά του Διαφωτισμού
«Η αριστερά οφείλει να επανακτήσει τον φιλελευθερισμό ο οποίος της ανήκει»
Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ
Η γαλλική αριστερά μιλάει για την οικοδόμηση ενός «αντιφιλελεύθερου μετώπου». Στην Αμερική αντίθετα η λέξη «φιλελεύθερος» (liberal) σημαίνει αριστερός, αντίπαλος των νεοσυντηρητικών. Ποια είναι η σχέση της αριστεράς με τον φιλελευθερισμό; Η γαλλική εφημερίδα «Libe-ration» απηύθυνε αυτό το ερώτημα στον ισραηλινό ιστορικό Ζέεβ Στέρνχελ, τον συγγραφέα του σπουδαίου έργου «Ο αντι-Διαφωτισμός» (εκδόσεις «Πόλις», 2009). Ακολουθούν οι απαντήσεις του Στέρνχελ.
«Είναι αλήθεια ότι η λέξη "φιλελευθερισμός" παραπέμπει στον άγριο καπιταλισμό -ο οποίος πρέπει να καταπολεμηθεί ή μάλλον να τιθασευτεί- αλλά στον "φιλελευθερισμό" υπάρχουν επίσης οι φιλελεύθερες αξίες, που είναι αξίες ελευθερίας. Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι το πνευματικό περιεχόμενο του φιλελευθερισμού δεν ταυτίζεται με τις αξίες του καπιταλισμού. Η επανάσταση του 1789 ήταν μια φιλελεύθερη επανάσταση. Οι δύο επαναστάσεις που είχαν προηγηθεί, η αμερικανική και η αγγλική επανάσταση, ήταν φιλελεύθερες επαναστάσεις. Ο φιλελευθερισμός είναι ένας ευγενής όρος.
Ιστορικά, ο σοσιαλισμός είναι ο κληρονόμος αυτού του φιλελευθερισμού και δεν πρέπει να είναι ο νεκροθάφτης του. Και μάλιστα ο δημοκρατικός σοσιαλισμός -που τοποθετείται πιο αριστερά από τη σοσιαλδημοκρατία, η οποία δεν έχει πλέον και πολύ νόημα- συνδέει ακριβώς τις εξισωτικές αξίες του σοσιαλισμού με την ιδέα της ελευθερίας του φιλελευθερισμού.
Αν εξακολουθούμε να αναφερόμαστε σήμερα στον σοσιαλισμό, το κάνουμε επειδή δεν θεωρούμε ότι η ισότητα συνεπάγεται μείωση της ελευθερίας ή ότι η ελευθερία είναι αντίθετη προς την ισότητα. Το αληθινό νόημα της αριστεράς είναι ότι ελευθερία και ισότητα μπορούν να συμβαδίζουν.
Το να δηλώνει κανείς ότι είναι αντιφιλελεύθερος δεν σημαίνει μόνον ότι δηλώνει πως είναι αντικαπιταλιστής, αλλά σημαίνει ταυτόχρονα πως αντιτίθεται στις φιλελεύθερες αξίες. Αυτή είναι μια πολύ κακή υπηρεσία που προσφέρει στην αριστερά, στην ελευθερία, στη δημοκρατία, καθώς συνδέει τις διανοητικές και ηθικές αξίες του φιλελευθερισμού με την καπιταλιστική εκμετάλλευση του χειρότερου είδους.
Οι φιλελεύθερες επαναστάσεις -με πιο σημαντική από όλες τη Γαλλική Επανάσταση- άνοιξαν την εποχή της νεωτερικότητας. Αυτό που στον καιρό του Διαφωτισμού, τον 18ο αιώνα, αποτελούσε ένα διανοητικό διάβημα μεταφράστηκε με πολιτικούς όρους και δεν είναι τυχαίο που η ελευθερία θεμελιώθηκε και διατηρήθηκε σε αυτές τις χώρες. Οταν η γαλλική αριστερά φοβάται να υιοθετήσει τον όρο "φιλελευθερισμός", έχουμε μιαν ιδεολογική στρέβλωση: η αριστερά εγκαταλείπει τον όρο "φιλελεύθερος" στη δεξιά.
Χρειάζεται να τολμήσουμε να πούμε ότι η δεξιά δεν είναι φιλελεύθερη, αλλά είναι συντηρητική. Η αριστερά οφείλει να καταρρίψει αυτό το σκιάχτρο που επισείουν στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο ισχυρίζεται ότι αν θέλετε περισσότερη ισότητα θα χάσετε περισσότερη ελευθερία, ότι μια πιο δίκαιη κοινωνία είναι αυτόματα μια πιο αυταρχική κοινωνία. Η αριστερά πρέπει να καταδείξει ότι δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς μιαν αντίληψη της ισότητας. Η ελευθερία να κοιμόμαστε κάτω από τις γέφυρες δεν είναι ελευθερία. Η αριστερά οφείλει να επανακτήσει τον φιλελευθερισμό· της ανήκει.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες η νεοσυντηρητική δεξιά καταγγέλλει τους φιλελεύθερους και τον φιλελευθερισμό ότι αντιπροσωπεύουν έναν κίνδυνο για τις δομές του κράτους, επικαλούμενη τον κομμουνισμό, τον Στάλιν, τον Μάο, τον Πολ Ποτ. Οταν λέει κανείς ότι είναι ντροπή το ότι 50 ή 60 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν διαθέτουν καμιά υγειονομική περίθαλψη και ότι αυτό πρέπει να αλλάξει στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η οποία προϋποθέτει μιαν ελάχιστη ιδέα ισότητας, θεωρείται αμέσως ένας επικίνδυνος επαναστάτης. Οι αμερικανοί νεοσυντηρητικοί τολμούν να λένε τώρα ότι τα κοινωνικά προγράμματα του New Deal του Φράνκλιν Ρούζβελτ οδηγούσαν την Αμερική σε ένα σοσιαλιστικό ή ακόμη και κομμουνιστικό καθεστώς, πράγμα που είναι ανόητο.
Αυτή η στρέβλωση των όρων συνδέεται με το μεγάλο ερώτημα που έθεσε ο Διαφωτισμός, το οποίο τίθεται και σήμερα: "Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος;". Είναι φυσικό οι άνθρωποι να προσδοκούν έναν καλύτερο κόσμο; Ή κάθε ουτοπία κινδυνεύει να καταλήξει σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, σε ένα Αουσβιτς ή ένα γκουλάγκ; Δεν υπάρχει κανένας μεθολογικός λόγος να σκεφτόμαστε ότι έχουμε φτάσει σε αυτό που η συντηρητική δεξιά, στη δεκαετία του '90 στις ΗΠΑ, αποκάλεσε "το τέλος της ιστορίας".
Η ιδέα που αναπτύχθηκε από τον Φράνσις Φουκουγιάμα είναι ότι έχουμε φτάσει στο τέρμα. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, άρα δεν μας απομένει παρά να διατηρούμε αυτό που υπάρχει. Η φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι το άριστο, η τελική νίκη ενάντια στον φασισμό και τον κομμουνισμό.
Ο καπιταλισμός είναι ένα ιδεώδες που επιτεύχθηκε. Το να προχωρήσουμε πέρα από αυτόν είναι ουτοπία και η ουτοπία είναι καταστροφή, Στάλιν κ.λπ.
Ο Διαφωτισμός, όμως, μας έμαθε ότι η απελευθέρωση του ατόμου είναι το άλφα και το ωμέγα μιας καλής κοινωνίας. Ο γαλλικός Διαφωτισμός και ο σύμμαχός του ο Καντ, ο Βολτέρος, ο Ρουσό, οι εγκυκλοπαιδιστές σφυρηλάτησαν όλοι μαζί μιαν ιδεολογία, η οποία είναι πάνω απ' όλα μια πολεμική μηχανή εναντίον της απολυταρχίας και εναντίον του ολοκληρωτισμού. Ενας σοσιαλισμός που δεν θεμελιώνεται πάνω στις αξίες του Διαφωτισμού δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτές οι αξίες συγκροτούν το θεμέλιο της ελευθερίας και της αυτονομίας του ατόμου. Για τους νεοσυντηρητικούς, τους εχθρούς του Διαφωτισμού, ισχύει το αντίθετο: το άτομο δεν είναι αυτόνομο, αλλά είναι ένα εργαλείο στα χέρια της κοινωνίας ή του έθνους. Ο σταλινικός αυταρχισμός, με τη λατρεία του κράτους και της πολιτικής ισχύος, θα επαναλάβει τις ιδέες του αντι-Διαφωτισμού (...)». *
Σημειωματάριο Ιδεών,25/10/2009 www.enet.gr
Ετικέτες Κοινωνιολογικά θέματα
Εκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Τουρκία
Αρκετές αναφορές σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες
27/10/2009
Στις 30 χώρες με αξιοσημείωτες παραβιάσεις των θρησκευτικών ελευθεριών συγκαταλέγεται η Τουρκία, σύμφωνα με την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Οι παραβιάσεις εστιάζονται κυρίως στο πλέγμα της προστασίας του "κοσμικού κράτους" με απαγορεύσεις όπως αυτή της χρήσης της ισλαμικής μαντίλας στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία.
Στο κεφάλαιο για την Τουρκία υπάρχουν αρκετές αναφορές σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες, κάνοντας μνεία και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική αναγνώρισή του ως Πατριαρχείο ούτε αναγνώριση του οικουμενικού χαρακτήρα του.
Τονίζεται, δε, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επισήμανε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο 2008 ότι το ζήτημα περί "οικουμενικότητας" είναι εκκλησιαστικό και δεν είναι αρμοδιότητα του κράτους.
Εξακολουθούν επίσης οι αναφορές στις ανεπίλυτες ακόμη διεκδικήσεις του Πατριαρχείου για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών, και για την άρση της προϋπόθεσης της τούρκικης υπηκοότητας στην στελέχωση της Ιεράς Συνόδου που απειλεί την ίδια την επιβίωση του Πατριαρχείου λόγω του μικρού αριθμού των μόλις 3.000 μελών της ελληνορθόδοξης κοινότητας εν όλω.
Στην φετινή έκθεση μνημονεύονται μεγάλες καταστροφές τριών ελληνορθόδοξων νεκροταφείων από βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη και η δικαίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το ΕΔΑΔ στις 8 Ιουλίου 2008 για το θέμα του ορφανοτροφείου της νήσου Πριγκήπου.
Στις δράσεις της αμερικανικής πλευράς επαναλαμβάνονται οι εκκλήσεις του Αμερικανού πρέσβη και άλλων επισήμων προς την τουρκική κυβέρνηση για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης.
Ethnos Online
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Άδικη η Δύση απέναντι στο Ιράν λέει ο Ερντογάν
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε τη Δύση
ότι συμπεριφέρεται άδικα στο Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα.
"Δεν είμαστε υπέρ της ύπαρξης στο Ιράν και στην περιοχή μας όπλων μαζικής καταστροφής" δήλωσε ο Ερντογάν τονίζοντας ωστόσο ότι είναι "άδικο" να ασκούνται πιέσεις στην Τεχεράνη τη στιγμή που άλλες χώρες έχουν τέτοια όπλα.
Από την πλευρά της, η Ρωσία απηύθυνε σήμερα, δια στόματος του υφυπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ, έκκληση στη διεθνή κοινότητα να επιδείξει "τη μεγαλύτερη δυνατή υπομονή" στην κρίση για το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα".
"Ολος ο κόσμος πρέπει να επιδείξει τη μεγαλύτερη δυνατή υπομονή και να επικεντρώσει την προσοχή του στη δυναμική που υπάρχει χάρη στις προσπάθειες των έξι χωρών και του ίδιου του Ιράν" τόνισε ο Ριαμπκόφ.
X.K. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.RSS
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
Σε γραμμή αδιαλλαξίας
«Μην περιμένετε κίνηση από την Τουρκία» δηλώνει ο σύμβουλος του Ταλάτ
25/10/09 21:25
ΛευκωσίαΗ Τουρκία δεν πρόκειται να αποσύρει στρατεύματα, να επιστρέψει τα Βαρώσια ή να ανοίξει τα λιμάνια της για την Κυπριακή Δημοκρατία προτού επιλυθεί το Κυπριακό, διαμηνύει ο Οζντίλ Ναμί, σύμβουλος του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Εάν η ελληνοκυπριακή πλευρά, ανέφερε ο Οζντίλ Ναμί σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Αλήθεια», έχει προσδοκίες ότι η Τουρκία, για να δείξει καλή θέληση, πρέπει να προχωρήσει σε αυτές τις κινήσεις, «δεν είναι με αυτού του είδους τα βήματα, που θα κριθεί».
Δήλωσε επίσης ότι αυτό που κάνει η Τουρκία και χαρακτηρίζεται ως θετικό είναι να υποστηρίζει τους δύο ηγέτες, προσθέτοντας ότι είναι η καλή θέληση και των δύο πλευρών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων που πρέπει να κριθεί.
Ο σύμβουλος του Τουρκοκύπριου ηγέτη υποστήριξε ότι οι απευθείας διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό δεν θα αποτύχουν, «αρκεί η ελληνοκυπριακή πλευρά που έχει την πληθυσμιακή πλειοψηφία να επιδείξει κατανόηση σε ό,τι αφορά το αίσθημα ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων».
Ο Ο.Ναμί είπε επίσης ότι έως τώρα έχει γίνει πολλή εργασία από τους δύο ηγέτες, Ταλάτ και Χριστόφια, στο τραπέζι των συνομιλιών και ότι υπάρχουν πολλά έγγραφα συγκλίσεων, όπως στα θέματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Οικονομία και τη Διακυβέρνηση.
Οι δηλώσεις Ναμί προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των ηγεσιών των ελληνοκυπριακών κομμάτων.
Στο μεταξύ ο εκπρόσωπος του Τουρκικού ΥΠΕΞ Μπουράκ Οζούγκεργκιν δήλωσε στην ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Πολίτης» στην Κωνσταντινούπολη, ότι στην προχθεσινή σύσκεψη υπό τον Αχμέτ Νταβούτογλου συζητήθηκαν βήματα, τα οποία θα επιταχύνουν τη διαδικασία. Το μήνυμα που βγαίνει από τη σύσκεψη, ανέφερε, είναι ότι «η Τουρκία στηρίζει πλήρως τις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης και θέλει ειρήνη» στην Κύπρο.
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου: «Περιττεύουν οι συνομιλίες»
Εν τω μεταξύ, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ανέφερε την Κυριακή ότι «στο σημείο που έχει φθάσει το Κυπριακό, περιττεύουν οι συνομιλίες». Παραδέχθηκε ότι κάποιοι μπορεί να τον χαρακτηρίσουν αυστηρό ή ακραίο, όμως, δήλωσε ότι «οι Τούρκοι δεν έχουν κάνει πίσω ούτε ένα πόντο τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια».
Αν η πλευρά μας, ανέφερε, «παραχωρήσει κρατική υπόσταση στο ψευδοκράτος, την επόμενη ημέρα θα καταρρεύσει η οποιαδήποτε συμφωνία, αλλά η τουρκική πλευρά θα κρατήσει την κρατική υπόσταση». Ο αρχιεπίσκοπος διατύπωσε παράλληλα την εκτίμηση ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά δεν έχει αναλύσει ποτέ την τουρκική πολιτική, κάτι, πρόσθεσε, που έχει κάνει ο ίδιος.
Οι Τούρκοι, είπε, δεν ήταν, δεν είναι ούτε και ουδέποτε θα γίνουν ειλικρινείς.
«Ευτυχώς που στη διακυβέρνηση του τόπου είναι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, γιατί αν ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος η Κύπρος θα οδηγείτο σε δύσκολες καταστάσεις», σχολίασε ο γενικός γραμματέας του του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1067814
--------------------------------------------------------------------------------
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
Στην κουζίνα του... ΡΚΚ
Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ
ΕΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ένα ψυχρό πολιτικό ζήτημα που προσφέρει αντικείμενα μόνο για την πολιτική αντιπαράθεση και ρητορεία, ενδεχομένως να μην ήταν τόσο έντονο πρόβλημα στην Τουρκία.
Ο λόγος για το Κουρδικό, που είναι για άλλη μία φορά το κύριο θέμα στη γείτονα. Οι προβληματισμοί, οι ανησυχίες και γενικά οι απόψεις που διατυπώνονται στην Τουρκία αφορούν σε πολιτικό επίπεδο το πλέγμα που απαρτίζεται αφενός από την επίσημη ιδεολογία και τις επί μέρους τάσεις, όπως ο εθνικισμός, το πολιτικό Ισλάμ, ο φιλελευθερισμός κ.λπ., και αφετέρου από τις όποιες διεθνείς διαστάσεις του κουρδικού ζητήματος.
ΩΣΤΟΣΟ, μαζί με όλα αυτά, το Κουρδικό είναι και θέμα συμβίωσης Τούρκων και Κούρδων. Με άλλα λόγια, είναι από τα βασικά σημεία στην κοινωνική και καθημερινή ζωή σε πολλές πόλεις της Τουρκίας. Η συνύπαρξη των όποιων στοιχείων πολιτισμού, ο μεταξύ τους ανταγωνισμός, αλλά και οι αλληλοεπιδράσεις, οι καταστάσεις που προκύπτουν λόγω μικτών γάμων μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, όλα αυτά συνιστούν ένα τεράστιο πλαίσιο μέσα στο οποίο, αν δεν υπήρχε, το κουρδικό πρόβλημα δεν θα είχε τέτοιες διαστάσεις.
Σε αυτό συμβάλλει φυσικά και το πλήθος των Κούρδων, γεγονός που εκφράζεται με εκατομμύρια, χωρίς να είναι δυνατόν να εξακριβωθεί ο αριθμός των Κούρδων, αφού οι υπολογισμοί ποικίλλουν.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΚΚ, δηλαδή, υπάρχει και η κουζίνα. Η τουρκική κουζίνα που, αν τεθεί θέμα ορισμού της, σαφώς και ο ορισμός θα περιλαμβάνει και κουρδικά χρώματα. Η κουρδική επιρροή στην κουζίνα και σε άλλα στοιχεία της κοινωνικής ζωής έχει αυξηθεί, επειδή αυτό που λέμε «αστικά κέντρα» στην Τουρκία είναι χώροι όπου κατοικούν πλέον και πάρα πολλοί Κούρδοι. Οπως κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων είναι, κατά πλειοψηφία, πληθυσμοί από την Ανατολή (Μικρασία). Το κουρδικό χρώμα στην κουζίνα ήταν απλώς γραφικό και πολύ περιορισμένο στην Κωνσταντινούπολη του 1970. Σήμερα είναι πολύ πιο έντονο και καθημερινό. Ο,τι ισχύει για την κουζίνα ισχύει και για τον χώρο της μουσικής και ειδικά αυτής που καταναλώνεται μαζικά. Δεν είναι μόνο τα πολλά νυχτερινά μαγαζιά που τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν ανοίξει, για παράδειγμα, στην περιοχή του Πέρα στην Πόλη και παίζουν αποκλειστικά δημοτική μουσική. Μεταξύ των μαγαζιών αυτών υπάρχουν και τα κουρδικά.
ΚΙ ΑΥΤΟ, ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ είδους μουσικής που παίζει στα μαγαζιά αυτά. Διότι η ιδιοκτησία ή η «προστασία» των μαγαζιών αυτών ανήκει σχεδόν αποκλειστικά στη «σχετική» μαφία» που είναι κουρδική. Ιδού ένα χαρακτηριστικό σημείο από τον χώρο της διασκέδασης στο Πέρα. Στις «συσκέψεις» ασφαλείας που γίνονται κάθε τόσο στο Πέρα μετέχουν εκπρόσωποι από την τοπική αστυνομία, τους μαγαζάτορες και την (κουρδική) μαφία. Είπαμε όμως ότι δεν είναι μόνο τα μαγαζιά και η μουσική τους. Είναι εν γένει τα χρώματα της σύγχρονης μουσικής μαζικής κατανάλωσης που συναντά κανείς στον δρόμο, στα τηλεοπτικά σίριαλ και παντού.
www.enet.gr
Ετικέτες Πολιτικές ειδήσεις
O ΣXEΔIAΣMOΣ THΣ ΠOΛITIKHΣ ΠPAΓMATIKOTHTAΣ AΠO TA OIKONOMIKA ΣYMΦEPONTA, BAΣEI TΩN ΔOΓMATΩN ΠEPI ΠAΓKOΣMIAΣ TAΞHΣ
του ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ
H μονοπολική ορμή και η εποχή Oμπάμα
«H πολιτική επί Oμπάμα άρχισε να επιστρέφει στο μετριοπαθές μοντέλο της δεύτερης θητείας του Mπους, με ένα διαφορετικό ρητορικό ύφος, το οποίο γοητεύει τον κόσμο»
Oταν εξετάζουμε διεθνείς υποθέσεις, είναι χρήσιμο να έχουμε στο μυαλό μας κάποιες γενικές αρχές με σημαντική βαρύτητα.
Η πρώτη είναι η ρήση του Θουκυδίδη ότι: οι ισχυροί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και αποδέχονται. Αυτό έχει μια σημαντική συνέπεια: Kάθε ισχυρό κράτος στηρίζεται σε ειδικούς στην Απολογητική, που έχουν ως καθήκον τους να δείξουν ότι αυτό που κάνουν οι ισχυροί είναι ευγενές και δίκαιο και, ταυτόχρονα πως, αν οι αδύναμοι υποφέρουν, είναι δικό τους λάθος. Στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, αυτοί οι ειδικοί ονομάζονται «διανοούμενοι» και με ελάχιστες εξαιρέσεις, εκπληρώνουν το καθήκον με το οποίο έχουν επιφορτιστεί με επιδεξιότητα και ευλάβεια, όσο εξωφρενικοί και αν είναι οι ισχυρισμοί τους, μια πρακτική που μας γυρίζει πίσω στις αρχές της καταγεγραμμένης ιστορίας.
βλ. συνέχεια enet.gr
http://rapidshare.com/files/294756718/NO___________________.doc.html
MD5: 6B1ECF4C83794C2F63193ABF2B2AB3DC
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Το «σκωτσέζικο ντους» της Αγκυρας
Jean-Μarie Colombani* |
Αθήνα - Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
Μέσα στον γενικό αναβρασμό και στην αναθεώρηση των στρατηγικών ζητημάτων που παρατηρείται μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα θα πρέπει να κοιτάξουμε τα πράγματα και από την πλευρά της Τουρκίας. Είναι γνωστό ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τις προηγούμενες ημέρες ο τούρκος πρόεδρος επισκέφθηκε τη Γαλλία. Είδαμε μάλιστα τον Πύργο του Αϊφελ να φωταγωγείται με τα εθνικά χρώματα της Τουρκίας, το λευκό και το κόκκινο. Ο τούρκος ηγέτης, όμως, ασφαλώς θα απογοητεύτηκε από την επίμονη στάση της Γαλλίας κατά της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ. Η άρνηση είναι στην πραγματικότητα διπλή, διότι υποστηρίζεται από κοινού από το γαλλογερμανικό δίδυμο Σαρκοζί- Μέρκελ. Κάτι που δεν εμποδίζει ωστόσο τις δύο χώρες να παρακινούν την Τουρκία να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα της επιτρέψουν να υποστηρίξει από πιο ευνοϊκή θέση την ευρωπαϊκή της προοπτική. Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέκρινε την τουρκική κυβέρνηση για τη στάση της ως προς την ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία της έκφρασης, αρχές που θεωρεί ότι δεν γίνονται απόλυτα σεβαστές.
Η Τουρκία μάς υποβάλλει λοιπόν σε «σκωτσέζικο ντους», πότε κρύο πότε ζεστό. Το ζεστό είναι η υποστήριξη της ιστορικής συμφωνίας που συνυπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών Αρμενίας και Τουρκίας στη Ζυρίχη. Το ζήτημα των καταστροφών του 1915-1917 από τα στρατεύματα του Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τις οποίες η Αρμενία διεκδικεί να αναγνωριστούν ως «γενοκτονία», αποτελούσε πραγματικά ένα αγκάθι. Θα πρέπει λοιπόν να χαιρετήσουμε το γεγονός (αν και εκκρεμεί η επικύρωση της συμφωνίας από τα κοινοβούλια των δύο χωρών) για αυτό ακριβώς που είναι: μια ιστορική πράξη. Θα πρέπει επίσης να αποδώσουμε τα δέοντα στη Χίλαρι Κλίντον. Χάρη στις δικές της προσπάθειες αλλά και σε αυτές του αρμένιου υπουργού Εξωτερικών Εντουαρντ Ναλμπαντιάν, οι οποίοι διαβουλεύονταν ως την τελευταία στιγμή μέσα στο αυτοκίνητο που τους μετέφερε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, επετεύχθη τελικώς η συμφωνία.
Την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου οι πρωθυπουργοί Τουρκίας και Αρμενίας παρακολούθησαν τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των εθνικών τους ομάδων που πραγματοποιήθηκε στην Προύσα (η Τουρκία κέρδισε 2-0) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Αμπντουλάχ Γκιουλ δήλωσε: «Δεν γράφουμε Ιστορία, τη δημιουργούμε».
Υπάρχουν όμως ακόμη ζητήματα που εκκρεμούν. Ηδη ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε από την Αρμενία να σταματήσει να διεκδικεί τα εδάφη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να αποσύρει τα στρατεύματά της από την περιοχή. Σε κάθε περίπτωση η «συμφιλίωση» έχει πράγματι στρατηγική σημασία, καθώς συνιστά εγγύηση σταθερότητας για αυτόν τον κόμβο των αγωγών ενέργειας που τροφοδοτούν την Ευρώπη.
Ας έλθουμε και στο κρύο. Η τελευταία εξέλιξη σηματοδοτεί μια ιστορική μεταστροφή της Τουρκίας. Εχει, όμως, και μία ακόμη πτυχή. Η Τουρκία προσπαθεί όλο και περισσότερο να καταστήσει εχθρό της το Ισραήλ. Αυτό δεν έχει γίνει βέβαια μέχρι στιγμής, όμως οι εξελίξεις μάς κάνουν να πιστεύουμε κάτι τέτοιο. Τις προηγούμενες ημέρες επρόκειτο να πραγματοποιηθούν στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή του Ισραήλ στις οποίες η Τουρκία αρνήθηκε να λάβει μέρος. Επισήμως οι τούρκοι αξιωματούχοι επικαλέστηκαν οργανωτικά ζητήματα, ενώ από την πλευρά του ΝΑΤΟ έγινε λόγος για «άσκηση περιορισμένου ενδιαφέροντος». Η πραγματικότητα είναι ότι επρόκειτο για στρατιωτικές ασκήσεις με κωδική ονομασία «Αετός της Ανατολής» και με πολύ μεγάλη πολιτική σημασία που θα πραγματοποιούνταν στον εναέριο χώρο μεταξύ Συρίας, Ιράν και Ιράκ. Αξίζει να θυμίσουμε επίσης την αναπάντεχη αντιπαράθεση μεταξύ του Ερντογάν και του ισραηλινού προέδρου Σιμόν Πέρες κατά τη διάρκεια του Φόρουμ στο Νταβός στις αρχές του χρόνου. « Πώς μπορούμε να δεχτούμε να πετάνε στον εναέριο χώρο μας αεροπλάνα που βομβαρδίζουν τη Γάζα;» διερωτάται μια τουρκική εφημερίδα, διατυπώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το νέο δόγμα της Τουρκίας έναντι του Ισραήλ.
Πρόκειται για σημαντική διαφοροποίηση, διότι από την ίδρυσή του το κράτος του Ισραήλ μπορούσε να θεωρεί την Τουρκία σύμμαχο. Ας μην παραβλέπουμε ωστόσο το γεγονός ότι το επισήμως κοσμικό κράτος της Τουρκίας κυβερνάται από ένα κόμμα που υποστηρίζει τον ισλαμισμό. Ομοίως η Τουρκία υπήρξε πάντοτε ένα σημαντικό στήριγμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Κάτι που μεταφράστηκε σε πίεση προς τους Ευρωπαίους, προκειμένου να δεχθούν στους κόλπους της Ενωσης την Τουρκία.
Σήμερα παρακολουθούμε την απομάκρυνση της Τουρκίας από το Ισραήλ, που ίσως φθάσει ακόμη πιο μακριά. Ας μην ξεχνάμε ότι το πρώτο ενδεικτικό γεγονός ήταν η άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει τις πτήσεις αμερικανικών αεροσκαφών στον εναέριο χώρο της, τα οποία στη συνέχεια θα βομβάρδιζαν το Ιράκ. Η κίνηση αυτή συνοδεύτηκε από την προσέγγιση του Ερντογάν προς το Ιράν. Αντίθετα όλες οι ως σήμερα προσπάθειες προσέγγισης του Ισραήλ προς την Αγκυρα έχουν απορριφθεί από τους Τούρκους.
Αν επιβεβαιωθεί το διαζύγιο Τουρκίας- Ισραήλ και μαζί με αυτό η προσέγγιση της Τουρκίας προς το Ιράν, θα πρόκειται για μια πολύ σημαντική αλλαγή στη γεωστρατηγική ισορροπία της περιοχής. Και θα γίνει μάλιστα την πιο κακή στιγμή. Στο Λονδίνο η αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον διεμήνυσε στην Τεχεράνη ότι η διεθνής κοινότητα δεν θα περιμένει «επ΄ αόριστον» να δείξει το Ιράν ότι είναι έτοιμο να αποδείξει τις καλές προθέσεις του. Είναι αυτονόητο εξάλλου ότι, αντίθετα με τη συμφιλίωση με την Αρμενία, οι κινήσεις της Τουρκίας δεν διευκολύνουν τη μακρά πορεία προσέγγισης με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
*Ο κ. Ζαν-Μαρί Κολομπανί είναι ένας από τους εγκυρότερους ευρωπαίους δημοσιογράφους, πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Le Μonde».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=294679&dt=18/10/2009
©2008 Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. powered by NETVOLUTION
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
Νταβούτογλου πρωθυπουργός με πρόεδρο τον... Ερντογάν!
Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ
Μπορεί εκ πρώτης όψεως να προβάλλουν ως κινήσεις που σκοπό έχουν να καταδείξουν τη «χρησιμότητα» της ισχυρής στην περιοχή Τουρκίας για την Ε.Ε. εν όψει Δεκεμβρίου.
Μπορεί επίσης να προβάλλουν ως κινήσεις που αντιστοιχούν στον διεθνή ρόλο που αντιστοιχεί στην Αγκυρα επί εποχής Ομπάμα. Ωστόσο όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο χώρο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής συνιστούν πολύ πιο σταθερό πλαίσιο που επιδρά ακόμη και στην προοπτική των εσωτερικών πολιτικών πραγμάτων στην Τουρκία. Κι αυτό με τρόπο μάλιστα που ο φιλοκυβερνητικός Τύπος στην Τουρκία άρχισε ήδη να οραματίζεται μια Τουρκία με πρόεδρο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και πρωθυπουργό τον νυν υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Δηλαδή τον αρχιτέκτονα ή εργολάβο ή κτίστη, πάντως οπωσδήποτε πρωταγωνιστή της νεοθωμανικής θεώρησης περί εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, αλλά και πολιτισμού. Αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Ζαμάν» έγραφε ότι «πρέπει να υπογραμμιστεί η πιθανότητα να αναλάβει πρωθυπουργός ο Νταβούτογλου». Δεν είναι καθόλου αβάσιμη η παρατήρηση ότι ο Νταβούτογλου είναι η πολιτική προσωπικότητα που αναδεικνύεται στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος. Ο αρθρογράφος σημείωνε και τη σημασία του βιβλίου «Στρατηγικό βάθος» του Νταβούτογλου (κυκλοφόρησε το 2001 και έκτοτε έχει κάνει πολλές εκδόσεις), που είναι κύριο σημείο αναφοράς για την υπάρχουσα τουρκική διπλωματία. Στο βιβλίο εκείνο ο Νταβούτογλου υπογραμμίζει κάτι πολύ αποκαλυπτικό: «Από πλευράς της ιστορίας των Σελτζούκων και Οθωμανών η σχέση Ασίας-Ευρώπης είναι σχέση τόξου-βέλους. Οσο πιο πίσω ενταθεί το τόξο τόσο πιο μπροστά πηγαίνει το βέλος. Για το λόγο αυτό το κράτος των Σελτζούκων, ισχυροποιώντας την κυριαρχία του στο Ιράν, κατάφερε να προχωρήσει με ταχύτητα βέλους στην Ανατολία (Μικρασία). Επίσης οι Οθωμανοί οικοδομώντας την ενότητα στην Ανατολία και τραβώντας το τόξο προς την Ασία προχώρησαν προς την Ευρώπη με μεγάλη ταχύτητα».
Ουσιαστικά, ό,τι συμβαίνει στο χώρο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να ερμηνευτεί με βάση την εξίσωση αυτή του Νταβούτογλου. Εάν ρίξει μια ματιά κανείς στις εξελίξεις των ημερών, παρατηρεί το εξής: η Τουρκία προχωρά στην ισχυροποίηση των σχέσεών της με τη Συρία. Καταργήθηκε η βίζα μεταξύ των δύο χωρών και η πρόσφατη επίσκεψη του Νταβούτογλου στη Δαμασκό ανοίγει το δρόμο για νέες συμφωνίες και για την αναμενόμενη επίσκεψη του Ερντογάν στη Συρία.
Προχθές ο Τούρκος πρωθυπουργός ήταν στο Ιράκ. Οι δύο χώρες αποφάσισαν να αυξήσουν σε τρεις τις μεταξύ τους μεθορίους, ενώ αναμένεται να υπογραφούν μια σειρά από διμερείς συμφωνίες συνεργασίας. Παράλληλα, με την ενίσχυση των σχέσεών της με Συρία και Ιράκ, η Αγκυρα ισχυροποιεί και το ρόλο της ως μεσολαβητή στα προβλήματα που έχουν ανακύψει τώρα τελευταία μεταξύ αυτών των δύο χωρών. Μαζί με όλα αυτά η Αγκυρα καλλιεργεί συνειδητά κλίμα ψυχρότητας και έντασης με το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, η Τουρκία αυτή την περίοδο έχει επιταχύνει τους ρυθμούς στην ενασχόλησή της με θέματα εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται με τα ανατολικά της σύνορα.
enet.gr
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
«Οι... κομπιουτεράδες θέλουν λύση του Κυπριακού»
Πιέσεις από την κυβέρνηση Ομπάμα «βλέπει»
ο Τούρκος πανεπιστημιακός, Μ. Αλτάν
Πρόθεση της τουρκικής Κυβέρνησης «να τελειώνει» με το Κυπριακό διαπίστωσε ο Τούρκος πανεπιστημιακός και συγγραφέας Μεχμέτ Αλτάν, όπως αναφέρει σε ανάλυσή του που δημοσιεύει η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Yeni Duzen. Εκτιμά ότι είναι απόρροια Αμερικανικών πιέσεων.
Όπως γράφει, το συμπέρασμα των επαφών του με αξιωματούχους ήταν ότι επιθυμούν πλέον την οριστική επίλυση του ζητήματος, είτε μέσω της συμφωνίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, είτε μέσω της οριστικής διχοτόμησης του νησιού. Ο Αλτάν αναφέρει ότι η στάση της τουρκικής κυβέρνησης επηρεάστηκε από την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Με τρόπο γλαφυρό, αναφέρει πως "έφυγαν οι πετρελαιάδες και οι έμποροι όπλων και ήρθαν οι κομπιουτεράδες". Οι νέοι ένοικοι του Λευκού Οίκου επιθυμοπυν την επίλυση όλων των εκκρεμοτήτων που έχει η Τουρκία, καθώς η πολιτική προσέγγισης του 1,6 δισεκατομμυρίου μουσουλμάνων του πλανήτη περνά από την Άγκυρα. Παράλληλα, η Τουρκία εξελίσσεται σε ενεργειακό κόμβο, γεγονός που απαιτεί κοινωνική ευημερία και σταθερότητα.
Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, "οι ΗΠΑ θα στείλουν ένα αεροπλάνο να προσγειωθεί εδώ, στο Ερτζάν, και το θέμα θα τελειώσει, θα λυθεί έτσι απλά", πρόσθεσε ο Τούρκος πανεπιστημιακός
(Πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ
«ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ: Το Παρόν και το Μέλλον» της Ομογένειας
Το καλοκαίρι του 2006 πραγματοποιήθηκε στην Πόλη το Συνέδριο «Συνάντηση στην Πόλη: Το Παρόν και το Μέλλον », υπό την αιγίδα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, στη διάρκεια του οποίου συζητήθηκαν διαπιστώσεις για το παρόν και προτάσεις για το μέλλον των Ρωμιών της Πόλης.
Επιστήμονες από την Ελλάδα, την Τουρκία, αλλά και από άλλες χώρες παρουσίασαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους και για πρώτη φορά έγινε δυνατό να καταγραφούν τα προβλήματα και να προταθούν ορισμένες λύσεις.
Το Συνέδριο που οργανώθηκε μετά από πρωτοβουλία του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωγραφείου Λυκείου, γνώρισε εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία ως προς τη συμμετοχή συνέδρων, που ήλθαν ειδικά για το σκοπό αυτό από πολλά μέρη του κόσμου, αλλά και ως προς τα αποτελέσματα του καθώς και την προβολή του από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Με αφορμή την έκδοση των πρακτικών του Συνεδρίου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση παρουσίασης των πρακτικών την Κυριακή 1η Νοεμβρίου 2009 και ώρα 19.00 στο Μέγαρο του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών (Δημοσθένους 117, Καλλιθέα) με ομιλητές τους κ.κ.:
Φραγκόπουλο Δημήτριο, Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου
Γαβρόγλου Κώστα, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Βίγκα Παντελή, Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωγραφείου Λυκείου και Αντιπρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου
Συντονιστής: Θεμιστοκλής Παχόπουλος, Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών
Είσοδος Ελεύθερη
Ετικέτες Δελτίο ενημέρωσης
«Ομοβροντία» καταδικαστικών αποφάσεων εις βάρος της Τουρκίας για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ
Χωρίς κανένα σεβασμό στα ευρωπαϊκά στάνταρ στοιχειώδους, έστω, προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζει η Τουρκία εκείνους τους πολίτες της που συνελήφθησαν, κρατήθηκαν ή εξακολουθούν να κρατούνται στις φυλακές, καταδικασμένοι ή όχι από τα τουρκικά δικαστήρια, με την αναπόδεικτη κατηγορία ή μόνον με την υποψία της συμμετοχής τους σε παράνομες οργανώσεις.
Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από την πληθώρα (24) των καταδικαστικών αποφάσεων κατά της Τουρκίας που εξέδωσε, χθες, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι περισσότερες των οποίων αφορούν περιπτώσεις Τούρκων πολιτών που συνελήφθησαν από τις τουρκικές αρχές ασφαλείας με την κατηγορία ή την υποψία για συμμετοχή τους στις οργανώσεις του ΡΚΚ, της «Ντεβ Γιολ», του Επαναστατικού Λαϊκού Κόμματος (DHKP-C), του Τουρκικού Απελευθερωτικού Λαϊκού Κόμματος / Μέτωπο - Επαναστατική Αριστερά (ΤΗΚΡ / Γ-Devrimci Sol), της παράνομης ένοπλης οργάνωσης ΤΚΕΡ-L (Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα της Τουρκίας) κ.ά.
Αλλοι απ' αυτούς έχουν καταδικαστεί σε ισόβια και βρίσκονται ακόμη στις τουρκικές φυλακές, άλλοι παραμένουν έγκλειστοι για πολλά χρόνια αναμένοντας την εκδίκαση των υποθέσεών τους και άλλοι ισχυρίστηκαν ότι ομολόγησαν την «ενοχή» τους, ύστερα από βασανιστήρια.
Το ΕΔΑΔ, επιδικάζοντας αποζημιώσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, αναγνώρισε ότι στις περιπτώσεις τους υπήρξε σωρεία παραβιάσεων της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυρίως σ' ό,τι αφορά την απαγόρευση των βασανιστηρίων, του δικαιώματος της προσφυγής σε μια σύντομη και δίκαιη δίκη, της παροχής νομικής εκπροσώπησης και της δυνατότητας πρόσβασης στα κατηγορητήρια των δικαστικών αρχών.
Παραβίαση του δικαιώματος της ζωής αναγνώρισε το Δικαστήριο στην περίπτωση της Behice Alkin, που όταν ήταν 11 ετών, παίζοντας με τα άλλα παιδιά κοντά στο χωριό Ορτναμπαγκ, πάτησε μια νάρκη, με αποτέλεσμα να χάσει το αριστερό της πόδι. Το κατηγορώ του δικαστηρίου επικεντρώθηκε στο ότι οι τουρκικές αρχές δεν είχαν λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της ζωής των πολιτών. Επίσης, παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή αναγνώρισε το Δικαστήριο στην περίπτωση του Gasyak και τριών άλλων εμπόρων, στην πόλη Σίζρε, οι οποίοι, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίστηκαν οι συγγενείς τους, δολοφονήθηκαν από Τούρκους συνοροφύλακες.
Το Δικαστήριο έκρινε ένοχες τις τουρκικές αρχές, διότι δεν πραγματοποίησαν καμία αποτελεσματική έρευνα για τη διακρίβωση των αιτίων θανάτου των τεσσάρων εμπόρων και επιδίκασε αποζημίωση 40.000 ευρώ και 4.000 δικαστικά έξοδα.
enet.gr
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Τι οφείλουν η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος στην Ελλάδα
του Ιωάννη Κεσίσογλου*
Ο μοναδικός χάρτης του 16ου αιώνα του Τούρκου ναυάρχου Πιρι Ρέϊς, τον
οποίο τον έφτιαξε βάσει των ελληνικών χαρτών της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είχε όχι μόνο την Αμερική, η οποία τότε είχε μόλις ανακαλυφθεί από την ανθρωπότητα, αλλά είχε και Ανταρκτική, η οποία δεν είχε ανακαλυφθεί έως τότε
από την ανθρωπότητα. Όλα αυτά δηλώ¬νουν τις διευρυμένες γνώσεις των αρχαίων
Ελλήνων. Οι Αζτέκοι, οι Μάγια και οι Ίνκας έχουν αυτό το κοινό στην μυθολογία
τους λευκοί άνθρωποι με γένια έφτασαν από
την Ανατολή πάνω στα πλοία τους, τους
έμαθαν πολλά πράγματα, τους εκπαίδευσαν και μετά έφυγαν.
Οι Αμερικανοί και οι Βραζιλιάνοι επιστήμονες θεωρούν, ότι
το 14ο αι. π.Χ. οι Μυκηναΐοι διέσχισαν τον Ατλαντικό Ωκεανό και έφτασαν στην Αμερική. Ο γνωστός Έλληνας ιατρός Ιπποκράτης έβαλε τα θεμέλια της σύγχρονης παραδοσιακής ιατρικής, χρησιμοποιούσε ευρέως τις μεθόδους φυτοθεραπείας και, όπως έγινε πρόσφατα γνωστό, είχε κάνει και κρανιοτομές, ενώ ο ιατρικός του όρκος έως και σήμερα παραμένει κατά λέξη υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς και ηθικής των ιατρών όλου του κόσμου.
Οι ανακαλύψεις των Ελλήνων στον τομέα της ιατρικής, των μαθηματικών, της φυσι¬κής, της αστρονομίας, γεωγραφίας, μηχα¬νικής, πολεοδομίας, αρχιτεκτονικής, του θεάτρου, όπως και στη μυθολογία, στο κρατικό σύστημα και στη θρησκεία, που κληρονόμησαν και συμπλήρωσαν οι Ρω¬μαίοι, θεωρούνταν απόλυτες και αναμφι¬σβήτητες στην Ευρώπη μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα μ.Χ.
Η Ρώμη με το δικό της τρόπο αποδέχθηκε τον πολιτισμό της Ελλάδας, από μόνη της εθελοντικά ελληνοποιήθηκε, ενώ το εξε¬ρευνητικό πνεύμα των Ελλήνων είχε επη¬ρεάσει γενικώς τους Ρωμαίους και τους είχε αλλάξει τον τρόπο ζωής. Όλες οι αριστοκρατικές οικογένειες θεωρούσαν απαραίτητο να έχουν Έλληνα δάσκαλο, ώστε ένας μορφωμένος πολίτης, κατά την γνώμη τους, έπρεπε να μιλάει άπταιστα την Ελληνική γλώσσα, η οποία απλώθηκε σε όλο τον γνωστό μέχρι τότε κόσμο από τον Ατλαντικό έως τις Ινδίες. Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας του Μέγα Αλέξανδρου στη Ρόδο δημιουργήθηκε κρατικός φορέας, ενώ οι Ροδίτες, λαός ειλικρινά αφοσιωμένος στις συνταγματικές αρχές, επεξεργάστηκαν τη δική τους ναυτική νομοθεσία, η οποία στη συ¬νέχεια χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Ρωμαίους μετά την κατάκτηση από αυτούς του νησιού. Και είναι γνωστό ότι η σύγχρονη παγκόσμια νομοθεσία, βασισμένη στο Ρωμαϊκό Δίκαιο, προέρχεται και είναι συνέχεια της νομοθεσίας της Ρόδου.
Ο μέγας αυτοκράτορας της Ρώμης, ο Ιούλιος Καίσαρας πάντα παραδειγματιζόταν από τους έξυπνους και ευφυείς Έλληνες, οι οποίοι πάντα τον ακολουθούσαν και μαζί τους έπαιρναν και άλλους η δύναμη τους ήταν όχι λιγότερη από τη δύναμη του ιδίου
του Καίσαρα.
Η ακτινοβολία της Ελλάδας δεν μειώθηκε ούτε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής εξουσίας, ούτε έσβησε με την πτώση της Ρώμης. Ο αραβικός κόσμος είχε αφομοιώσει επίσης πολλές γνώσεις, που πήρε από τους Έλληνες, τις οποίες τις χρησιμοποίησε στη συνέχεια πρακτικά και έπειτα τις καθιέρωσε στον γραπτό λόγο. Όλα αυτά τα έχουν επισημάνει οι σταυροφόροι κατά την περίοδο των Σταυροφοριών και τα αναφέρουν με έκπληξη και θαυμασμό.
Ο μεγάλος πλούτος της Ελληνικής γλώσσας και οι αφθονία των λέξεων,
μέχρι σήμερα εκπλήσσει όχι μόνο τους αρχάριους, αλλά και τους ειδι¬κούς γλωσσολόγους.
Η Ελληνική γλώσσα έγινε η γλώσσα του Χριστιανισμού, επειδή οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που δέχθηκαν το κήρυγμα του Χριστού και το διέδωσαν στη συνέχεια σε όλη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και στις γειτονικές χώρες.
Η Αγία Γραφή, δηλαδή η Καινή Διαθήκη
του Ευαγγελίου - ο Ευαγγελισμός, τα διδάγματα των Αποστόλων, η Αποκάλυψη του Ιωάννη ήταν γραμμένα και διαδόθηκαν στην ελληνική γλώσσα. Στους πρώτους 5 αιώνες της Χριστιανοσύνης όλες οι θεολογικές διαφορές
επιλύονταν μόνο στην ελληνική γλώσσα.
Ο Χριστιανικός κόσμος εξαρ¬χής απαρτιζόταν κυρίως από τον κόσμο της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής ορολογίας, των ελληνικών ιδεών, των ελληνικών φιλοσοφικών κατηγοριών.
Μαζί με τη γλώσσα ήρθαν και άλλα αγαθά, ξεχώρισαν οι αξίες της ελληνικής ύλης και του πνεύματος, του σώματος και της ψυχής, τα οποία μεταφέρθηκαν σε χριστιανική συνείδηση και συμπεριλήφθηκαν σε χριστιανικά αισθήματα.
Με αποτέλεσμα ο ιουδαϊκό-χριστιανικός
κόσμος να μάθει την ελληνική γλώσσα και να αφομοιώσει τις ελληνικές φιλοσοφικές κατηγορίες, δίνοντας τες νέες αξίες, καινούργιο νόημα και σημασία.
Κάθε χρόνο, ακόμα από τα παλιά χρόνια, μία μέρα
πριν το Ελληνορθόδοξο Πάσχα,
συμφωνά με το Παλαιό Ημερολόγιο, το Μεγάλο Σάββατο στα Ιεροσόλυμα, στο ναό του Παναγίου Τάφου του Κυρίου, συντελείται ένα από τα Θεϊκά θαύματα. Στη μία η ώρα αρχίζει η λιτανεία και στη συνέχεια ο Έλληνας Πατριάρχης των Ιεροσολύμων, στο εσωτερικό του ναού του Πανάγιου Τάφου, στο κουβούκλιο, προσεύχεται - διαβάζει ειδική προσευχή και τότε ξαφνικά εμφανίζεται μία αστραφτερή κυματοειδής λάμψη του φωτός -και γαλάζια φωτάκια διαχέονται στο εσωτερικό του ναού και ανάβουν την ελληνική λαμπάδα. Αυτό το Φως μόνο στο πρώτο 15λετττο δεν μας καίει, διότι η γλώσσα της φλόγας του είναι κρύα. Το μυστήριο αυτό γίνεται μόνο από τον Έλληνα Πατριάρχη. Και την ίδια μέρα το Άγιο Φως μεταφέρεται σε κάθε γωνιά του χριστιανικού κό¬σμου.
Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία του 4-6 αι. μ.Χ. ζούσαν 64 εκ. άνθρωποι, ενώ ο πλη¬θυσμός της Κίνας περιλάμβανε περίπου 20 εκατομμύρια, της Αγγλίας - γύρω στα 5 εκατομμύρια. Το μισό του παγκοσμίου χρυσού εκείνα τα χρόνια βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη. Αυτή η μοναρχία διαμορφώθηκε σε ισχυρό σύστημα, το οποίο δίδαξε στη Δύση τις μεθόδους και τις αρχές τής οργάνωσης και διαχείρισης έτσι ώστε να διαδοθεί και να επηρεάσει όλη την Ευρώπη.
• Το Ελληνικό Βυζάντιο κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων ήταν συνδεδεμένο στενά με τη Ρωσία, στην οποία μετέδοσε τη Χριστιανική θρησκεία, το αλφάβητο και την σύνδεσε άμεσα με την Αρχαία παράδοση. Τόσο η Αρχαία Ρωσία, όσο και η Ρωσία μέχρι του πε¬ρασμένου αιώνα, πάντα θεωρούσαν τον εαυτό τους ως άμεσους κληρονόμους του Βυζαντίου, από όπου απορρέει το ρητό τους: «Τρίτη Ρώμη είναι η Μόσχα, και η τέταρτη (εννοούσαν Ρώμη) δεν θα υπάρχει ποτέ»
Στον 9 μ.Χ. αιώνα οι Έλληνες μοναχοί, τα αδέλφια Κύριλλος και Μεθόδιος, βασιζόμε¬νοι πάνω στο ελληνικό αλφάβητο, δημι¬ούργησαν το Σλαβικό αλφάβητο με καινούρια γράμματα, που τα προσάρμοσαν στους φθόγγους αυτής της γλώσσας. Στα τέλη του 10ου αι. οι ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ στον ποταμό Ντνέπρ του Κιέβου, βάπτισαν τους Σλάβους και οι πρώτοι ιερείς στις ρώσικες εκκλησίες ήταν Έλληνες. Η αποδοχή του χριστιανισμού ήταν ένα γεγονός πολύ μεγάλης σημασίας, που είχε καθορίσει την μελλοντική πορεία της ανάπτυξης της Ρωσίας. Η Βάπτιση έγινε καθοριστική στη ζωή του λαού και συνέβαλε στη ευρεία διάδοση του αλφαβητισμού, στη παιδεία, στην εμφάνιση πλούσιας μεταφρασμένης από τα ελληνικά λογοτεχνίας, στη δημιουργία της ιδίας ρωσικής λογοτεχνίας καθώς και στην ανάπτυξη της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και εικονογραφίας. Η ελληνική γλώσσα επηρέασε και επηρεάζει κατά πολύ όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες πλούτισαν το λεξιλόγιο τους με μεγάλο αριθμό ελληνικών λέξεων. Πολύ εύστοχα είχε εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς την Ελληνική γλώσσα ο μεγάλος Ρώσος ποιητής Αλέξανδρος Πούσκιν «σαν υλικό του λόγου, η σλαβο-ρωσική γλώσσα έχει αναμφισβήτητη κυριαρχία μπροστά σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, επειδή η μοίρα της την ευγνομονούσε και της στά¬θηκε εξαιρετικά τυχερή. Στον 11 ο αι. η αρχαία ελληνική γλώσσα ξαφνικά της άνοιξε το λεξιλόγιο της, έναν θησαυρό αρμονίας, της χάρισε τους κανόνες της καλοφτιαγμένης γραμματικής, τις ωραίες της φράσεις, τη μεγαλοπρέπεια του λόγου - με λίγα λόγια, την υιοθέτησε, απαλλάσσοντας την από βραδυκίνητες διαδικασίες τροπο¬ποιήσεων του χρόνου. Η γλώσσα μας αφ 'εαυτού της εύηχη και εκφραστική, απέκτησε ευεληξία και ορθότητα.» Αλλά και όχι μόνο, και στην παγκόσμια επιστήμη επικράτησε η χρησιμοποίηση της ελληνικής ορολογίας για την ονομασία οποιουδήποτε καινούργιου επιστημονικού όρου.
•Ο Ιωάννης Κεσίσογλου, είναι Πρόεδρος Συλλόγου των Ελλήνων της πόλης Βατούμι,
Πρόεδρος της Ένωσης διασποράς των Ελλήνων της Ατζαρίας,
Βουλευτής Γεωργίας από το 1994 έως το 2004.
Αναδημοσιεύουμε το Β μέρος του άρθρου του από την εφημερίδα «Ένωση Ποντίων» του
μηνός Αυγούστου 2009
Ετικέτες Πολιτιστική ενημέρωση
Μη γίνει η Κύπρος νέα... Αρμενία!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
ethnos online
Ρίγη πολιτικής φρίκης προκαλεί ο τρόπος με τον οποίον σύρθηκαν οι Αρμένιοι το βράδυ του Σαββάτου στη Ζυρίχη από τους Αμερικανούς να υπογράψουν συμφωνία αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων της χώρας τους με την Τουρκία, απεμπολώντας άνευ ανταλλάγματος την εθνική υπόθεσή τους - την απλή αναγνώριση της γενοκτονίας που διέπραξε σε βάρος του αρμενικού έθνους η Οθωμανική Τουρκία το 1915.
Εχοντας υποχωρήσει κατά κράτος στο πολιτικό επίπεδο εκ των προτέρων η αρμενική κυβέρνηση, διεσύρθη πλήρως στα μάτια των ομοεθνών της και του κόσμου ολόκληρου, καθώς οι Αμερικανοί δεν επέτρεψαν στον Αρμένιο υπουργό Εξωτερικών Εντουάρ Ναλμπαντιάν ούτε καν να κάνει μια μονομερή δήλωση που να αναφέρει τη γενοκτονία έστω και μόνο φραστικά, «για την τιμή των όπλων»!
Χαρακτηριστική ήταν η σκηνή κατά την οποία η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, η οποία για την υπογραφή της συμφωνίας μετέβη από την Ουάσιγκτον στη Ζυρίχη, κάλεσε στο ξενοδοχείο της τον Αρμένιο υπουργό Εξωτερικών (ο οποίος την τελευταία στιγμή απαιτούσε να κάνει δήλωση ο ίδιος για τη γενοκτονία, πράγμα που οδήγησε σε τρίωρη καθυστέρηση της υπογραφής της συμφωνίας) και στη συνέχεια τον... έβαλε μέσα στη λιμουζίνα της και τον πήγε συνοδεία στην αίθουσα υπογραφής της συμφωνίας για να μη φύγει στον δρόμο!
Στους παλαιότερους Ελληνες και Κύπριους οι σκηνές αυτές ξύπνησαν επώδυνες μνήμες με τις ανατριχιαστικές αναλογίες που έχουν με τον τρόπο που στην ίδια πόλη, πριν από μισόν αιώνα ακριβώς, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υποχρεωνόταν από τους Αμερικανούς, τους Αγγλους και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να υπογράψει την «προδοτική συνθήκη της Ζυρίχης», όπως έμεινε στην πολιτική ιστορία του τόπου, η οποία αποτέλεσε την αιτία όλων των δεινών της Κύπρου και διευκόλυνε την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο.
Η ταπείνωση των Αρμενίων δεν τελείωσε εδώ. Δεν φτάνει που ο Αρμένιος πρόεδρος Σερζ Σαρκισιάν κατηγορείται πλέον ανοικτά ως «προδότης» από την απανταχού της Γης πανίσχυρη αρμενική διασπορά και δεκάδες χιλιάδες λαού συμμετέχουν σε γιγαντιαίες διαδηλώσεις εναντίον του μέσα στην Αρμενία με συνθήματα ανάλογου περιεχομένου.
Η Αγκυρα τον εξευτέλισε τελείως.
Σαββατόβραδο υπέγραψε, Κυριακή βγήκε ο Ερντογάν και δήλωσε ότι... δεν προτίθεται να ανοίξει τα σύνορα Τουρκίας - Αρμενίας, αν η τελευταία δεν αποχωρήσει από το Ναγκόρνο Καραμπάχ - μια περιοχή του Αζερμπαϊτζάν επί σοβιετικής εποχής που κατοικείται αποκλειστικά από Αρμένιους και την οποία αρμενικές δυνάμεις έχουν καταλάβει στρατιωτικά και κατέχουν εδώ και δεκαπέντε χρόνια.
«Η Τουρκία δεν μπορεί να προχωρήσει σε θετικό βήμα προς την Αρμενία παρά μόνο αν αυτή αποχωρήσει από τα αζερινά εδάφη!», διακήρυξε ο Ερντογάν, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση θα στείλει μεν τα πρωτόκολλα στη Βουλή προς επικύρωση, αλλά η Βουλή (όπου το κόμμα του Ερντογάν έχει απόλυτη πλειοψηφία) δεν πρόκειται να επικυρώσει τη συμφωνία, αν προηγουμένως η Αρμενία δεν εγκαταλείψει το Ναγκόρνο Καραμπάχ και τους εκεί Αρμένιους!
Δεν μισούν φυσικά τους Αρμένιους οι Αμερικανοί. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ φροντίζουν και γι αυτό εκβίασαν τους Αρμένιους. «Για τις ΗΠΑ, μια συμφιλίωση Τουρκίας - Αρμενίας θα άλλαζε τη στρατηγική ισορροπία στη ΝΑ Ευρώπη.
Θα μπορούσε να ανοίξει νέους δρόμους για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου προς τη Δύση, καθώς επίσης και να παράσχει εναλλακτική οδό ανεφοδιασμού για τα αμερικανικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν», υπογραμμίζουν σχετικά οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης».
ΜΗΝ ΠΑΘΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ
Διδάγματα και για το Κυπριακό
Χρειάζεται προσοχή να μην πάθουν οι Ελληνες και οι Κύπριοι τα ίδια με τους Αρμένιους, αν οι συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ καταλήξουν σε κάποια συμφωνία για το Κυπριακό, κατεύθυνση προς την οποία ασκούν παρασκηνιακά εντονότατες πιέσεις οι Αγγλοι, οι Αμερικανοί και κύκλοι της ΕΕ. Ο Ομπάμα προεκλογικά είχε υποσχεθεί ότι θα αναγνώριζαν οι ΗΠΑ τη γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά τώρα έκανε το εντελώς αντίθετο, καθώς έχει αναβαθμίσει θεαματικά την Τουρκία στον γεωστρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ στην περιοχή. Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν λοιπόν να έχουν υπόψη τους ότι για τον ίδιο λόγο η Ουάσιγκτον θα σταθεί αποφασιστικά στο πλευρό της Αγκυρας τόσο στο Κυπριακό όσο και στα Ελληνοτουρκικά. Βάσει αυτού να διαλέξουν τους συμμάχους τους.
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Γ. Παπανδρέου: Αποδείξαμε ότι θέλουμε σχέσεις καλής γειτονίας
Συναντήθηκε με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη
Τώρα εναπόκειται στην Τουρκία να αποδείξει το ίδιο, τόνισε o πρωθυπουργός
Περισσότερο από μία ώρα, αν και ανεπίσημη, διήρκεσε η κατ' ιδίαν συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της άτυπης συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της ΝΑ Ευρώπης. Ο Έλληνας πρωθυπουργός σημείωσε ότι ο Τούρκος ομόλογός του επέδειξε πολιτική βούληση για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, την οποία πρέπει όμως να αποδείξει και στην πράξη.
Αναπτύσσοντας τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να μεταβεί αιφνιδιαστικά στην Τουρκία, ο πρωθυπουργός είπε ότι ήθελε να δώσει δείγμα της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνησή του, με ανάληψη πρωτοβουλιών και παρουσία της χώρας στα διεθνή φόρα, με στόχους, όραμα και πρακτικά αποτελέσματα.
Ο Γ. Παπανδρέου σημείωσε ότι με την παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη και το μήνυμα που έστειλε στον τουρκικό λαό, απέδειξε ότι θέλει καλές σχέσεις με την γείτονα και στηρίζει την ευρωπαϊκή της πορεία. Τώρα, εναπόκειται στην Τουρκία να κάνει τα βήματα που απαιτεί η Ευρώπη, υπογράμμισε. Σημείωσε ότι όλα αυτά θα αξιολογηθούν κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο, τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει αποσύρει από το τραπέζι το ενδεχόμενο άσκησης βέτο, στην περίπτωση που η Τουρκία αποδειχτεί κατώτερη των περιστάσεων.
Παράλληλα, γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαροζο, προκειμένου να τον ενημερώσει για τις ελληνικές θέσεις. οι δύο άνδρες είχαν ήδη τηλεφωνική συνομιλία για το ζήτημα, καθώς το ενημερωτικό σημείωμα της Κομισιόν για τη Σύνοδο του Δεκεμβρίου παρουσιάζει αποκλίσεις από όσα υποστηρίζει η Ελλάδα.
Αναφορικά με το Κυπριακό, ο Έλληνας πρωθυπουργός μετέφερε στον Τ. Ερντογάν ότι στηρίζει τις προσπάθειες του προέδρου της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια και του ζήτησε να πράξει το ίδιο, στηρίζοντας τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Κληθείς να σχολιάσει δημοσίευμα του τουρκικού τύπου, σύμφωνα με το οποίο, θα προτείνει στην Τουρκία σύμφωνο ειρήνης, απάντησε ότι "είναι νωρίς ακόμα". Απαντώντας σε ερώτηση για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, είπε ότι διέκρινε διάθεση αλλαγής στάσης από την πλευρά της Τουρκίας. Αναφερόμενος στο "Ελσίνκι", σημείωσε ότι η Ελλάδα έχασε δύο ευκαιρίες, το 2004 και 2005 για να λύσει τα προβλήματα που έχει με την Τουρκία.
www.enet.gr
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ «Τον Δεκέμβριο θα την κρίνουμε»
Αποστολή: ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
«Τον Δεκέμβριο θα γίνει σοβαρή αξιολόγηση της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ολα τα εργαλεία είναι πάνω στο τραπέζι...». Με αυτόν τον τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου περιέγραψε τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στη γείτονα μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν θα αξιολογηθεί η πορεία της από την Ε.Ε., κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τον ομόλογό του κ. Ερντογάν, στην Κωνσταντινούπολη.
«Τα προβλήματα που πονάνε δεν πρέπει να τα κρύβουμε αλλά να τα λύσουμε», είπε για τα ελληνοτουρκικά ο Γ. Παπανδρέου στο Φανάρι. Στη φωτογραφία, με τον κ. Βαρθολομαίο
Η συνάντηση αυτή, που έγινε με πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού, κράτησε μία ώρα και δέκα λεπτά και ήταν αυστηρά διμερής, μόνο με την παρουσία Αγγλίδας μεταφράστριας.
Ο κ. Παπανδρέου προσδιόρισε ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένη ατζέντα κατά τη συνάντηση και διέγνωσε ότι ο κ. Ερντογάν έχει τη βούληση να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, αλλά αυτό «θα φανεί στην πράξη». Ο κ. Παπανδρέου κράτησε κλειστά τα χαρτιά του και τη σκέψη του για το αν θα δεχτεί να δοθεί στην Τουρκία νέα «περίοδος χάριτος», ώστε να μην κριθεί οριστικώς τον Δεκέμβριο, αλλά ενδεχομένως τον προσεχή Ιούνιο με ενδιάμεση λύση του Κυπριακού.
Ο κ. Παπανδρέου έκανε μακρά αναφορά στην ομιλία του στην άτυπη υπουργική σύνοδο των βαλκανικών χωρών, επιμένοντας ότι το 2014 (100 χρόνια μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου) θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ένας οδικός χάρτης που θα επιτρέπει σε όλες τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων να βρίσκονται μέσα στην Ε.Ε. Σε ερώτηση αν μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ο κ. Παπανδρέου βλέπει ένταξη των Σκοπίων αλλά και του Κοσόβου ανέφερε ότι όλοι πρέπει να κινηθούν προς την πλευρά των συναινετικών λύσεων με αμοιβαίες συνεννοήσεις.
Νωρίτερα, ο Ελληνας πρωθυπουργός, σε μήνυμά του προς τον τουρκικό λαό από το Φανάρι, όπου συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ανέφερε ότι «τα προβλήματα που πονάνε δεν πρέπει να τα κρύβουμε αλλά να τα αντιμετωπίσουμε και να τα λύσουμε».
Ο κ. Παπανδρέου κατονόμασε ως τέτοια το Κυπριακό, τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας, τις θρησκευτικές ελευθερίες, τονίζοντας ιδιαιτέρως το θέμα της Χάλκης.
Στη δήλωσή του προς τα τουρκικά ΜΜΕ, ο κ. Παπανδρέου δεσμεύθηκε να δουλέψει ο ίδιος πολύ σκληρά για τη λύση των προβλημάτων και έκανε ειδική αναφορά στην έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου το 1999.
Επιμένοντας στο Κυπριακό, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην ευρωπαϊκή λύση του Κυπριακού, στην επανενωμένη Κύπρο, «την οποία πρέπει να απελευθερώσουμε από τις εξαρτήσεις από τις μητέρες πατρίδες, τα στρατεύματα κατοχής, τις διαιρέσεις και τα τείχη».
Ο κ. Παπανδρέου έφτασε χθες το μεσημέρι στο Φανάρι, όπου τον υποδέχθηκε ο κ. Βαρθολομαίος και του ευχήθηκε καλή επιτυχία στο έργο του.
Τον Ελληνα πρωθυπουργό υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο ο ομόλογός του υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, σε μια πρώτη προσωπική γνωριμία. Ο κ. Νταβούτογλου δεν θα έχει ιδιαίτερη συνάντηση με τον Ελληνα πρωθυπουργό.Ο κ. Νταβούτογλου επρόκειτο να έχει ιδιαίτερη συνάντηση μετά γεύματος με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα.
Ο κ. Παπανδρέου, αμέσως μετά την επίσκεψή του στο Φανάρι, πήγε στο νεκροταφείο για να επισκεφθεί το μνήμα του Ισμαήλ Τζεμ, υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας την προηγούμενη δεκαετία, συνοδευόμενος από τον κ. Νταβούτογλου. *
www.enet.gr
Ετικέτες Εξωτερική Πολιτική
Μήνυμα Παπανδρέου στον τουρκικό λαό
Μήνυμα προς τον τουρκικό λαό απηύθυνε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου τόσο κατά την παρέμβασή του στη συνεδρίαση της Διαβαλκανικής Διάσκεψης, όσο και κατά συνάντηση που είχε στο Φανάρι με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
9/10/2009
Μήνυμα προς τον τουρκικό λαό απηύθυνε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου τόσο κατά την παρέμβασή του στη συνεδρίαση της Διαβαλκανικής Διάσκεψης, όσο και κατά συνάντηση που είχε στο Φανάρι με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο πρωθυπουργός τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και κάλεσε τους τους ευρωπαίους εταίρους να επαναβεβαιώσουν την υποστήριξή τους στην ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος, γιατί, όπως τόνισε, χρειάζεται νέα δυναμική.
Ωστόσο, υπογράμμισε και τις υποχρεώσεις της Άγκυρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της.
Όπως ανέφερε, η Τουρκία πρέπει να επιδείξει βούληση για να προχωρήσει περαιτέρω στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να εκπληρώσει τις αναγκαίες υποχρεώσεις της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κράτη-μέλη της.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στο ζήτημα της ΠΓΔΜ, με την οποία, όπως ανέφερε, η Ελλάδα μοιράζεται κοινά συμφέροντα. Θέλουμε, πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου, να δούμε την περιοχή μας να προοδεύει σταθερής και ασφαλής.
Αναφερόμενος, ειδικότερα, στο ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι υπάρχει ένα ανεπίλυτο μεταξύ μας ζήτημα το οποίο θέλουμε να λύσουμε. Αυτή, πρόσθεσε, είναι η ειλικρινής μας πρόθεση και προσπαθούμε να διερευνήσουμε πιθανούς τρόπους επίλυσης.
Η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα αυτό, τόνισε, είναι ξεκάθαρη και γνωστή,και αυτός, όπως τόνισε ο κ. Παπανδρέου, είναι ο σωστός δρόμος.
Τέλος, επανέφερε την πρότασή του για την υιοθέτηση ενός «οδικού χάρτη» για την ένταξη όλων των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2014, με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.
Ο πρωθυπουργός επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη με την ιδιότητά του υπουργού Εξωτερικών, για τη Διαβαλκανική Διάσκεψη που διεξάγεται στην Τουρκία, ενώ το απόγευμα αναμένεται να έχει συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν.
Κατά τη συνάντηση του στο Φανάρι με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στα προβλήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τόνισε ότι με ειλικρίνεια και καθαρότητα θα συμβάλλει στη λύση των ζητημάτων αυτών κάτι το οποίο γνωρίζει όπως είπε ο τουρκικός λαός.
Ο κ. Παπανδρέου σημείωσε επίσης πως οι προσπάθειες για προσέγγιση σε ζητήματα όπως το Κυπριακό, οι διμερείς σχέσεις, ο απόλυτος σεβασμός των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας αλλά και ο σεβασμός των θρησκευτικών ελευθεριών, του Πατριαρχείου και της Χάλκης θα συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο των υποχρεώσεων της Τουρκίας στην πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διευκρίνισε πάντως, ότι στις προθέσεις του δεν είναι να εκμεταλλευτεί τα προβλήματα, αλλά να αναδειχθούν και να λυθούν.
Ο πρωθυπουργός εξέφρασε τη χαρά του που βρέθηκε στο Πατριαρχείο το οποίο όπως τόνισε μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση των διμερών σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας ενώ αναφέρθηκε και στην προσωπική του φιλία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο οποίος όπως τόνισε, "με τη σοφία και τη δράση του ανέδειξε την Ορθοδοξία ανά τον κόσμο και είναι πρωτοπόρος ανοίγοντας νέα θέματα, όπως το περιβάλλον και η oικολογία".
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης από την πλευρά του, καλωσόρισε τον κ. Παπανδρέου χαιρετίζοντας την επιλογή και την ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσε ο ελληνικός λαός στο πρόσωπό του.
Μηνυμάτων συνέχεια...
«Θέλουμε μια ευρωπαϊκή λύση για μια ενιαία, επανενωμένη Κύπρο. Πρέπει να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις από τις μητέρες πατρίδες, από στρατεύματα κατοχής, από διαιρέσεις και τείχη».
Με αυτές τις δηλώσεις στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο Γιώργος Παπανδρέου, εξέφρασε τις πάγιες θέσεις του για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε και στη σχέση φιλίας που είχε αναπτύξει με τον αείμνηστο Ισμαήλ Τζεμ, την περίοδο των καταστροφικών σεισμών σε Τουρκία και Ελλάδα, πριν από δέκα χρόνια. Μάλιστα μετά την επίσκεψή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη δήλωση στα μέσα ενημέρωσης, επισκέφθηκε τον τάφο του Ισμαήλ Τζεμ, όπου απέθεσε λίγα λουλούδια.
Ethnos. Online
Ετικέτες Πολιτική-Ενημέρωση
Ο Γκιουλ θέλει να πείσει τους Γάλλους
Φθάνει στο Παρίσι με το αίτημα της πλήρους ένταξης της Τουρκίας
στην Ευρωπαϊκή Ενωση
Με το αίτημα της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. υπό μάλης, ο πρόεδρος Γκιουλ φιλοδοξεί, κατά την παραμονή του στο Παρίσι, να πείσει την πολιτική ηγεσία και την κοινή γνώμη της Γαλλίας ότι η Τουρκία παραμένει πιστή στην αρχική της δέσμευση να ενστερνισθεί τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρώπης, καταβάλλοντας εργώδεις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες. «Προτεραιότητά μας είναι να εφαρμόσουμε στην πράξη όλα όσα αποκομίσαμε από την Ενωση», διαβεβαιώνει ο κ. Γκιουλ σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο, πριν αναχωρήσει για τη γαλλική πρωτεύουσα. Εκεί, μαζί με τον πρόεδρο Σαρκοζί θα κηρύξουν την έναρξη του μεγάλου πολιτιστικού γεγονότος, που φέρει τον τίτλο «Εποχή Τουρκίας», περιλαμβάνει πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων και θα διαρκέσει έως τον Μάρτιο του 2010.
Με την ευκαιρία αυτή και προς τιμήν του κ. Γκιουλ, ο πύργος του Αϊφελ θα είναι φωταγωγημένος έως την Κυριακή με τα χρώματα της τουρκικής σημαίας, δηλαδή κόκκινο και άσπρο. Σήμερα ο κ. Γκιουλ θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρωθυπουργό Φρανσουά Φιγιόν και αύριο στη διάρκεια γεύματος εργασίας με αμφιτρύονα τον πρόεδρο Σαρκοζί, με τον οποίο θα παραστούν το απόγευμα στα εγκαίνια της έκθεσης «Ιστανμπούλ, λιμάνι για δυο ηπείρους», στο Grand Palais.
Προσμετρώντας τις πιθανότητες η επίσκεψη Γκιουλ, να κάμψει οριστικά την αρνητική στάση της γαλλικής ηγεσίας έναντι της πλήρους τουρκικής υποψηφιότητας, Γάλλοι αναλυτές κρίνουν επωφελή για την Τουρκία την αλλαγή φρουράς στο γαλλικό υπουργείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων την περασμένη άνοιξη, με την τοποθέτηση του Πιέρ Λελούς. Καθώς λέγεται, ο κ. Λελούς, που υποδέχθηκε χθες τον πρόεδρο Γκιουλ στο αεροδρόμιο, στηρίζει την τουρκική ένταξη και συναντήθηκε την περασμένη εβδομάδα με τον Εγκεμέν Μπαΐς, τον Τούρκο υπουργό αρμόδιο για τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.
Και ο κ. Λελούς, ωστόσο, έχει προτείνει και αυτό ως λύση τις «προνομιακές εμπορικές σχέσεις Τουρκίας - Ε.Ε. κατά τα πρότυπα των σχέσεων με τη Βραζιλία». Την ειδική αξία» της χώρας του για την Ευρώπη, «που δεν είναι θρησκευτική λέσχη και γνώριζε εξαρχής ότι η Τουρκία είναι μουσουλμανική», επικαλείται ο κ. Γκιουλ εις απάντησιν.
Απομένει προς απόδειξη εάν ο πρόεδρος Γκιουλ θα πείσει αυτή τη φορά τη γαλλική ηγεσία ότι «οι σχέσεις Τουρκίας με την Ευρώπη είναι θεμελιωμένες στο σεβασμό προς τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου». «Η Γαλλία επικροτεί την τουρκική διαμεσολάβηση στη Μέση Ανατολή, αλλά έχει απογοητευθεί με την επίμονη άρνηση της Τουρκίας να διευθετήσει την εκκρεμότητα με την Κύπρο και να αναχαιτίσει τα κύματα μεταναστών από το έδαφός της προς την Ε.Ε.», σημειώνει το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η αγγλόφωνη έκδοση της «Χουριέτ» υπενθύμιζε χθες, ότι όταν τον Ιούνιο το θέμα της Τουρκίας μετετράπη σε προεκλογικό χαρτί της κεντροδεξιάς στη Γαλλία, ο Ταγίπ Ερντογάν απείλησε να ακυρώσει το εξάμηνο πολιτιστικό αφιέρωμα για την Τουρκία. Τέλος, Γάλλοι αναλυτές αναγνωρίζουν ως θετική την πραγματοποίηση της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στο Παρίσι, αλλά υπενθυμίζουν τον αποκλεισμό της Γαλλίας από μεγάλες οικονομικές συμφωνίες στην Τουρκία, «και από τον αγωγό Nabucco». Τον τελευταίο ίσως υποκατέστησε ο πρόεδρος Σαρκοζί με τις πρόσφατες ενεργειακές συμφωνίες στο Καζαχστάν.
Hμερομηνία : 8/10/09
Copyright: http://www.kathimerini.gr
Ετικέτες Διεθνή θέματα
Τον περιμένουν στη... γωνία
Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
Ομπάμα και Ερντογάν έσπευσαν ο καθένας με τον τρόπο του να ανοίξουν τον δρόμο για συνάντηση και συνομιλίες με τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ομπάμα με ταχύτητα φωτός - προτού καν επισημοποιηθεί η παραίτηση Καραμανλή- έσπευσε να συγχαρεί τον κ. Παπανδρέου και να ανοίξει τον δρόμο για μια συνάντηση, που είναι βεβαίως πολύ νωρίς ακόμα να οριστικοποιηθεί.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ της Τουρκίας Ρ. Ερντογάν τηλεφώνησε προχθές το βράδυ στον κ. Παπανδρέου και του ανέφερε την επιθυμία του να επισκεφθεί την Αθήνα για συνομιλίες στα επείγοντα ελληνοτουρκικά, ευρωτουρκικά και το Κυπριακό. Σημειώνεται ότι η επιθυμία του κ. Ερντογάν για συνάντηση είχε συνοδευτεί από τις μαζικότερες τουρκικές παραβιάσεις στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι (36 αεροσκάφη προχθές και 1ο χθες).
ΕΙΝΑΙ άγνωστο ακόμα ποιες είναι οι προτεραιότητες που θέτει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Τον περιμένουν όμως «στη γωνία» τα εξής επείγοντα θέματα:
* Κυπριακό και ευρωτουρκικά. Ο κ. Παπανδρέου, αναφέρουν οι υπάρχουσες πληροφορίες, έχει ήδη διαμηνύσει στη Λευκωσία ότι πρέπει να μελετηθεί πολύ προσεκτικά η υπό διαμόρφωση «διεθνής πρόταση» να μετατεθεί η επανεξέταση της Τουρκίας από την Ε.Ε. τον προσεχή Ιούνιο. Η παράταση αυτή θα δώσει την ευκαιρία στους κ. Χριστόφια και Ταλάτ να εντατικοποιήσουν τις διαπραγματεύσεις τους μέχρι τον προσεχή Απρίλιο (σ.σ. πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές στα Κατεχόμενα). Στόχος θα είναι να οριστικοποιήσουν (με μορφή Ενδιάμεσης Συμφωνίας;) τα μέχρι τότε συμφωνηθέντα(;), έτσι ώστε να κριθεί πιο άνετα η Τουρκία από την Ε.Ε. τον Ιούνιο. Στο ενδιάμεσο διάστημα η Αθήνα του κ. Παπανδρέου δεν αποκλείεται να προωθήσει την ιδέα ενός «Ελσίνκι 2» για τα ελληνοτουρκικά, με βάση τα αποτελέσματα των διερευνητικών επαφών των δύο χωρών, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν αποδώσει.
* Το θέμα των Σκοπίων θα επανέλθει στο προσκήνιο από τον κ. Νίμιτς. Ο κ. Παπανδρέου προεκλογικώς επέμεινε στην «κόκκινη γραμμή» σύνθετης γεωγραφικής ονομασίας για όλες τις χρήσεις. Τα Σκόπια πάντως επανήλθαν χθες με πρόταση επιτάχυνσης των συνομιλιών μόνο για το όνομα που θα χρησιμοποιεί η Ελλάδα.
* Οι σχέσεις με τη Ρωσία και ειδικότερα οι οικονομικές, μέσω των ρωσικών αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, αναμένεται να διευκρινιστούν πολύ γρήγορα και είτε θα επιταχυνθούν είτε θα επιβραδυνθούν ακόμα περισσότερο μέχρι πλήρους ακινησίας.
ΦΥΣΙΚΑ, τη μερίδα του λέοντος στην εξωτερική πολιτική θα έχει η πολιτική Παπανδρέου στην Ε.Ε., καθώς η χώρα έχει ανάγκη τη χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας για το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα, που ίσως θα επιτρέψει στην Αθήνα, αν χρειαστεί, να προχωρήσει σε νέο εξωτερικό δανεισμό χωρίς επαχθείς όρους.
enet.gr
Ετικέτες Πολιτικές ειδήσεις
Οι καυτοί φάκελοι για Σκοπιανό και Ελληνοτουρκικά
Ζητούνται λύσεις για χρονίζοντα προβλήματα που επιδεινώθηκαν από τη διπλωματική απραξία των τελευταίων μηνών, αλλά και να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας
4/10/2009
Απέναντι σε παλιά προβλήματα, γνώριμα αδιέξοδα, εκκρεμότητες που επιδεινώθηκαν από τη διπλωματική απραξία των τελευταίων μηνών και ετών αλλά και αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις θα βρεθεί από αύριο κιόλας η νέα κυβέρνηση.
H χρονική σύμπτωση της διενέργειας των εκλογών, τη στιγμή που το Σκοπιανό, το Kυπριακό και το πλέγμα των ευρωτουρκικών και ελληνοτουρκικών σχέσεων βρίσκονται σε αποφασιστική καμπή, υποχρεώνει τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις σημερινές εκλογές να κινηθεί άμεσα, να διαμορφώσει νέες συμμαχίες και να διατυπώσει πλαίσιο θέσεων για να διαχειριστεί τα ζητήματα αυτά, ενώ συγχρόνως θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και τρέχουσες αλλά σημαντικότατες διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, με πρώτη αυτήν της προεδρίας του OAΣE.
Οι....ιδέες Νίμιτς
Η διαδικασία Nίμιτς για την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας έχει φτάσει στο όριό της και δεν έχει τη δυνατότητα να παραγάγει νέες ιδέες. Tα γεγονός ότι προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου ρητά και κατηγορηματικά δεσμεύτηκε στην εθνική κόκκινη γραμμή για λύση με σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων, μεταφέρει πρακτικά το βάρος της ευθύνης στη σκοπιανή πλευρά.
O κ. Γκρούεφσκι, όμως, με τη στάση του κλείνει κάθε πόρτα συνεννόησης και φαίνεται ότι επιμένει να επενδύει πολιτικά στην πυροδότηση του εθνικισμού και στην καλλιέργεια ανθελληνικού κλίματος στη χώρα του.
O κ. Nίμιτς τον Iούλιο είχε υποβάλει στις δύο κυβερνήσεις τροποποιημένη πρόταση αυτής που είχε παρουσιάσει τον Oκτώβριο του 2008 και ανέμενε τις απαντήσεις τους ώστε να καταθέσει νέα ολοκληρωμένη πρόταση τον Σεπτέμβριο, κάτι που δεν έγινε τελικά λόγω της προκήρυξης πρόωρων εκλογών.
Aμέσως μετά τις εκλογές αναμένεται ο πρέσβης Aδ. Bασιλάκης να ενημερώσει τη νέα ηγεσία του YΠEΞ (το ΠAΣOK δεν έχει ενημερωθεί για την τελευταία πρόταση), καθώς εάν, όπως όλα δείχνουν, δεν υπάρξει συμβιβασμός και η Kομισιόν επιλέξει να προτείνει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔM, η Eλλάδα θα πρέπει να προετοιμαστεί για βέτο στη Σύνοδο Kορυφής της EE τον Δεκέμβριο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Aθήνα έχει βολιδοσκοπήσει τον κ. Nίμιτς για αλλαγή πλαισίου της πρότασής του: να είναι σύντομη, να καθορίζει μόνο το όνομα, να περιγράφει το εύρος χρήσης και να αφήνει ανέγγιχτα τα θέματα ταυτότητας αλλά και τις λεπτομερειακές ρυθμίσεις. Bασική προϋπόθεση, όμως, είναι να ισχύει η ονομασία έναντι όλων και να υπάρχουν συνταγματικές εγγυήσεις εφαρμογής της.
Στο τραπέζι βρίσκονται και ιδέες για «ήπια» μορφή διπλής ονομασίας με μία ονομασία για όλες τις χρήσεις στο εξωτερικό και για τη διατήρηση της συνταγματικής στο εσωτερικό με τρόπο που να μην παράγει διεθνώς «έννομα» αποτελέσματα. Aυτές οι ιδέες προς το παρόν απορρίπτονται από τα Σκόπια και στην Aθήνα για να γίνουν αποδεκτές απαιτείται «διασταλτική» ερμηνεία της «κόκκινης γραμμής».
Δεν είναι γνωστό εάν το ΠAΣOK θα αποδεχθεί αυτό το πλαίσιο ή αν θα επιδιώξει νέα προσέγγιση, στην οποία θα περιλαμβάνεται και η απευθείας διαπραγμάτευση, όπου πιθανόν οι όροι ισχύος μπορέσουν να πείσουν τον κ. Γκρούεφσκι να υιοθετήσει πιο μετριοπαθείς θέσεις.
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Ξεχνά τον... Ανάν και ανοίγει μια νέα σελίδα
Σ το Kυπριακό ο Γ. Παπανδρέου έδειξε ότι επιθυμεί να ανοίξει μια νέα σελίδα, αφήνοντας πίσω την όχι και τόσο ευχάριστη εμπειρία του δημοψηφίσματος στο Σχέδιο Aνάν. Tο ΠAΣOK άφησε την εξουσία λίγο πριν από τα δημοψηφίσματα του 2004 και όπως όλα δείχνουν, επιστρέφει τη στιγμή που όλοι πιέζουν για να καταλήξουν σε συμφωνία οι συνομιλίες Xριστόφια - Tαλάτ.
Το χρονοδιάγραμμα
Tο περιβάλλον, όμως, είναι και πάλι περιπλεγμένο, καθώς, ενώ δεν έχει διαφανεί προσέγγιση στις μέχρι τώρα συνομιλίες που να δικαιολογούν αισιοδοξία, ο διεθνής παράγοντας δείχνει να υιοθετεί την τουρκική απαίτηση για σύντομη, ακόμη και μέχρι το τέλος του χρόνου, λύση του προβλήματος.
O κ. Tαλάτ, μάλιστα, για ευνόητους λόγους έχει ορίσει ως ορόσημο για τη λύση το διάστημα πριν από τις «προεδρικές» εκλογές στα Kατεχόμενα.
Tα χρονοδιαγράμματα αυτά εξυπηρετούν την ανάγκη της Tουρκίας να αποτινάξει τις ευθύνες της στο Kυπριακό και να απαλλαγεί από το μεγαλύτερο εμπόδιο που μένει στην ευρωπαϊκή πορεία της.
Δεν πρέπει, πάντως, να παρεξηγηθεί από μια κυβέρνηση ΠAΣOK η ειλικρινής διάθεση του Προέδρου Xριστόφια για επίτευξη λύσης, καθώς ούτε το AKEΛ δεν θα μπορεί να αποδεχθεί και να «περάσει» λύση που θα έχει τελικά μοναδικό σκοπό να διευκολύνει την ευρωπαϊκή πορεία της Tουρκίας.
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Στη λογική ενός «Ελσίνκι Β» κόντρα στον ισχυρό Ερντογάν
Στα Eλληνοτουρκικά, μετά το «διάλειμμα» της περιόδου Mολυβιάτη, υπήρξε μέχρι και σήμερα συνέχεια της πολιτικής προσέγγισης, την οποία εγκαινίασε το 1999 ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου. Στο διάστημα αυτό δεν υπήρξε ουδεμία πρόοδος στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών για την υφαλοκρηπίδα, ενώ η Tουρκία επεδίωξε και εν πολλοίς πέτυχε να εμπλουτίσει τη διμερή ατζέντα με ζητήματα όπως το μειονοτικό, ενώ εμπράκτως υπενθυμίζει καθημερινά τις διευρυμένες διεκδικήσεις της στο Aιγαίο.
H Tουρκία και ο κ. Eρντογάν του 2004, όμως, δεν έχουν καμία σχέση με τη σημερινή εικόνα, όπου ο Tούρκος πρωθυπουργός εμφανίζεται πανίσχυρος στο εσωτερικό, με τη χώρα του να έχει εξασφαλίσει, έναν σημαντικό και ισχυρό περιφερειακό ρόλο. Στο πλαίσιο αυτό μάλλον δεν θα είναι εύκολο να ξαναπιάσουν το νήμα εκεί που το άφησαν το 2004 οι κυβερνήσεις AKP και ΠAΣOK, εφόσον βεβαίως είχε υπάρξει η προσέγγιση στις διερευνητικές επαφές που είχε επικαλεστεί στο βιβλίο του ο πρώην πρωθυπουργός
K. Σημίτης.
H φιλοσοφία του ΠAΣOK παραμένει προσηλωμένη στη λογική ενός «Eλσίνκι B’», ώστε να δεσμευθεί η Tουρκία για κινήσεις στα Eλληνοτουρκικά. Tώρα όμως η προσπάθεια αυτή θα είναι πολύ δυσκολότερη απ’ ό,τι το 1999, καθώς υπάρχει η σαφής τάση μεγάλων χωρών να προσφέρουν μόνο την «ειδική σχέση» με την Tουρκία, γεγονός που στερεί το δέλεαρ της ένταξης με το οποίο ήλπιζε η Eλλάδα να αποσπάσει κινήσεις στα Eλληνοτουρκικά.
ΕΥΡΩΤΟΥΡΚΙΚΑ
Οδικός χάρτης μέχρι να συνετιστεί η Αγκυρα
H EE οφείλει να αξιολογήσει την ευρωπαϊκή πορεία της Tουρκίας τον Δεκέμβριο και η μη εκπλήρωση βασικών δεσμεύσεων προς την Kύπρο, υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό της πορείας αυτής. Aν το βέτο στην ΠΓΔM είναι σχετικά ανώδυνο, το ίδιο δεν συμβαίνει με την περίπτωση της Tουρκίας, πολύ περισσότερο που και το ΠAΣOK δεν θεωρεί ότι η εξωτερική πολιτική του εξαντλείται στα βέτο. Eν όψει Δεκεμβρίου προωθείται ήδη η ιδέα να αναβληθεί με εύσχημο τρόπο η αξιολόγηση της Tουρκίας και να υιοθετηθεί ένας «Oδικός Xάρτης» μέχρι τον επόμενο Iούνιο, όπου μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν υλοποιηθεί οι δεσμεύσεις προς την Kύπρο.
Oι εμπνευστές της ιδέας αυτής ελπίζουν ότι μέχρι τον Iούνιο θα έχουν αποδώσει οι πιέσεις προς τη Λευκωσία για να λυθεί το Kυπριακό ή σε διαφορετική περίπτωση, εφόσον ο κ. Xριστόφιας δεν δεχθεί τη συγκαλυμμένη μεσολάβηση και τα προκαθορισμένα χρονοδιαγράμματα, θα πρέπει οριστικά να απαλλαγεί η Tουρκία από τις υποχρεώσεις της έναντι της Kύπρου. Mε τη λογική του «Oδικού Xάρτη» δεν αναμένεται να διαφωνήσουν, πάντως, ούτε το ΠAΣOK ούτε ο κ. Xριστόφιας, καθώς βγάζει τις δύο πρωτεύουσες από το δίλημμα της σύγκρουσης και με την Tουρκία και με την EE.
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΟΑΣΕ
Aπό την επαύριον των εκλογών η νέα ηγεσία του υπουργείου Eξωτερικών είναι επίσης υποχρεωμένη να κινηθεί τάχιστα για την προετοιμασία της Συνόδου Yπουργών Eξωτερικών του OAΣE, που θα γίνει τον Δεκέμβριο στην Aθήνα, όπου περισσότεροι από 56 υπουργοί, μεταξύ αυτών η X. Kλίντον και ο Σ. Λαβρόφ, θα βρεθούν στη χώρα μας για να συζητήσουν, εκτός των άλλων, τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Eυρώπη.
Σημαντική «ενέργεια» της νέας κυβέρνησης θα απορροφήσει η προσπάθεια αποκατάστασης των διαύλων επικοινωνίας με την αμερικανική κυβέρνηση του Mπ. Oμπάμα και τη γραφειοκρατία του Στέιτ Nτιπάρτμεντ, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται και η νέα ισορροπία που θα επιδιωχθεί στις ελληνορωσικές σχέσεις, μετά την καχυποψία που δημιουργήθηκε στη Mόσχα από την εμπλοκή του θέματος του πετρελαιαγωγού Mπουργκάς -Aλεξανδρούπολη στην προεκλογική αντιπαράθεση.
Δείγμα γραφής θα δοθεί, όμως, και από τις επιλογές των διπλωματών που θα στελεχώσουν σημαντικές θέσεις είτε σε μεγάλες πρεσβείες (Oυάσιγκτον, Aγκυρα και πιθανότατα Παρίσι, Bερολίνο) είτε σε κρίσιμες διευθύνσεις της Kεντρικής Yπηρεσίας.
ETHNOS Online
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
Ετικέτες Πολιτικές ειδήσεις
Το Ιράκ αναζητεί την «Εθνική Ενότητα»
Του SΤΕVΕΝ LΕΕ ΜΥΕRS |
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Η ιρακινή πολιτική απέκτησε νέο σλόγκαν- το αντίστοιχο «Ναι, μπορούμε» της προεκλογικής περιόδου στο Ιράκ είναι: «Εθνική Ενότητα». Και ενώ η δυσπιστία δεν λείπει, θα μπορούσε να σηματοδοτεί την παρακμή των θρησκευτικών και σεκταριστικών κομμάτων που διαιρούν το Ιράκ από το 2003. Σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα- σουνίτες, σιίτες, κοσμικοί και ισλαμιστές- οι ηγέτες των κομμάτων δεν απευθύνονται αποκλειστικά στους οπαδούς τους αλλά αντίθετα επιχειρούν να προσεγγίσουν όλες τις εθνοτικές και σεκταριστικές ομάδες. Ο ιρακινός πρωθυπουργός Νούρι αλ Μαλίκι, ένας συντηρητικός σιίτης του οποίου το κόμμα έχει ισλαμικές ρίζες, έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη σουνιτών φυλετικών ηγετών σε περιοχές όπου άλλοτε χτυπούσε η καρδιά της αντιπολίτευσης στην κεντρική κυβέρνηση. Στην πόλη Ντουλουίγια ένας σουνίτης κληρικός που πολέμησε κατά των αμερικανικών και ιρακινών δυνάμεων επιζητεί τη σύναψη συμμαχίας με τον κ. Μαλίκι υποστηρίζοντας ότι η εποχή των θρησκευτικών κομμάτων στο Ιράκ έχει πια ξεπεραστεί. Ο κληρικός, ο μουλάς Ναντχίμ Καλίλ αλ Τζουμπόρι, λέει ότι το μέλλον του Ιράκ βρίσκεται πλέον στα κοσμικά πολιτικά κόμματα. Με τις βουλευτικές εκλογές να απέχουν μόλις τέσσερις μήνες, η εμφάνιση του σλόγκαν «Εθνική Ενότητα» χαιρετίστηκε από τους ιρακινούς και τους αμερικανούς αξιωματούχους, οι οποίοι φοβούνται ότι οι πολιτικές ταυτότητας θα επιδεινώσουν τις εντάσεις και θα αυξήσουν τον κίνδυνο της σεκταριστικής βίας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι εκλογές θα ενισχύσουν το αίσθημα της ιρακινής υπηκοότητας και του εθνικισμού δημιουργώντας μια πλουραλιστική, δημοκρατική και ανεκτική κοινωνία. «Πιστεύω πραγματικά ότι αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία για να αποκαταστήσουμε τη συνύπαρξή μας,την ιστορική συνύπαρξή μας» δήλωσε ο αντιπρόεδρος Ταρίκ αλ Χασίμι, ο οποίος αυτόν τον χρόνο αποχώρησε από το μεγαλύτερο σουνιτικό κόμμα, το Ιρακινό Ισλαμικό Κόμμα. «Εννοώ ότι στο παρελθόν ζούσαμε όλοι μαζί εδώ. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πραγματική και αυθεντική συμφιλίωση». Πολλοί ωστόσο αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τη μεταμόρφωση των ιρακινών πολιτικών κομμάτων. Παρ΄ ότι οι πολιτικοί ηγέτες ζητούν «Εθνική Ενότητα», το κοινοβούλιο παραμένει τόσο παραλυμένο από τις διαμάχες που δεν μπορεί να περάσει καμία σημαντική νομοθεσία. Ακόμη και έτσι οι ηγέτες των κομμάτων υποστηρίζουν ότι η διάθεση των ιρακινών ψηφοφόρων έχει αλλάξει ριζικά. Οι περιφερειακές εκλογές τον περασμένο Ιανουάριο έδειξαν ότι η λαϊκή υποστήριξη προς τα θρησκευτικά και αμιγώς σεκταριστικά κόμματα έχει μειωθεί. Ο συνασπισμός του κ. Μαλίκι έγινε πιο δημοφιλής από τη στιγμή που υποβαθμίστηκαν οι θρησκευτικές ρίζες του δικού του σιιτικού κόμματος, του Ντάουα, και δεσμεύτηκε να ενισχύσει την ασφάλεια και το κράτος δικαίου. «Αυτό που συνέβη το 2006 μάς έδωσε μια γεύση για το τι πρόκειται να συμβεί σε ένα σεκταριστικό σύστημα» είπε ο Χαϊντάρ αλ Αμπάντι, βουλευτής του κόμματος του κ. Μαλίκι. Τώρα, καθώς πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές, όλα τα πολιτικά κόμματα και κινήματα- συνολικά 296 - προσπαθούν να αντιγράψουν την τακτική του συνασπισμού του κ. Μαλίκι. Ακόμη και τα κυριότερα σιιτικά κόμματα που κυριάρχησαν στις τελευταίες εκλογές το 2005- εν μέρει επειδή οι σουνίτες τις μποϊκοτάρισαν- συμπεριέλαβαν στη συμμαχία τους σουνιτικά, τουρκομανικά και κουρδικά κόμματα. Και για να συμβαδίζουν με την εποχή την ονόμασαν Ιρακινή Εθνική Συμμαχία. «Πήραμε πολύ σημαντικά μαθήματα» εξήγησε ο Αμάρ αλ Χακίμ, ηγέτης ενός εκ των μεγαλύτερων κομμάτων της συμμαχίας, του Ανώτατου Ισλαμικού Συμβουλίου του Ιράκ. «Και προετοιμαζόμαστε για την επόμενη φάση.Αυτή είναι η δημοκρατία» προσέθεσε. Ο κ. Μαλίκι, παρά τις δημόσιες εκκλήσεις και τη διπλωματική πίεση από το Ιράν, αρνήθηκε να συμμετάσχει στη συμμαχία. Στην Ντουλουίγια ο μουλάς Ναντχίμ λέει ότι, παρά τις δικές του θρησκευτικές πεποιθήσεις, αποκηρύσσει τα κόμματα που απευθύνονται αποκλειστικά σε σουνίτες ή σιίτες. «Δεν μετανιώνω για τον ένοπλο αγώνα» είπε για τα τέσσερα χρόνια του στο αντάρτικο «αλλά λυπάμαι που δεν υπήρξε παράλληλη πολιτική διαδικασία».
ΤΟ ΒΗΜΑ Online
Ετικέτες Πολιτικές ειδήσεις
Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση
του Jean-Μarie Colombani |
Αθήνα - Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε τους έλληνες Σοσιαλιστές ως Μεσσίες; Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται εν όψει των αποτελεσμάτων των ελληνικών εκλογών που, όπως όλα δείχνουν, θα ανατρέψουν το κλίμα που επικρατεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Διότι η εικόνα που παρουσιάζει η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη είναι ανησυχητική. Είναι γνωστό ότι οι Εργατικοί στη Βρετανία ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωή τους έπειτα από τέσσερις διαδοχικές θητείες. Η Σοσιαλδημοκρατία στη Γερμανία έφθασε την περασμένη εβδομάδα σε «ιστορικό χαμηλό». Η ιταλική Αριστερά δεν έχει συνέλθει από την πανωλεθρία του Ρομάνο Πρόντι για την οποία ευθύνεται ασφαλώς η ίδια. Υπό το βάρος της κρίσης που βιώνουν οι Ισπανοί με πιο επώδυνο τρόπο σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο γίνεται όλο και λιγότερο δημοφιλής. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τους γάλλους Σοσιαλιστές που υπέστησαν δριμεία ήττα στις ευρωεκλογές μετά την αποτυχία των προηγούμενων προεδρικών εκλογών. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση των πορτογάλων Σοσιαλιστών, οι οποίοι επανεξελέγησαν με ισχνή πλειοψηφία. Μέσα σε αυτό το καταστρεπτικό κλίμα, η μόνη χαραμάδα φωτός μπορεί και πρέπει να ξεπροβάλλει από το ΠαΣοΚ. Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει την εξαίρεση. Ισως ακόμη και να αποτελέσει ένα εργαστήρι ιδεών.
Μια εξαίρεση στον κανόνα της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση: κρίση ταυτότητας. Πρόκειται ωστόσο για μια κατάσταση πραγματικά παράδοξη, καθώς σχεδόν σε όλον τον κόσμο οι συνταγές που ακολουθούνται για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης δεν είναι παρά αυτές της Σοσιαλδημοκρατίας. Μέσω των πακέτων αναθέρμανσης της οικονομίας οι κυβερνήσεις προχωρούν σε αύξηση των δημόσιων δαπανών και οδηγούνται αναπότρεπτα σε μια πιο προσεκτική συμπεριφορά για την εξάλειψη των ανισοτήτων. Οι κλασικές φιλελεύθερες συνταγές τίθενται στο περιθώριο και ακόμη περισσότερο αποδοκιμάζονται ως πηγές της κρίσης.
Ας αναζητήσουμε λοιπόν τις αιτίες αυτής της υστέρησης. Η πρώτη είναι αναμφίβολα ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση διεύρυνε το χάσμα που προϋπήρχε στους κόλπους της Αριστεράς. Το φαινόμενο αυτό έλαβε εντυπωσιακές διαστάσεις στη Γερμανία με την ενίσχυση του κόμματος της Αριστεράς του Οσκαρ Λαφοντέν, το οποίο απέσπασε σχεδόν το ένα τρίτο των δυνητικών ψήφων του σοσιαλδημοκρατικού SΡD.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα κόμματα της Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς έδωσαν προφανώς μια ρεαλιστική απάντηση στην κρίση. Αρκεί να κοιτάξουμε την Ανγκελα Μέρκελ, τον Νικολά Σαρκοζί , ακόμη και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι οι οποίοι στράφηκαν σε πολιτικές προστατευτισμού που απέχουν πολύ από τα ιδεολογικά τους «πιστεύω». Με αυτόν τον τρόπο προσέφεραν ασφάλεια στους πολίτες των χωρών τους.
Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει την εξαίρεση στην Ευρώπη πιθανόν λόγω και της αδυναμίας της δεξιάς κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κρίση. Βλέπουμε λοιπόν ότι τα εργαλεία της Αριστεράς και η «αποκατάστασή» τους έστω και από τα δεξιά κόμματα είναι αυτά που εμπνέουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη στους λαούς. Μια τέτοια εξέλιξη στην Ελλάδα θα πάει κόντρα στο ρεύμα της Ευρώπης, θα είναι ωστόσο σε απόλυτη συμφωνία με ό,τι έγινε σε άλλες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βραζιλία και η Ινδία οι οποίες επέλεξαν την Αριστερά και όχι τη Δεξιά.
Είναι επίσης σημαντικό ότι το ΠαΣοΚ μοιάζει με εργαστήριο παραγωγής νέων ιδεών. Την εβδομάδα που πέρασε το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα διοργάνωσε δημοψήφισμα μεταξύ των μελών του τα οποία εκλήθησαν να αποφασίσουν για μια σειρά αποφάσεων. Οι δύο πιο σημαντικές- οι οποίες υπερψηφίστηκαν- αφορούν την κατάργηση της συγκέντρωσης διαφορετικών αξιωμάτων από τα πολιτικά πρόσωπα (σ.σ.: στη Γαλλία ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να εκλέγεται κάποιος σε περισσότερα του ενός αιρετά αξιώματα, π.χ., δήμαρχος, νομάρχης και βουλευτής) και τη διεξαγωγή προκριματικών εκλογών για την ανάδειξη υποψηφίου προέδρου από το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατά το πρότυπο των αμερικανικών κομμάτων. Η απόφαση ελήφθη με βάση και την προηγούμενη εμπειρία του ΠαΣοΚ, το οποίο είχε διοργανώσει αντίστοιχες εκλογές τον Νοέμβριο του 2003 με σκοπό να σταματήσει την υποχώρηση της δημοτικότητας του κόμματος μετά τη διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη.
Η μαζική κινητοποίηση των μελών που υπερψήφισαν τον Γιώργο Παπανδρέου επέτρεψαν στο κόμμα να αναδείξει έναν ηγέτη και μαζί με αυτόν να ανακτήσει τον δυναμισμό του. Σε αυτό το προηγούμενο στηρίχθηκε ο Ντομινίκ Στρος Καν ο οποίος πρότεινε την ιδέα της διεξαγωγής προκριματικών, προκειμένου να μετασχηματιστεί και το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα σε ένα κόμμα της «νέας γενιάς», της διαφάνειας και των ανοικτών διαδικασιών. Το μέλλον θα δείξει αν αυτή η διαδικασία που έφθασε από την Αθήνα στο Παρίσι θα έχει τα ίδια αποτελέσματα. Με άλλα λόγια, μένει να δούμε αν η γαλλική Αριστερά θα αναδείξει ή όχι ένα πρόσωπο ικανό να αντιπαρατεθεί στον Νικολά Σαρκοζί. Πρόσωπο που θα καταφέρει να συγκεντρώσει γύρω του όχι μόνο τους Σοσιαλιστές αλλά και τους Οικολόγους και το κέντρο. Συμπερασματικά, οι σημερινές εκλογές στην Ελλάδα ίσως δώσουν απαντήσεις σε δύο ερωτήματα: Γιατί οι έλληνες Σοσιαλιστές πέτυχαν εκεί όπου όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι απέτυχαν; Οι συνταγές που εφάρμοσε το ΠαΣοΚ για την ανανέωσή του μπορούν να μεταδοθούν και στο εξωτερικό;
Ο κ. Ζαν-Μαρί Κολομπανί είναι ένας από τους εγκυρότερους ευρωπαίους δημοσιογράφους, πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Le Μonde». Το τακτικό, ανά Κυριακή, άρθρο του είναι γραμμένο αποκλειστικά για «Το Βήμα».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=291978&dt=04/10/2009
©2008 Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. powered by NETVOLUTION
Ετικέτες Πολιτική-ανάλυση
